Ανάρτηση 56/2010 [ρουσφετολογική, αντι-υποκριτική και αντι-φαρισαϊκή] - Και πάλι για το ρουσφέτι ...

Για να ‘μαι ειλικρινής, ΔΕΝ σκόπευα ν’ ασχοληθώ ΚΑΘΟΛΟΥ με το νέο περιστατικό “ρουσφετολογικής” [ας πούμεν] φύσεως που βγήκε στην επιφάνεια - αυτή τη φορά ενέκυψε στα προεδρικά δώματα. [Αλλά τζιαι «τούτοι» οι “δικοί μας” στο Κόμμα και στο Προεδρικό ούτ’ ένα ρουσφέτι του χαϊρκου – στα μουλωχτά και διακριτικά και χωρίς αν τους πάρουν πρέφαν – εν ι-μπόρουν να κάμουσιν!] ... Η anef_oriwn υποκρισία όμως που κυριαρχεί γύρω απ’ αυτό το θέμα και ο φαρισαϊσμός με τον οποίο κάποιοι όψιμοι αντι-ρουσφετολόγοι προβάλουν και παρουσιάζουν διάφορα “ρουσφετολογικά” περιστατικά με αναγκάζουν να (ξανα)πω δκυο –τρεις κουβέντες. Δκυο λόγια είπα τζιαι στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 49/2010 στο σημείο 3 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/07/492010.html].

Επειδή ΔΕΝ έχω ΚΑΜΙΑ πρόθεση να κάμω τον δικηγόρο και να υπερασπιστώ τον οποιοδήποτε, δεν θα πω τα γνωστά “ναι μεν, αλλά ... ” ή το “ο άσφαλτος(;), πρώτος τον ρότσον βαλέτω”... Όμως θέλω, επιτελούς, να δω κάποιους απ’ αυτούς τους πολιτικούς [αλλά και «έγκριτους» δημοσιογράφους] που ξελαρυγγίζονται για τα σημερινά κακώς έχοντα ή που μια την άλλη λαλούν ΜΑΣ [ως σύγχρονοι Πόντιοι ... Πιλάτοι] «εμείς, εν τζιαι ...» [γιατί “εν της παπαδκιάς τα ξυλά” τωρά], να κάμνουν τζιαι συγκεκριμένες εισηγήσεις για λύση ή ξεπέρασμα του καυτού αυτού προβλήματος.
Όπως είπε και χτες στο πρωί κι ο Γιώργος Γράβαρης [στο πρωινό πρόγραμμα του “ΑΣΤΡΑ”, “Πρωί, πρωί με τη δροσούλα”], "ΟΛΟΙ στο ίδιο ζουμί βράζουμε"!!! Αλλά κι ο άτσαλος [κατά τ’ άλλα] Υπουργός της Άμυνας, τα είπε [τις προάλλες], ορθά, κοφτά και τσεκουράτα [στους δημοσιογράφους] ... Έκαμε μάλιστα κι αναφορά σε πολιτικούς που το παίζουν [τώρα] «αθώες περιστερές», ενώ του έχουν ζητήσει ουκ ολίγες εξυπηρετήσεις! Ονοματάκια, κε Υπουργέ, δεν έχουν αυτοί οι πολιτικοί και παράγοντες;

Διερωτούμαι, [ας πούμεν], αν οι ίδιοι ως πολιτικοί [κι δη ως βουλευτάδες], ή έστω κάποιοι απ’ αυτούς, έχουν αρνηθεί στον οποιοδήποτε πολίτη, την όποια εξυπηρέτηση ή/και βόλεμα τους ήθελε ζητηθεί; «Επίλυση προβλημάτων» την ονομάζουν σήμερα ...
Αυτή η συμπεριφορά [και πρακτική] ξεκινά από μικροπράγματα και καταλήγει σε πολύ σοβαρά ζητήματα που έχουν να κάμουν και με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα [και μπορεί να περιλαμβάνουν και παρεμβάσεις στο έργο, τη δουλειά και τις αρμοδιότητες κυβερνητικών υπηρεσιών]. Φυσικά κάποιες φορές ίσως οι παρεμβάσεις να είναι επιβεβλημένες [όταν έχεις μπλέξει με ανίδεους ή/και ευθυνόφοβους γραφειοκράτες], αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι και παράλογες και υπερβολικές.

