Ανάρτηση 56/2010 [ρουσφετολογική, αντι-υποκριτική και αντι-φαρισαϊκή] - Και πάλι για το ρουσφέτι ...

Για να ‘μαι ειλικρινής, ΔΕΝ σκόπευα ν’ ασχοληθώ ΚΑΘΟΛΟΥ με το νέο περιστατικό “ρουσφετολογικής” [ας πούμεν] φύσεως που βγήκε στην επιφάνεια - αυτή τη φορά ενέκυψε στα προεδρικά δώματα. [Αλλά τζιαι «τούτοι» οι “δικοί μας” στο Κόμμα και στο Προεδρικό ούτ’ ένα ρουσφέτι του χαϊρκου – στα μουλωχτά και διακριτικά και χωρίς αν τους πάρουν πρέφαν – εν ι-μπόρουν να κάμουσιν!] ... Η anef_oriwn υποκρισία όμως που κυριαρχεί γύρω απ’ αυτό το θέμα και ο φαρισαϊσμός με τον οποίο κάποιοι όψιμοι αντι-ρουσφετολόγοι προβάλουν και παρουσιάζουν διάφορα “ρουσφετολογικά” περιστατικά με αναγκάζουν να (ξανα)πω δκυο –τρεις κουβέντες. Δκυο λόγια είπα τζιαι στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 49/2010 στο σημείο 3 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/07/492010.html].

Επειδή ΔΕΝ έχω ΚΑΜΙΑ πρόθεση να κάμω τον δικηγόρο και να υπερασπιστώ τον οποιοδήποτε, δεν θα πω τα γνωστά “ναι μεν, αλλά ... ” ή το “ο άσφαλτος(;), πρώτος τον ρότσον βαλέτω”... Όμως θέλω, επιτελούς, να δω κάποιους απ’ αυτούς τους πολιτικούς [αλλά και «έγκριτους» δημοσιογράφους] που ξελαρυγγίζονται για τα σημερινά κακώς έχοντα ή που μια την άλλη λαλούν ΜΑΣ [ως σύγχρονοι Πόντιοι ... Πιλάτοι] «εμείς, εν τζιαι ...» [γιατί “εν της παπαδκιάς τα ξυλά” τωρά], να κάμνουν τζιαι συγκεκριμένες εισηγήσεις για λύση ή ξεπέρασμα του καυτού αυτού προβλήματος.
Όπως είπε και χτες στο πρωί κι ο Γιώργος Γράβαρης [στο πρωινό πρόγραμμα του “ΑΣΤΡΑ”, “Πρωί, πρωί με τη δροσούλα”], "ΟΛΟΙ στο ίδιο ζουμί βράζουμε"!!! Αλλά κι ο άτσαλος [κατά τ’ άλλα] Υπουργός της Άμυνας, τα είπε [τις προάλλες], ορθά, κοφτά και τσεκουράτα [στους δημοσιογράφους] ... Έκαμε μάλιστα κι αναφορά σε πολιτικούς που το παίζουν [τώρα] «αθώες περιστερές», ενώ του έχουν ζητήσει ουκ ολίγες εξυπηρετήσεις! Ονοματάκια, κε Υπουργέ, δεν έχουν αυτοί οι πολιτικοί και παράγοντες;

Διερωτούμαι, [ας πούμεν], αν οι ίδιοι ως πολιτικοί [κι δη ως βουλευτάδες], ή έστω κάποιοι απ’ αυτούς, έχουν αρνηθεί στον οποιοδήποτε πολίτη, την όποια εξυπηρέτηση ή/και βόλεμα τους ήθελε ζητηθεί; «Επίλυση προβλημάτων» την ονομάζουν σήμερα ...
Αυτή η συμπεριφορά [και πρακτική] ξεκινά από μικροπράγματα και καταλήγει σε πολύ σοβαρά ζητήματα που έχουν να κάμουν και με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα [και μπορεί να περιλαμβάνουν και παρεμβάσεις στο έργο, τη δουλειά και τις αρμοδιότητες κυβερνητικών υπηρεσιών]. Φυσικά κάποιες φορές ίσως οι παρεμβάσεις να είναι επιβεβλημένες [όταν έχεις μπλέξει με ανίδεους ή/και ευθυνόφοβους γραφειοκράτες], αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι και παράλογες και υπερβολικές.

Φαίνεται ότι στο κοινωνικό και πολιτικό μας DNA είναι ενσωματωμένο και το γονίδιο του ρουσφετιού. Τούτο ΜΑΣ έμεινε από τον καιρό της Οθωμανοκρατίας [εξ ου και η και περιγραφή αυτής της κατάστασης με την τουρκική λέξη rüşfet], συνέχισε επί αγγλοκρατίας και εδραιώθηκε μια και καλή κατά τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας από το γιωρκατζιήτικο καθεστώς [της ΕΟΚΑΐτικης Δεξιάς]. Τότε, [ας πούμεν], στη Δημόσια Υπηρεσία ούτε αριστερό κλητήρα δεν προσλάμβαναν! [Εμ, πως να μην τους γυρίσει σήμερα που έχουμε και αριστερίζων Πρόεδρο!]
{Παρένθεση: Γνωστή η εικόνα του χωρκάτη [που κατεβαίνει την πόλη για να κάμει τες δουλειές του] μ’ ένα καλάθι ανά χείρας γεμάτο καννίshα [αυγά, χαλούμια, τραχανάδες, κανένα κοτόπουλο, πεζουνούδκια ...]}.

Πως όμως ξεριζώνεται αυτό το χούι, αυτό το κακό που ταναλίζει την κυπριακή κοινωνία [αν είναι τελικά “κακό” για τον κόσμο μια και όλοι ή σχεδόν όλοι προσπαθούν να βρουν μέσο να κανονίσουν τες δουλειές τους];

Συνήθως αυτοί που διαμαρτύρονται είναι εκείνοι που ΔΕΝ κατάφεραν να κανονίσουν τες δουλειές τους.
Ας πούμεν,
- να πιάσουν κάποια συγκεκριμένη κυβερνητική δουλειά [σε συγκεκριμένη κυβερνητική ή ημικρατική υπηρεσία], γιατί κάποιος άλλος που φαίνεται είχε πιο πολλά μέσα [αλλά που μπορεί και να το άξιζε γιατί είχε πιο πολλά προσόντα] την πήρε, ή
- γιατί ο στρατιώτης γιος του δεν μετατέθηκε στο φυλάκιο ή στη μονάδα της επιθυμίας του [για να λουφάρει πιο πολλά], ή
- γιατί δεν βγήκε γρήγορα η άδεια οικοδομής του [άσχετο αν ξεκίνησε να κτίζει χωρίς άδεια], ή
- ή γιατί δεν κατάφερε να σβήσει το λαπόρτο της κόρης του [που την πιάσανε να τρέχει με ταχύτητα 160 χιλιομέτρων και τώρα θα παει και δικαστήριο], τζιαι πάει λέγοντας!!!

