Ανάρτηση 83/2010* [επετειακή, επαναστατική, Λενινιστική και χιουμοριστική] - Επανάσταση στην Κόλαση και Σοσιαλισμός στον Παράδεισο κι ένα (δι)ερώτημα.

{Σημείωση: 7/11/2010:
* - Η ανάρτηση αυτή ήταν προγραμματισμένη να σκάσει μύτη σήμερα ... Γι’ αυτό και αναγκαζόμαστε να φύγουμε από το καυτό θέμα της επικαιρότητας – την επίθεση των ρατσιστών κατά των συμμετεχόντων στο πολυ-πολιτισμικό φεστιβάλ της ΚΙΣΑ στη Λάρνακα προψές Παρασκευή. Το κείμενο ετοιμάστηκε από τον υποφαινόμενο την Πέμπτη 28 του Οκτώβρη, για να αναρτηθεί την ημέρα της επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης ... Μέρα αργίας ήταν η 28η τ’ Οκτώβρη και ως γνωστόν αργία μήτηρ πάσας ... δημιουργικής και σοφής εργασίας!} ...

***********************************
Πρόλογος
Επειδή εν είχα χρόνο να γράψω ένα δικό ΜΟΥ κείμενο για την 93η επέτειο της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης [των «άθεων» Μπολσεβίκων, το 1917 στη Ρωσσία] έψαξα για κάτι σχετικό στο internet. Επειδή όμως ήθελα να είναι και εν μέρει κριτικό [για την όλη πορεία του σοβιετικού επαναστατικού εγχειρήματος], αλλά όχι όμως μηδενιστικό [ο συγγραφέας του να μην είναι κάποιος “ορθόδοξος” Αριστερός/Κομμουνιστή, αλλά ούτε και αντικομουνιστής] αναζητούσα κανένα σύγγραμμα κανενός “αιρετικού” Αριστερού, όπως είναι γελοιογράφος και αρθρογράφος της “Ελευθεροτυπίας” Στάθης Σταυρόπουλος, ή ο Καθηγητής του Πάντειου Πανεπιστήμιου Γιώργος Ρούσης, ή του "ανένταχτου" [σημ. - 8/11/2010: όπως δηλώνει] κομμουνιστή, τραγουδοποιού Διονύση Τσακνή ...

Τελικά δεν κατάφερα να βρω κάποιο ενδιαφέρον πολιτικό κείμενο. Όμως εντόπισα μια χιουμοριστική ιστορία [κάτι σαν ανέκδοτο] για τον Λένιν [η οποία λέγεται ότι γράφτηκε από τον διάσημο συγγραφέα Paulo Coelho – εγώ δεν το ξέρω αυτό] κι επειδή ΜΟΥ άρεσε, είπα να την μεταφέρω εδώ για ‘ΣΑΣ!

***********************************

Μια λενινιστική ιστορία, κάτι σαν ανέκδοτο:

 

Ο Λένιν κατεβαίνει στην Κόλαση

Αφού έφερε εις πέρας τη Ρωσική Επανάσταση, κατάργησε τις ταξικές διακρίσεις και αφιέρωσε όλη τη ζωή του στον κομμουνισμό, ο Λένιν τελικά πεθαίνει. Επειδή είναι άθεος και είχε καταδιώξει τους θρησκευόμενους, καταδικάζεται να πάει στην Κόλαση.

Φθάνοντας εκεί διαπιστώνει ότι η κατάσταση είναι χειρότερη κι από τη Γη: Οι καταδικασμένοι υποβάλλονται σε απίστευτα βασανιστήρια, τα τρόφιμα δεν επαρκούν για όλους, οι δαίμονες δεν είναι οργανωμένοι, ο Σατανάς συμπεριφέρεται ως απολυταρχικός μονάρχης - χωρίς να δείχνει τον παραμικρό σεβασμό για τους αλλήλους του ή για τις ψυχές που υποφέρουν το αιώνιο μαρτύριο.