Φαίνεται ότι στο κοινωνικό και πολιτικό μας DNA είναι ενσωματωμένο και το γονίδιο του ρουσφετιού. Τούτο ΜΑΣ έμεινε από τον καιρό της Οθωμανοκρατίας [εξ ου και η και περιγραφή αυτής της κατάστασης με την τουρκική λέξη rüşfet], συνέχισε επί αγγλοκρατίας και εδραιώθηκε μια και καλή κατά τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας από το γιωρκατζιήτικο καθεστώς [της ΕΟΚΑΐτικης Δεξιάς]. Τότε, [ας πούμεν], στη Δημόσια Υπηρεσία ούτε αριστερό κλητήρα δεν προσλάμβαναν! [Εμ, πως να μην τους γυρίσει σήμερα που έχουμε και αριστερίζων Πρόεδρο!]
{Παρένθεση: Γνωστή η εικόνα του χωρκάτη [που κατεβαίνει την πόλη για να κάμει τες δουλειές του] μ’ ένα καλάθι ανά χείρας γεμάτο καννίshα [αυγά, χαλούμια, τραχανάδες, κανένα κοτόπουλο, πεζουνούδκια ...]}.

Πως όμως ξεριζώνεται αυτό το χούι, αυτό το κακό που ταναλίζει την κυπριακή κοινωνία [αν είναι τελικά “κακό” για τον κόσμο μια και όλοι ή σχεδόν όλοι προσπαθούν να βρουν μέσο να κανονίσουν τες δουλειές τους];

Συνήθως αυτοί που διαμαρτύρονται είναι εκείνοι που ΔΕΝ κατάφεραν να κανονίσουν τες δουλειές τους.
Ας πούμεν,
- να πιάσουν κάποια συγκεκριμένη κυβερνητική δουλειά [σε συγκεκριμένη κυβερνητική ή ημικρατική υπηρεσία], γιατί κάποιος άλλος που φαίνεται είχε πιο πολλά μέσα [αλλά που μπορεί και να το άξιζε γιατί είχε πιο πολλά προσόντα] την πήρε, ή
- γιατί ο στρατιώτης γιος του δεν μετατέθηκε στο φυλάκιο ή στη μονάδα της επιθυμίας του [για να λουφάρει πιο πολλά], ή
- γιατί δεν βγήκε γρήγορα η άδεια οικοδομής του [άσχετο αν ξεκίνησε να κτίζει χωρίς άδεια], ή
- ή γιατί δεν κατάφερε να σβήσει το λαπόρτο της κόρης του [που την πιάσανε να τρέχει με ταχύτητα 160 χιλιομέτρων και τώρα θα παει και δικαστήριο], τζιαι πάει λέγοντας!!!