Η ρουσφετολογική σχέση εξάρτησης και συναλλαγής των πολιτικών και των πολιτών/ψηφοφόρων είναι αμφίδρομη. Πάει, ας πούμεν, ο πολίτης στον πολιτικό και του λέει ότι έχει το τάδε ή του δείνα πρόβλημα και ότι «αν δεν μου το λύσεις άμεσα, [εδώ ξεκινούν και οι εκβιασμοί], εγώ κι όλη η οικογένεια μου, τζι’ ακόμα 20 πλάσματα που ελέγχω τζιαι επηρεάζω [λαλείτε να ‘ν’ shύλλοι τζιαι κάττοι;], εν θα σε ψηφίσουμε ... Τζιαι αν δεν μας κανονίσεις εσού εν ννα ψηφίσουμε τους άλλους που μας υποσχέθηκαν ότι εν ννα μας το λύσουν το πρόβλημα μας. Τζιαι ξέρεις τζιείνοι έχουν πιο πολλές προσβάσεις τζιαι μέσα ...» [Καθαρός, τζιαι πεντακάθαρος ο εκβιασμός]...
Τζι’ ο πολιτικός [ανεξαρτήτως κομματικού χώρου – πάντως αυτοί των μικρών κομμάτων είναι σε πολύ δυσμενή θέση γιατί δεν έχουν τόσες πολλές προσβάσεις], υπόσχεται [με τη σειρά του] “φούρνους ποξαμάδκια” τζιαι “λαγούς με πετραχήλια” ... Τζιαι να μείνει ήσυχος και να ‘ναι σίουρος [ο συγκεκριμένος πολίτης] ότι εν ννα τον κανονίσει [τζιαι με τον κανόνι τζι’ άλλως πως] ... Ειδικά αν ο πολίτης - ψηφοφόρος είναι της αντίπαλου παρατάξεως τότες ο πολιτικός γίνεται χαλί να τον πατήσεις, αλλά ... [πάντοτε υπάρχουν τα αλλά...] με κάποιο αντίτιμο [εδώ είναι και το ψητό] ... Είτε παραδοσιακοί “δικοί” είναι οι ψηφοφόροι πελάτες, είτε νεοφερμένοι [από την άλλη όχθη], τους ζητείται η ψήφος τους από τον συγκεκριμένο πολιτικό, είτε για το άτομο του, ή για κάποιον άλλο του κόμματος, είτε για το κόμμα ...
Μύλος η υπόθεση!!!

Φωστήρες πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καθηγητάδες, γραφείς, αντιγραφείς και συγγραφείς, κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι και ψυχολόγοι και λοιποί ειδικοί των κοινωνικών και ιατρικών επιστημών, πέραν από ευχές και προσευχές έχετε κάτι άλλο, πιο ουσιαστικό για το πως ξεπερνιέται το πρόβλημα του ρουσφετιού;
ΕΓΩ πάντως ΔΕΝ έχω!!!

****************************
Και δυο λόγια [σχετικά] για το λατζιηνάριν του “Συναγερμού”, «έγκριτο» νομικό Ιωνά Νικολάου παρμένο από τα «Μικροπολίτικα» της “Χαραυγή” της Πέμπτης 29 του Ιούλη [του τρέχοντος έτους] – link: http://www.haravgi.com.cy/site-article-44026-gr.php :

“Άστα σάπια κύριε Ιωνά”
“Οι κακόμοιροι πολίτες, που δεν γνωρίζουν τον κ. Γεωργίου, την πόρτα του Προεδρικού και του ΑΚΕΛ τι θα κάνουν διερωτήθηκε με απελπισία ο κ. Ιωνάς Νικολάου. Η απόγνωση στο ύφος του θύμιζε μονόπρακτο άλλων εποχών. Το έπαιζε τόσο αμερόληπτος χθες που κάποιες στιγμές κάναμε τη σκέψη ότι το φωτοστέφανο τού λείπει. Άντε κύριε Ιωνά άστα σάπια. Όλοι στην Κύπρο ζούμε συμπεριλαμβανομένου και εσάς και ως εκ τούτου στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Μια δράκα είμαστε και όλοι γνωρίζουν τι γίνεται. Οι κακόμοιροι πολίτες αν δεν γνωρίζουν την πόρτα του Προεδρικού και του ΑΚΕΛ γνωρίζουν την πόρτα τη δική σου του κόμματός σου και όλων των άλλων κομμάτων, βουλευτών και αξιωματούχων.
Α.Ξ.”

Anef_Oriwn
Σάββατο 30 - 31/7/2010 [πρωινές ώρες] ...

Ανάρτηση 55/2010* [ανάμικτη και ποικίλη, τηλεγραφική κι ανάλαφρη] – Περί πολλών και διαφόρων ο λόγος, κάτι σαν ποικιλία (αλλά χωρίς ούζο)...