Αγανακτισμένος ο Λένιν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του: Διοργανώνει πορείες και συλλαλητήρια, δημιουργεί συνδικάτα με δυσαρεστημένους δαίμονες, υποκινεί εξεγέρσεις. Σύντομα η Κόλαση είναι άνω-κάτω: Κανείς δεν σέβεται πια το κύρος του Σατανά, οι δαίμονες απαιτούν αύξηση μισθού, οι αίθουσες βασανιστηρίων αδειάζουν, οι αρμόδιοι να συντηρούν τα καμίνια απεργούν.

Ο Σατανάς δεν ξέρει πια τι να κάνει: Πώς να κυβερνήσει άλλο το βασίλειό του αν ο επαναστάτης αυτός ανατρέπει όλους τους νόμους;
Επιδιώκει μια συνάντηση μαζί του, ο Λένιν όμως, με το πρόσχημα ότι δεν συνομιλεί με καταπιεστές, του διαμηνύει με μια λαϊκή επιτροπή ότι δεν αναγνωρίζει την εξουσία του Ανώτατου άρχοντα.

Απελπισμένος ο Σατανάς πηγαίνει στον Παράδεισο για να μιλήσει με τον Άγιο Πέτρο.
-Θυμάστε εκείνον τον τύπο που έκανε τη Ρωσική Επανάσταση; λέει ο Σατανάς.
-Θυμόμαστε πολύ καλά, απαντά ο Άγιος Πέτρος. Κομμουνιστής. Μισούσε τη θρησκεία.
-Καλός άνθρωπος, επιμένει ο Σατανάς. Παρ’ όλες τις αμαρτίες του, δεν του αξίζει η Κόλαση - στο κάτω κάτω, προσπάθησε να πολεμήσει για έναν πιο δίκαιο κόσμο. Σύμφωνα με τη γνώμη μου, θα έπρεπε να βρίσκεται στον Παράδεισο.
Ο Άγιος Πέτρος μένει για λίγο σκεπτικός.
- Νομίζω ότι έχεις δίκαιο, λέει τελικά. Όλοι έχουμε τις αμαρτίες μας, εγώ ο ίδιος απαρνήθηκα τον Χριστό τρεις φορές. Στείλε μου τον εδώ.Τρελός από τη χαρά του ο Σατανάς γυρίζει σπίτι και στέλνει τον Λένιν κατευθείαν στον Παράδεισο. Στη συνέχεια, με ανένδοτο και κάπως βίαιο τρόπο κλείνει τα συνδικάτα των δαιμόνων, διαλύει τις επιτροπές δυσαρεστημένων ψυχών, απαγορεύει τις συνελεύσεις και τα συλλαλητήρια καταδικασμένων.

Η Κόλαση ξαναγίνεται το γνωστό μέρος των βασανιστηρίων που πάντα τρόμαζε τον άνθρωπο.

Περιχαρής ο Σατανάς φαντάζεται τι θα γίνεται στο μεταξύ στον Παράδεισο. «Όπου να είναι, ο Άγιος Πέτρος θα μας χτυπήσει την πόρτα ικετεύοντας να μας επιστρέψει τον Λένιν», και κρυφογελά.
«Εκείνος ο κομμουνιστής θα έχει μετατρέψει τον Παράδεισο σε ανυπόφορο μέρος».
Περνά ο πρώτος μήνας, ένας ολόκληρος χρόνος, κανένα νέο απ’ τον Παράδεισο. Με ασυγκράτητη περιέργεια ο Σατανάς αποφασίζει να πάει προς τα εκεί για να δει τι συμβαίνει. Στην πόρτα του Παραδείσου συναντά τον Άγιο Πέτρο.
-Λοιπόν, πώς πάνε τα πράγματα εδώ; ρωτά.
-Πολύ καλά! απαντά ο Άγιος Πέτρος.
-Μα, είναι στ’ αλήθεια όλα καλά;
-Φυσικά! Γιατί όχι;
«Αυτός ο μάγκας κάνει πως δεν καταλαβαίνει», σκέφτεται ο Σατανάς. «Πάει να μου φορτώσει πίσω τον Λένιν».
-Άκου, Άγιε Πέτρο, εκείνος ο κομμουνιστής που σου έστειλα συμπεριφέρεται καλά;
-Πολύ καλά!
-Καμιά φασαρία;
-Ίσα ίσα. Οι άγγελοι είναι πιο ελεύθεροι από ποτέ, οι ψυχές κάνουν ό,τι θέλουν, οι άγιοι μπορούν και μπαινοβγαίνουν χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
-Και ο Θεός δεν διαμαρτύρεται γι’ αυτήν την υπερβολική ελευθερία;
Ο Άγιος Πέτρος κοιτά λυπημένα τον κακόμοιρο δαίμονα που έχει μπροστά του.
-Ο Θεός; Σύντροφε, μα δεν υπάρχει Θεός!