Η ρουσφετολογική σχέση εξάρτησης και συναλλαγής των πολιτικών και των πολιτών/ψηφοφόρων είναι αμφίδρομη. Πάει, ας πούμεν, ο πολίτης στον πολιτικό και του λέει ότι έχει το τάδε ή του δείνα πρόβλημα και ότι «αν δεν μου το λύσεις άμεσα, [εδώ ξεκινούν και οι εκβιασμοί], εγώ κι όλη η οικογένεια μου, τζι’ ακόμα 20 πλάσματα που ελέγχω τζιαι επηρεάζω [λαλείτε να ‘ν’ shύλλοι τζιαι κάττοι;], εν θα σε ψηφίσουμε ... Τζιαι αν δεν μας κανονίσεις εσού εν ννα ψηφίσουμε τους άλλους που μας υποσχέθηκαν ότι εν ννα μας το λύσουν το πρόβλημα μας. Τζιαι ξέρεις τζιείνοι έχουν πιο πολλές προσβάσεις τζιαι μέσα ...» [Καθαρός, τζιαι πεντακάθαρος ο εκβιασμός]...
Τζι’ ο πολιτικός [ανεξαρτήτως κομματικού χώρου – πάντως αυτοί των μικρών κομμάτων είναι σε πολύ δυσμενή θέση γιατί δεν έχουν τόσες πολλές προσβάσεις], υπόσχεται [με τη σειρά του] “φούρνους ποξαμάδκια” τζιαι “λαγούς με πετραχήλια” ... Τζιαι να μείνει ήσυχος και να ‘ναι σίουρος [ο συγκεκριμένος πολίτης] ότι εν ννα τον κανονίσει [τζιαι με τον κανόνι τζι’ άλλως πως] ... Ειδικά αν ο πολίτης - ψηφοφόρος είναι της αντίπαλου παρατάξεως τότες ο πολιτικός γίνεται χαλί να τον πατήσεις, αλλά ... [πάντοτε υπάρχουν τα αλλά...] με κάποιο αντίτιμο [εδώ είναι και το ψητό] ... Είτε παραδοσιακοί “δικοί” είναι οι ψηφοφόροι πελάτες, είτε νεοφερμένοι [από την άλλη όχθη], τους ζητείται η ψήφος τους από τον συγκεκριμένο πολιτικό, είτε για το άτομο του, ή για κάποιον άλλο του κόμματος, είτε για το κόμμα ...
Μύλος η υπόθεση!!!

Φωστήρες πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καθηγητάδες, γραφείς, αντιγραφείς και συγγραφείς, κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι και ψυχολόγοι και λοιποί ειδικοί των κοινωνικών και ιατρικών επιστημών, πέραν από ευχές και προσευχές έχετε κάτι άλλο, πιο ουσιαστικό για το πως ξεπερνιέται το πρόβλημα του ρουσφετιού;
ΕΓΩ πάντως ΔΕΝ έχω!!!

****************************
Και δυο λόγια [σχετικά] για το λατζιηνάριν του “Συναγερμού”, «έγκριτο» νομικό Ιωνά Νικολάου παρμένο από τα «Μικροπολίτικα» της “Χαραυγή” της Πέμπτης 29 του Ιούλη [του τρέχοντος έτους] – link: http://www.haravgi.com.cy/site-article-44026-gr.php :

“Άστα σάπια κύριε Ιωνά”
“Οι κακόμοιροι πολίτες, που δεν γνωρίζουν τον κ. Γεωργίου, την πόρτα του Προεδρικού και του ΑΚΕΛ τι θα κάνουν διερωτήθηκε με απελπισία ο κ. Ιωνάς Νικολάου. Η απόγνωση στο ύφος του θύμιζε μονόπρακτο άλλων εποχών. Το έπαιζε τόσο αμερόληπτος χθες που κάποιες στιγμές κάναμε τη σκέψη ότι το φωτοστέφανο τού λείπει. Άντε κύριε Ιωνά άστα σάπια. Όλοι στην Κύπρο ζούμε συμπεριλαμβανομένου και εσάς και ως εκ τούτου στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Μια δράκα είμαστε και όλοι γνωρίζουν τι γίνεται. Οι κακόμοιροι πολίτες αν δεν γνωρίζουν την πόρτα του Προεδρικού και του ΑΚΕΛ γνωρίζουν την πόρτα τη δική σου του κόμματός σου και όλων των άλλων κομμάτων, βουλευτών και αξιωματούχων.
Α.Ξ.”

Anef_Oriwn
Σάββατο 30 - 31/7/2010 [πρωινές ώρες] ...