{* Σάββατο 24/7/2010:Το πιο κάτω κείμενο – εν πολλοίς ανάλαφρο – αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου κειμένου που γράφτηκε πριν κάνα μήνα περίπου - μεταξύ 22 και 30 του Ιούνη του 2010. Εκείνο το πόνημα μου αποτελείτο αρχικά από καμιά ... 25ριά μικρά κείμενα, πάνω σε ποικίλα θέματα, κυρίως από την τότε τρέχουσα επικαιρότητα [πολιτικά, κοινωνικά, ποδοσφαιρικά – είχαμε και το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Αφρική του Νότου – προσωπικά, βιβλιοπαρουσιαστικά, φεστιβαλικά – έλεγα τζιαι δκυο κουβέντες στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ]. Αναφορά στο συγκεκριμένο τουρλού – τουρλού κείμενο μου έκαμα και στην ανάρτηση μου με αρ. 51/2010 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/07/512010.html ...
Όμως το κείμενο εκείνο δεν έμελλε να δει το φως της δημοσιότητας, ήτοι να αναρτηθεί [και μάλιστα όλο, σε μια ανάρτηση]. Προέκυψαν άλλα θέματα και αυτό και τελικά τ’ άφησα στο ράφι [στα συρτάρια του Word] …
Επειδή όμως πάμε πλέον για διακοπές και ήδη κινούμαστε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, είπα να μεταφέρω εδώ τα πιο ανάλαφρα κομμάτια εκείνου του κειμένου μου. Έτσι αφήνω και για ευθετότερο χρόνο την ολοκλήρωση της (συγ)γραφής ενός άρθρου που ‘χω στα σκαριά εξ αφορμής της προχτεσινής απόφασης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για το Κόσοβο. Ως γνωστόν οι έντιμοι και «έγκριτοι» δικαστές [του ανωτάτου αυτού δικαστικού σώματος] αποφάνθηκαν εν τη σοφία τους [αλλά κατά πλειοψηφία], ότι η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου [από τη Σερβία], ΔΕΝ συνιστά παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Ε, ρε αυτό το «Διεθνές Δίκαιο», το μνήμα του Αγίου Νεοφύτου έχει καταντήσει, όλα χωράνε μέσα!Πάντως πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία κι απόψεις για το Κόσοβο αλλά και για τα ζητήματα της αυτοδιάθεσης και των αποσχίσεων, μπορείτε να βρείτε [αν έχετε όρεξη για διάβασμα επιστημονικού δοκιμίου] στο βιβλίο του έλληνα πανεπιστημιακού [καθηγητή] Πέτρου Λιάκουρα, “Το Κυπριακό από τη Ζυρίχη στη Λουκέρνη – Σε αναζήτηση Ομοσπονδιακής Επίλυσης”, [από τις εκδόσεις “Ι. Σιδέρης” , 2007].
Ακροθιγώς [για την ώρα], θα ‘θελα να αναφερθώ και στην εξαιρετική, πολύ σημαντική και πετυχημένη δικοινοτική εκδήλωση μνήμης [για τα θύματα κι από τες δυο κοινότητες] που έγινε το βράδυ της περασμένης Πέμπτης 22 του μηνός στην Κοντέα [στο Πάρκο Ειρήνης], Πιο πολλά ίσως γράψω μεσοβδομαδιάτικα ...}
Και τώρα στο τουρλού - τουρλού κείμενο μου αποτελούμενο [ΜΟΝΟ] από 10 θέματα ...
********************************
ΠρόλογοςΣήμερα, έτσι για αλλαγή είπα ν’ ασχοληθώ με πολλά και διάφορα θέματα [θα καταπιαστώ με το καθ' ένα συνοπτικά ή/και τηλεγραφικά, δηλ. χωρίς πολλές λαφαζανιές] ... Κατά νουν έχω να γράψω ένα κείμενο τουρλού τουρλού, κάτι σαν ρωσική σαλάτα, ή ποικιλία ούζου ή βασιλική [βυζαντινή τουρσί] σαλάτα [με κειμενάκια ταξιδιωτικά, πλακατζίδικα, αυτοβιογραφικά, πολιτικά, κοινωνικά] ...[Να πω ότι τέτοια ποικίλης ύλης κείμενα, έχω ξαναγράψει κατά καιρούς, όμως έμπνευση για τούτο, ΜΟΥ έδωσε ένα από τα τελευταία posts [υπό τον τίτλο “Εσάς ποιος θα σας κράξει;”] της Blogger Rose – link: http://bluerose-rose.blogspot.com/2010/06/blog-post_24.html] …

Έχουμε τζιαι λέουμεν τζιαι λαλούμεν, λοιπόν:
1. Ουζοποικιλία στον Λυκαβηττό.Πριν κάποια χρόνια [άνοιξη ήταν, χειμώνας ήταν – κατα τες γιορτές των Χριστουγέννων – ΔΕΝ θυμάμαι ακριβώς], μάλλον κοντά στο 2000 πρέπει να ήταν, βρισκόμαστε στην Αθήνα [μάλλον μόνο η αχώριστη τριάδα της – θα ‘λειπε η κόρη] ... Μια μέρα [προ-μεσημεριάτικα] ανεβήκαμε στον Λυκαβηττό για βόλτα και για τη θέα. Στο τέλος καθίσαμε και στο εκεί καφεστιατόριο, για να πάρουμε κανένα ποτάκι και κανά τσιμπηματάκι. Μελετήσαμε ενδελεχώς το μενού κι εγώ είπα [στο γκαρσόνι] ότι θα πάρω μια ποικιλία ούζου [έτσι αναγραφόταν στο μενού]. «Και τι θα πιείτε;», με ρωτά ... Έλα μου ντε, τι θα ‘πινα, νεράκι ή γκαζόζα; Ούζο θα ‘πινα!!! Τι την ήθελα την ποικιλία ούζου;

2. Για ουζομεζέδες – σε ταβερνούλες με αυλή.Το ούζο είναι δροσιστικό καλοκαιρινό ποτό και πάει πολύ με μεζεδάκια [κυρίως θαλασσινά]. Το συνηθίζουμε κάποτε τα βράδια στο σπίτι στην [πίσω] αυλή, κι άμα τύχει κι έχω κι ώρα κι όρεξη φτιάχνω και εξαιρετικά μεζεκλίκκια! Όμως και στην περιοχή των Κοτσιηνοχωρκών [άμα τύχει και είσαστε κατα δω μεριά, λευκωσιάτες κι άλλοι ημεδαποί] έχει δύο ωραιότατες ταβερνούλες για ουζοκατάνυξη. Βρίσκονται στο χωριό Σωτήρα και πρόκειται για “Το Πλουμίν” και τον “Μουσικό” [και αποτελούνται από δύο αναπαλαιωμένα παραδοσιακά κοτσιηνοχωρίτικα σπίτια με αυλή].