******************************
Κι ένα (δι)ερώτημα ως Υστερόγραφο:

Στο «3rd edition του Προλεταριακού» Blog, έκαμα [σε σχόλιο μου – link: http://proletariakon.blogspot.com/2010/10/blog-post_27.html] αναφορά στην Συνθήκη Ειρήνης του Λιτοφσκ – Μπρεστ, που υπόγραψε η αντιπροσωπεία της νεαρής [τότε] Σοβιετικής Δημοκρατίας με τους γερμανούς ιμπεριαλιστές [διαρκούντος μάλιστα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου] ...
Ο Λένιν αξιολογώντας τη διεθνή σημασία της ειρήνης του Μπρεστ έγραφε τον Οκτώβρη του 1918: «Πρώτο, αν δεν υπογράφαμε την ειρήνη του Μπρεστ, θα είχαμε παραδώσει μεμιάς την εξουσία στη ρωσική αστική τάξη και έτσι θα είχαμε βλάψει πάρα πολύ τη σοσιαλιστική επανάσταση. Δεύτερο, με τίμημα τις εθνικές θυσίες διατηρήσαμε μια τέτοια διεθνή επαναστατική επιρροή που τώρα να μιμείται αμέσως η Βουλγαρία, κοχλάζουν η Αυστρία και η Γερμανία, εξασθένισαν και οι δύο μεγάλοι ιμπεριαλισμοί, ενώ εμείς δυναμώσαμε και αρχίσαμε να δημιουργούμε έναν πραγματικά προλεταριακό στρατό».

Στις 23 Αυγούστου του 1939 ο Υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένώσης Μολότωφ και ο γερμανός συνάδελφος του Γιοάχιμ Ρίμπεντροπ, υπέγραψαν στη Μόσχα Σύμφωνο μη Επίθεσης. Τούτο έμεινε γνωστό ως το Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ.
Το γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης προσέφερε στους Σοβιετικούς [και στον Στάλιν] την δυνατότητα να εξοπλιστούν, αφού μέχρι τον Ιούνιο του 1941 [οπόταν υπέστησαν στη επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας] είχαν καταφέρει, με ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στρατικοποίησης, να ανανεώσουν ένα τμήμα στρατού τους. Τούτο δείχνει πως εκείνο το γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης τελικώς βοήθησε τους Σοβιετικούς να αποκρούσουν την Γερμανική επίθεση, αφού είχαν να τους αντιμετωπίσουν μετά τις νικηφόρες εκστρατείες τους στην Γαλλία και τα Βαλκάνια.
Γιατί λοιπόν η Συνθήκη Ειρήνης του Λιτοφσκ – Μπρεστ εξαίρεται από τους “αιρετικούς” [αντισταλινικούς] κομμουνιστές, ενώ το Σύμφωνο Μολότωφ – Ρίμπεντροπ δαιμονοποιείται. Επειδή είχε χέρι σ’ αυτό [στο δεύτερο σύμφωνο] ο αιμοσταγής, αδίστακτος και “σταλινικός” Στάλιν;

Για το copy paste [του ανέκδοτου με τον Λένιν],
τον πρόλογο και το υστερόγραφο,
Anef_Oriwn
Πέμπτη 28/10/2010

********************
Υστερόγραφο [7/11/2010]:
Σήμερα ξεκίνησε και ο προσυνεδριακός διάλογος για το 21ο Σύνεδρο του ΑΚΕΛ από τες στήλες της “Χαραυγής” με τες δύο πρώτες παρεμβάσεις από έμμισθα στελέχη του Κόμματος...

Anef_