3. Κλείνουν και τα σκολειά [γράφτηκε στες 24/6/2010].Όπου να ‘ναι βγαίνει κι αυτός ο μήνας και θα κλείσουν και τα σχολεία – τα γυμνάσια και τα λύκεια. Ήδη τα δημοτικά έχουν κλείσει [και για μαθητές και για δασκάλους – πιο αριστοκράτες οι δάσκαλοι από τους καθηγητές]. Οι μαθητές της Μέσης από μέρες τελειώσαμε με τες σχολικές τους υποχρεώσεις [εξετάσεις] και βρίσκονται σε διακοπές. Κάποιοι ξεκίνησαν να δουλεύουν κιόλας [για να βγάζουν τουλάχιστον το χαρτζιλίκι τους]! Όπου να ‘στε μένουν και οι καθηγητές σπίτι τους και θ’ αρχίσουν να [ΜΑΣ] δίνουν οδηγίες![Σημείωση 24/7/2010: Όπου να ‘ναι βγαίνουμε και ‘μεις με άδεια και πολλά έχω να κάμω!] ...
4. Για τες καλοκαιρινές διακοπές.Το κλείσιμο των σκολειών σηματοδοτεί και την έναρξη των καλοκαιρινών διακοπών. [Σημείωση 24/7/2010: Θάλασσα μόλις πριν καμιά 10 μέρες πήγαμε, εκεί στην αγαπημένη Μακρονήσια παραλία.] Θα πάμε κάπου φέτος [εντός, εκτός και επί τα αυτά!] για διακοπές και ξεκούραση; Το σίγουρο είναι πως θα περάσουμε λίγες μέρες κάπου εκεί στα ψηλά βουνά [λόγω μέσου/βύσματος από τη μεριά της συζύγου – μεσώ της εργασίας της αλλά και μετά πολλής πίεσης!] για λίγη δροσιά [χωρίς τες παραθαλάσσιες υγρασίες]. Αλλά αναζητείται και κοντύλι για οικονομικές διακοπές εν Ελλάδι [σε νησί]!Είδομεν ...
Υ.Γ. 25/7/2010: Ημερήσια έξοδος κατά τα βουνά [σήμερα] ... Γύρω στις 1:00 – 2:00 έβρεχε καταρρακτωδώς στον Πεδουλά, λες και ήταν καταχείμωνο ...
5. Ιστορίες από παλαιότερες διακοπές – κάπου στους δρόμους της Καβάλας.Ιούλης του 2003 [αν δεν κάμνω λάθος] και βρισκόμαστε στην Καβάλα. Οδηγώ αυτοκίνητο ενοικίασης στον κεντρικό παραλιακό δρόμο, κάπου εκεί που στρίβει προς την παλιά την πόλη.. Εκεί υπήρχαν φανάρια [φώτα τα λέμε στην Κύπρο] που ήταν ψηλά [κρεμαστά], ΔΕΝ τα είδα και δη ότι ήταν κόκκινο [ούτε και η συνοδηγός τα είδε] ... Ένας μερακλής “μάστορας” όμως που περνούσε από δίπλα μου [και είδε το κόκκινο φανάρι] ΜΟΥ τραγουδούσε “Κόκκινο, δεν ήταν κόκκινο/είχε το χρώμα τ' ουρανού και την αγάπη ενός τρελου...” [του Θάνου Πετρέλη – link: http://www.youtube.com/watch?v=ESfQYMCzNZg].

6. Ιστορίες κι απ’ το Εξωχώρι.Στην 22η ανάρτηση μου του 2008 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/08/22-31-graffiti.html], είχα γράψει διάφορες ιστορίες για τους συντοπίτες τους Εξωχωρίτες. Πιο κάτω θα σας πω ακόμα μια τέτοια ιστορία [που την έζησα ο ίδιος], ενώ άλλες δύο -τρεις θα τες αφήσω γι’ άλλη φορά ...
Καλοκαίρι [της περασμένης χρονιάς] και οδηγώ [τ’ αυτοκίνητο μου] στον κεντρικό δρόμο της Κοινότητας [του Εξωχωρίου] με επιβάτες τη σύζυγο και το γιο μου. Μπροστά μου [στ’ αριστερά του δρόμου] υπάρχει παρκαρισμένο αυτοκίνητο saloon, με τον οδηγό του να ‘ναι χασιμιός. Στην δεξιά πλευρά πάλι [και σχεδόν ακριβώς απέναντι από το παρκαρισμένο αυτοκίνητο] υπάρχει άλλο αυτοκίνητο σταματημένο [με την μηχανή αναμμένη] και το οδηγό του να κάθεται μέσα μπροστά από το τιμόνι του διπλοκάμπινου του και να κουβεντιάζει με κάποιο που στεκόταν έξω στο πεζοδρόμιο. Εγώ όμως ΔΕΝ μπορώ να περάσω και να συνεχίσω την πορεία μου προς τον προορισμό μου. Γνέφω λοιπόν στον [απαθή] οδηγό του διπλοκάμπινου και του δείχνω ότι δεν μπορώ περάσω και να συνεχίσω το δρόμο μου. Κι αυτός ατάραχος μου λέει: «Τζι’ εμέναν ίντα με κόφτει;» ... ΕΣΕΙΣ τι θα του λέγατε; ΕΓΩ πάντως ΔΕΝ είπα τίποτις!

7. Για τον φίλο μου τον Aceras.Βράδυ, Τετάρτης 23 του Ιούνη.
Έξω φυσούσε [μ’ εκείνους τους καλοκαιριάτικους βραδιάτικους αέρηδες] γι’ αυτό κι ΕΜΕΙΣ καθίσαμε εντός για να δούμε τα matchια τα μουντιαλικά, με παρέα μια φιλική και συγγενική μας οικογένεια, τη συνοδεία, ούζου [και πάλι «τούτο» το ούζο στο προσκήνιο;], μπύρας, πίτσας κι άλλων μεζεκκλιδκιών!
Και αίφνης στην ανοικτή πόρτα προς τη βεράντα, πρόβαλε φάτσα κι αγαπητή! Είπες πως πέρασες μόνο για ένα γεια [το απόγευμα στο καφενείο ρωτούσα τον πατέρα ΣΟΥ αν είσαι Κύπρο], αλλά πιάσαμε την κουβέντα για κάτι κάρτα [τέταρτα]! Όμως πάστινες, ρε Φίλε! Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη εκτός κι αν έννοιες και σκέψεις πολλές σε κατακλύζουν!Υ.Γ.: Το κλωνίν που την μουσκοκαρφκιάν [που έκοψες] το πήρες στην θαυμάστρια;
8. Για ένα απρόσκλητο αλλά κι άτυχο μουσαφίρη.
Στην κρεββατοκάμαρη του Υιού εντοπίστηκε [όλως αιφνιδίως] να σεργιανίζει πριν μερικές εβδομάδες μικρός ποντικός. Κι έγινε το σώσε! Το εν λόγω δωμάτιο μπήκε σε καραντίνα και επιστρατεύτηκαν ποντικοπαγίδες, οι οποίες έλυσαν επιτυχώς και μια κι έξω το πρόβλημα! [Το ποντίκι πρέπει να μεταφέρθηκε εκεί με κάποια τσάντα με ρούχα που ήρθε από Λευκωσία μεριά από τη Θυγατέρα]...

9. Για τους ΠΟΝΤΙΚΟΥΣ της ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδας και τες δικές τους διακοπές.Μια και αναφέρθηκα σε ποντικούς να μιλήσω και για κάποια άλλα τρωκτικά:
Οι “Ποντικοί” της κυπριακής ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδας [που να πιάσουν πάζα κοντά στο ελληνικό “Ποντίκι”], φέτος καλούν τον κόσμο [τους κύπριους που σκέφτονται να πανε για διακοπές εκτός] να κάμουν τες διακοπές τους στην Ελλάδα. Βάλανε μάλιστα και σλόγκαν [πανό] στην πρώτη σελίδα της κιτρινοφυλλάδας τους [στην έκδοση με ημερ. 18/6/2010]: “Γιατί έτσι γουστάρουμε. Φέτος για διακοπές πάμε Ελλάδα”. Ενώ πέρσι επαίρονταν ότι είχαν παει εις τας Ευρώπας και την Νότια Αφρική. [Φέτος ΔΕΝ πήγαν για να δουν το μουντιάλ;] Φαίνεται πως φέτος για «εθνικούς λόγους» [ας πούμεν για στήριξη της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας] οι Ελληναράδες Ποντικοί θα καταδεχτούν και την έρμη Ελλαδίτσα ΜΑΣ.
Υ.Γ.: Ως γνωστόν οι Ποντικοί είν’ αδέλφια δίδυμα με τα “Κοπέλια” του W.C. Blog!
Υ.Γ.2 25/7/2010: Διαφήμιση που να καλεί τον κόσμο [αν θα κάμει διακοπές εκτός Κύπρου] να προτιμήσει την Ελλάδα, έχω δει και σε καθημερινές εφημερίδες, καθώς και σε μεγάλες πινακίδες στους αυτοκινητόδρομους [με μια μεγάλη ελληνική σημαία μάλιστα – πολύ “εθνικά” πήρανε το θέμα κάποιοι]... Αν θα κάμουμε διακοπές εντός, να προτιμήσουμε μόνο τις ελεύθερες περιοχές; Να μην κάμουμε έστω και μια επισκεψούλα στα κατεχόμενα, στη Βόρεια Κύπρο;
10. Περί ενός [λογοτεχνικού] βιβλίου το ανάγνωσμα.[Τελευταίο θέμα αλλά όχι έσχατης σημασίας]
Κάποια βιβλία [όταν τα διαβάζεις] κυριολεκτικά σε καθηλώνουν και τα ρουφάς. Το αυτό συμβαίνει κάποτε και μαζί μου, όπως και τώρα με το τελευταίο βιβλίο που διαβάζω. Έχει τίτλο “Το δίκιο”, είναι γραμμένο από ένα νέο [και ηλικιακά] συγγραφέα, τον Νικόλαο Αραπάκη και έχει εκδοθεί φέτος από τον [εκδοτικό] οίκο “Λιβάνη”. [Το βιβλίο – το περιεχόμενο του, αλλά και η σχετικά χαμηλή τιμή του - ήταν έκπληξη για μένα καθώς αυτός ο οίκος “ειδικεύεται” στην έκδοση βιβλίων για τα κομμωτήρια]. Το συγκεκριμένο βιβλίο αποτελεί μυθιστόρημα με θέμα την Κατοχή και τον Εμφύλιο στην Πελοπόννησο [κυρίως στην περιοχή της Καλαμάτας]. Μέσα από τη ζωή, τες περιπέτειες και τους προβληματισμούς ενός ατίθασου, ανυπότακτου κι απείθαρχου νέου, μη κομμουνιστή αντάρτη του ΕΛΑΣ [και κατόπιν του Δημοκρατικού Στρατού], παρουσιάζονται τα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής και τη σύγκρουση των ταγματασφαλιτών συνεργατών των γερμανών με τους ΕΛΑΣίτες αντάρτες και τους κατατρεγμούς, τα βασανιστήρια και τις διώξεις που υπέστησαν οι τελευταίοι [και με (επι)κριτικές τοποθετήσεις των ηρώων του βιβλίου δηλ. του συγγραφέα, κάποτε μάλιστα και πολύ αυστηρές έναντι στο ΚΚΕ].Πιο πολλά θα προσπαθήσω να γράψω σε ειδική [βιβλιοκριτική] ανάρτηση όταν τελειώσω το διάβασμα. Το βιβλίο είναι 550 περίπου σελίδων κι έχω ήδη διαβάσει [από τες 18 του Ιούνη μέχρι και την 1η του Ιούλη περί τες 350!].

[Σημείωση 24/7/2010: Το βιβλίο το τέλειωσα εδώ και μέρες, έχω ξεκινήσει μάλιστα εν’ άλλο με τη ίδια θεματολογία] ...
Anef_Oriwn
Σάββατο 24/7/2010

Ανάρτηση 54/2010* [για την εισβολή, αντιπολεμική, κι ανθρώπινη] – Εικόνες πολέμου τραγικές και καταθλιπτικές, αλλά κι ανθρωπισμού και συναδέλφωσης...

{* Γράφτηκε την Κυριακή 18 του Ιούλη του 2010} ...

Ο Πόλεμος είναι ότι πιο απάνθρωπο, πιο αποτρόπαιο και πιο αποκρουστικό μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους και μάλιστα ο ίδιος [ο Άνθρωπος[, να το οργανώσει και να το (δια)πράξει [σε βάρος των συνάνθρωπων του]!
Πολεμά τον συνάνθρωπο του τζιαι μάshεται [“δικαίως” ή αδίκως, δεν το εξετάζω] με ένοπλα και βίαια μέσα να τον πλήξει, να τον σκοτώσει, να τον τραυματίσει, να τον ακρωτηριάσει, να τον βιάσει, να τον λεηλατήσει, να τον καταστρέψει, να τον εκτοπίσει ... Βάρβαρες και αιμοβόρες πράξεις που σπέρνουν τον τρόμο και τον θάνατο προκαλώντας πόνο και δάκρυα, αφήνοντας μάλιστα στις πλείστες των περιπτώσεων κι ανεξίτηλα σημάδια και στην ψυχή και στο σώμα!

Τέτοιες καταστάσεις [βίας, πολέμου και φόβου] ζήσαμε κι ΕΜΕΙΣ [άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο] το καλοκαίρι του 1974 όταν με αφορμή το χουντοφασιστικό πραξικόπημα [της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄] η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο σκορπώντας τον θάνατο και τον όλεθρο. Έκτοτε [και για 36 χρόνια τώρα] έχουμε κατοχή, πρόσφυγες, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και το κυπριακό άλυτο [και ίσως μέχρι τον αιώνα τον άπαντα]. Κι ΕΜΕΙΣ να ερίζουμε [μεταξύ άλλων] και για τους «εκ μητρογονίας» και τα [χρηματικά] τους δικαιώματα - βλέπε ωφελήματα και χορηγίες!!! [Τι είπατε; Ου περί ευρώ ο αγών;] ...

Το χουντοφασιστικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή [του Ιούλη και του Αυγούστου του 1974] συναποτελούν την πιο τραγική και καταθλιπτική σελίδα της κυπριακής ιστορίας. Εκείνα τα τραγικά γεγονότα [του καλοκαιριού του 1974] δεν ήταν κάτι το στιγμιαίο που επεσυνέβηκε έτσι στα ξαφνικά – όπως κάποιοι σκόπιμα αφήνουν να νοηθεί. Αντίθετα αποτελούν την κορύφωση ενός μεγάλου εγκλήματος που εξυφάνθη σε ξένα κέντρα και ενισχύθηκε από την εσωτερική ανωμαλία που προκαλούσαν οι εθνικιστές ένθεν και ένθεν. Συνιστούν τη μεγαλύτερη προδοσία σε βάρος της Κύπρου, η οποία όμως ΠΟΤΕ δεν τιμωρήθηκε! [Κάποιοι είπαν ότι μόνο άφρονες θα μπορούσαν να διαπράξουν αυτή την εγκληματική προδοσία. ΕΓΩ λέω και συνειδητοί προδότες ή/και βλάκες και ηλίθιοι.] ΠΟΤΕ ΔΕΝ αποδόθηκε δικαιοσύνη! Γι’ αυτό και σήμερα [36 χρόνια μετά] οι πολιτικοί επίγονοι του γριβισμού και του ΕΟΚΑΒητισμού βγάζουν γλώσσα και διανέμουν [και πάλι] χωρίς αιδώ πιστοποιητικά πατριωτισμού και ελληνικότητας...

Πέραν όμως από την ιστορικοπολιτική διάσταση των τραγικών γεγονότων του 1974 και την απονομή [έστω] πολιτικών ευθυνών στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς [της προδοσίας], υπάρχει και μια άλλη διάσταση ...Η απλή κι ανθρώπινη που έχει να κάμει με την εμπλοκή και συμμετοχή των απλών “καθημερινών” κύπριων στα τραγικά εκείνα συμβάντα [και μάλιστα παρά την θέληση τους, στις πλείστες των περιπτώσεων]. Οι ατυχείς συγκυρίες [και οι εθνικιστικές αντιπαλότητες και οι γεωστρατηγικοί σχεδιασμοί των ξένων] έφεραν [χωρίς να το θέλουν ή/και να το επιδιώκουν] ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους [στρατιώτες κι αμάχους] στη δίνη των γεγονότων και τους άφησαν μετέωρους να πολεμούν είτε μεταξύ τους, είτε ο ένας απέναντι από τον άλλον και να βιώνουν εμπειρίες ανείπωτες και πόνο ασήκωτο, στην προσπάθεια τους να γλιτώσουν τον θάνατον και να κρατηθούν στη ζωή [τόσο οι ίδιοι όσο και οι δικοί τους άνθρωποι]. Ο καθ’ ένας [ζωντανός ή νεκρός, αιχμάλωτος ή αγνοούμενος] έχει να πει και μια [τη δική του] ξεχωριστή ιστορία ...

Οι προσωπικές “μικρές” ιστορίες που έζησε τότες ο κάθε κύπριος [και για πολλούς ΔΕΝ ήταν απλώς κάποιες (μικρο)περιπέτειες που πέρασαν ανώδυνα], συνθέτουν κι απεικονίζουν το δράμα, τον πόνο και την τραγικότητα που προκάλεσαν σε πολύ κόσμο τα προδοτικά εγκλήματα εκείνου του καλοκαιριού [το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή]. Σε πολλούς μάλιστα τους έχουν χαράξει στην ψυχή και στο σώμα σημάδια ανεξίτηλα!

Πέρσι τέτοιες μέρες ο δημοσιογράφος Αντώνης Μακρίδης ερεύνησε, ετοίμασε και παρουσίασε στην εφημερίδα “Πολίτης” [με αφορμή φωτογραφίες εκείνης της εποχής – κυρίως από την επιστροφή των αιχμαλώτων], μια σειρά από ιστορίες κάποιων από τους μεγάλους αυτούς “κομπάρσους” που πρωταγωνίστησαν σ’ εκείνη την καλοκαιριάτικη τραγωδία [οι πλείστοι άθελα τους], σε δραματικούς και πονεμένους ρόλους. Αυτοί όμως οι ρόλοι δεν παίχτηκαν στην Επίδαυρο ή στο Κούριο [μπορεί όμως εκεί στην Σαλαμίνα κοντά στην Έγκωμη], αλλά σε πεδία μαχών [στην Κερύνεια, στον Πενταδάκτυλο, στην Μεσαριά], με νεκρούς, αιχμαλώτους κι αγνοούμενους ...
Μια τέτοια ιστορία που αποτυπώθηκε έντονα το νουν μου και αναταράσσει από καιρού εις καιρόν τη μνήμη μου [και θα εξηγήσω πιο κάτω τους λόγους] ήταν εκείνη του αιχμάλωτου [πολίτη] Μήτρου από την Αφάνεια [αν δεν κάνω λάθος στα ονόματα] ... Ο Μήτρος ήταν ένας πολύτεκνος οικογενειάρχης που πιάστηκε αιχμάλωτος και στάλθηκε στες φυλακές στην Τουρκία, χωρίς να έχει ιδέα τι απέγινε η οικογένεια του [που έμεινε πίσω] και δη ο 17χρονος τραυματισμένος γιος του, αγνοούμενος μέχρι σήμερα [κι αυτός, όπως και τόσοι άλλοι].
Κάπου πρέπει να έχω φυλάξει τη συγκεκριμένη εφημερίδα, αλλά δεν έχω χρόνο τώρα να την ψάχνω, όμως η ιστορία εκείνη, [εξ όσων θυμάμαι] έχει περίπου ως εξής:

Η οικογένεια του Μήτρου δεν είχε καταφέρει να φύγει έγκαιρα από το χωριό τους [την Αφάνεια] κατά τον δεύτερο γύρο της τουρκικής εισβολής όταν πλέον τα τουρκικά στρατεύματα επέλαυναν στην πεδιάδα της Μεσαορίας – δεν είχαν και μεταφορικό μέσο! Ξεκίνησαν λοιπόν να πάνε πεζή μεσα από τα χωράφια στο γειτονικό μεγαλοχώρι την Άσσια. Καθ’ οδόν δέχτηκαν επίθεση και πυροβολισμούς από τουρκικά στρατεύματα [τους πήραν για ελληνοκύπριους στρατιώτες]. Από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκε ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας [μαθητής τότε]. Ακολούθως συνελήφθηκαν και κάποιους τους έστησαν στο τοίχο για εκτέλεση. Με παρέμβαση όμως ενός τουρκοκύπριου συγχωριανού τους [η Αφάνεια ήταν μικτό χωριό] την γλίτωσαν! Το τραυματισμένο παιδί είπανε [οι τούρκοι] ότι θα το παίρνανε για περίθαλψη. Ο ίδιος φοβόταν, έκλαιε και φώναζε να μην τον αφήσουν μόνο με τους τούρκους [η τραγικότητα στο απόγειο της], ενώ τον πατέρα τον πήρανε αιχμάλωτο! Τα υπόλοιπα που ακολούθησαν τα είπα πιο πάνω ... Αλλά ο κόμπος στον λαιμό ΜΟΥ επανήλθε!

- Θες γιατί μεγάλωσα κι ΕΓΩ σε πολύτεκνη οικογένεια και έβαλα στη θέση εκείνων των ανθρώπων τη δικιά ΜΟΥ οικογένεια,
- θες γιατί ο αγνοούμενος γιος του Μήτρου ήταν τότε [όταν χάθηκε] στη δικιά μου ηλικία κι ασυναίσθητα έβαλα στη θέση ΤΟΥ τον Εαυτό ΜΟΥ,
- θες γιατί το κλάμα στο οποίο ξέσπασε ο πάτερ-φαμίλιας Μήτρος [όταν επιστρέφοντας δεν βρήκε το γιο του μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια], μου θύμισε το κλάμα του δικού ΜΟΥ πατέρα [ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που τον σκεπάζει], όταν πολύ παλιά [μικρός μαθητής του Δημοτικού ήμουν τότε], μετά από ένα ατύχημα που έτυχε σ’ ένα από τα [μικρότερα] αδέλφια ΜΟΥ [6 χρονών τότε], του ειπώθηκε ότι η κατάσταση του ήταν πολύ κρίσιμη και κινδύνευε να μας αφήσει χρόνους [τελικά τα κατάφερε],
ένοιωσα [ολοκληρώνοντας το διάβασμα της ιστορίας του Μήτρου], μια γεύση πικρή κι ένα σφίξιμο στο στομάχι.
Να πως, λοιπόν, ο πόλεμος καταπίνει τόσο εύκολα κι άδικα αθώους ανθρώπους!!!

Όμως μέσα στην τόση αγριότητα, βαρβαρότητα κι απανθρωπιά που χαρακτηρίζει τους πολέμους, με την οσμή του θάνατο να πορώνει τα μυαλά και να κάμνει τη ψυχή να μισεί, υπήρξαν [και υπάρχουν] κι εκείνα τα φωτεινά παραδείγματα ανθρωπισμού και συναδέλφωσης από πλευράς των “αντιμαχόμενων” απλών κυπρίων [κι όχι μόνο] ένθεν κακείθεν, που έσωσαν ανθρώπους από τον θάνατο [και ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους]...
Πολλές τέτοιες ιστορίες έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας ανατρέποντας έτσι και το τροπάρι περί των “αιωνίων έχθρων”. [Είναι και η αναφορά που έκαμα κι ΕΓΩ πιο πάνω με τον τουρκοκύπριο που έσωσε την οικογένεια του Μήτρου].
Σε μια εκδήλωση μάλιστα που έγινε πέρσι τέτοιες μέρες [από καμιά 20ρια οργανώσεις κι από τες δυο κοινότητες] τιμήθηκαν δέκα [νομίζω] άτομα [6 ελληνοκύπριοι και 4 τουρκοκύπριοι] που συνέβαλαν ή βοήθησαν να ζωθούν ζωές ανθρώπων από την άλλη, την “αντίπαλη” κοινότητα ... [Σ’ αυτούς τους ανθρώπους και στες ιστορίες του καθ’ ενός θα προσπαθήσω να κάμω λίαν συντόμως ξεχωριστή ανάρτηση, αν βρω το απαραίτητο υλικό] ...

Θα ήθελα όμως να σταθώ και για λίγο [στα πολύ σύντομα] και σε τρεις ιστορίες, οι οποίες [τουλάχιστον ΕΜΕΝΑ], με γεμίζουν [παρά την τραγικότητα τους] με αισιοδοξία για το μέλλον. Βλέπω ότι αυτός ο τόπος έχει ανθρώπους [κι από τες δύο κοινότητες], οι οποίοι αν και έχουν βιώσει σκληρές εμπειρίες, έχουν ξεπεράσει το μίσος αφήνοντας πίσω το κακό παρελθόν. Δηλώνουν έτοιμοι να πάνε παρακάτω και να οικοδομήσουν μαζί με τους τότε “αντιπάλους” τους ένα κοινό μέλλον γι’ αυτόν τον τόπο. Φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι που έζησαν [στο πετσί τους] τη φρίκη και την καταστροφή του πολέμου, έγιναν τελικά πιο ευαίσθητοι και πιο πολιτικοποιημένοι. Μέσα από τες ψυχές πολλών από τους παθόντες του 1974 [και ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων], αναδύεται αγάπη και συγχώρεση, σε αντίθεση μ’ αυτούς που δεν έζησαν τον πόνο και την καταστροφή κι αναζητούν εκδίκηση [για τι όμως;] ... Αυτοί η άνθρωποι [μέσα από 50 τόσες οργανώσεις και από τες δύο κοινότητες] διοργανώνουν την ερχόμενη Πέμπτη 22 του μηνός στην Κοντέα Φεστιβάλ Ειρήνης! Όσοι πιστοί προσέλθετε και φέρτε κι άλλους μαζί ΣΑΣ [για πιο πολλά στο link: http://platformaenomenikipros.blogspot.com/2010/07/22-2010.html ].

****************************
Και επιγραμματικά οι τρεις ιστορίες:

- Στες 21 του Ιούλη του 1974 [τη δεύτερη μέρα της τουρκικής εισβολής], ο τουρκοκύπριος Φετχί Ακιντζί και ο ελληνοκύπριος Γιάννης Μαραθεύτης βρέθηκαν αντιμέτωποι, κρατώντας όπλα, ο ένας απέναντι στον άλλο στην κατεχόμενη σήμερα Λεύκα σε ένα από τα πολλά πεδία μάχης εκείνων των ημερών. Εκείνη τη μέρα ελληνοκύπριοι στρατιώτες επιτέθηκαν κατά μονάδας του τουρκικού στρατού που είχε φτάσει στην κατεχόμενη Λεύκα. Σε εκείνη την έφοδο ο Γιάννης Μαραθεύτης “μπήκε στο στόχαστρο” του Φετχί Ακιντζί [που ήταν αξιωματικός του “τουρκοκυπριακών δυνάμεων”]. Η σφαίρα βρήκε στόχο και μάλιστα στο κεφάλι, με τον Γιάννη να σωριάζεται. Ο Φετχί όλα αυτά τα χρόνια θεωρούσε ότι ο ανώνυμος εκείνος ελληνοκύπριος είχε βρει το θάνατο από δική του σφαίρα. Μετά από πολλά χρόνια, όμως, κι όταν μεταφράστηκε στα τουρκικά το βιβλίο του Πανίκου Νεοκλέους, “Αγνοηθέντες 1974”, [τελευταία κυκλοφόρησε και το νέο βιβλίο του Νεοκλέους με τίτλο “Μνήμες”], ο Φετχί ανακάλυψε μέσα από την εξιστόρηση εκείνης της επίθεσης ότι ο Γιάννης δεν είχε σκοτωθεί. Η σφαίρα του τον είχε βρει στο κράνος. Ο Φετχί μαζί με φίλους του επικοινώνησαν με τον συγγραφέα του βιβλίου για να κανονίσει μια συνάντηση και όλα πήραν το δρόμο τους. Οι δυο “εχθροί” βρέθηκαν στις 6 Αυγούστου σε καφετέρια πλησίον της οδού Λήδρας και έκτοτε έχουν γίνει φίλοι και αγωνιστές για την ειρήνη.

- Τον Αύγουστο του 1974 ο Πέτρος και ο Κώστας Σουππουρής [από το κατεχόμενο Παλαίκυθρο] σε ηλικία μόλις 10 και12 χρονών αντίστοιχα], και μπροστά στα μάτια τους τουρκοκύπριοι εξτρεμιστές και τα τρία ανήλικα αδέλφια του – γλίτωσαν μόνο αυτοί! Ο Πέτρος μάλιστα τραυματίστηκε σε τρία σημεία. Σήμερα δηλώνουν: «Ελπίζουμε αυτό που ζήσαμε εμείς να μην ξαναγίνει, έτσι ώστε τα παιδιά μας να μην ζήσουν κάτι τέτοιο», λέει ο Κώστας. «Ελπίζουμε αυτό που έγινε να μην ξαναγίνει και τα λάθη που έγιναν από ορισμένους συμπολίτες και από τις δυο πλευρές να μας γίνουν μάθημα. Μόνο αυτό ελπίζουμε», συμπληρώνει ο Πέτρος. [ Δείτε και τη σχετική ανάρτηση μου με αρ. 20/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/05/202009.html].

- Ο Σουάτ Καφατάρ είναι ο μοναδικός επιζήσας της ομαδικής εκτέλεσης από ελληνοκύπριους ΕΟΚΑΒητατζιήδες σε απόμερη περιοχή της Λεμεσού [στις 15 Αυγούστου του 1974 – ανήμερα της Παναγίας] 84 τουρκοκυπρίων κυρίως τη Τόχνη, αλλά κι από το Ζύγι και το Μαρί. [Παρεμπιπτόντως ιδρυτής της ΕΟΚΑ Β΄ ήταν ο Γρίβας, για τον οποίο οι Συναγερμικοί και οι ΕΥΡΩΚΟ-οι της Λεμεσού θέλουν να φτιάξουν μουσείο]. Με αφοπλιστικό τρόπο, ο Σουάτ απαντώντας για το ποια είναι τα συναισθήματά του σήμερα έναντι των ελληνοκύπριων, χωρίς περιστροφές είπε πως νιώθει μόνο «αγάπη», εξηγώντας πως θεωρεί ότι δεν «φταίνε όλοι οι Έλληνες για το κακό που έγινε». Ο Σουάτ μεταφέρθηκε μαζί με τους 84 συγχωριανούς του σε περιοχή της Λεμεσού και όταν ξεκίνησε το κροτάλισμα των όπλων, είδε τα αγαπημένα του πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και τον πατέρα του που στεκόταν ακριβώς δίπλα του, να σωριάζονται ο ένας μετά τον άλλον στο χώμα. Εκεί έμεινε ακίνητος, προσποιούμενος τον νεκρό, έχοντας στο πρόσωπό του το αίμα του πατέρα του που είχε χτυπηθεί στο κεφάλι. Οι ελληνοκύπριοι εκτελεστές εγκατέλειψαν τη σκηνή αναμένοντας εκσκαφείς για να κρύψουν το αποτρόπαιο έγκλημα. Τότε ήταν που λαβωμένος από τις τρεις σφαίρες που δέχθηκε στο χέρι και το πλευρό του απομακρύνθηκε και κρύφτηκε για μια ολόκληρη νύχτα πάνω σε ένα δέντρο. Προηγουμένως, όντας στο έδαφος και προσποιούμενος τον νεκρό, άκουγε τους εκτελεστές να δίνουν τη χαριστική βολή σε όσους τουρκοκύπριους κείτονταν βαριά τραυματισμένοι.
Οι φασίστες είναι παντού οι ίδιοι!

[Σημείωση: Να αναφέρω ότι πρόσφατα κυκλοφόρησε [και στα ελληνικά] ένα βιβλίο σχετικά με τη σφαγή των Τοχνιωτών, αλλά με καθόλου διχαστικό περιεχόμενο. Πρόκειται για το βιβλίο της Leyla Kiralp “Το άσπρο και βρεγμένο μαντήλι που μοιραστήκαμε”. Το βιβλίο είναι σε μετάφραση στα ελληνικά του Şevki Kiralp, γιου της Leyla.
Η Leyla έχασε τον άντρα της στα 18 της χρόνια, σ’ εκείνη τη μαζική δολοφονία των Τουρκοκυπρίων από την Τόχνη και το Ζύγι το 1974 [που αναφέραμε πιο πάνω]. Στο βιβλίο της η Leyla μοιράζεται τις μνήμες και τον πόνο της με την Μαρία Χρυσάνθου, πρόσφυγα από την Αμμόχωστο που συνάντησε στο Ζύγι προτού μεταφερθεί στο Βορρά. Μοιράστηκαν το πόνο τους και σκούπισαν τα δάκρυα τους στο άσπρο μαντήλι που της χάρισε η κυρία Μαρία και που φυλάει μέχρι σήμερα σαν το πιο πολύτιμο φυλακτό.]

****************************
Επίσης θέλω να σημειώσω [για όσους έχουν όρεξη για διάβασμα] το βιβλίο της Σοφίας Ιορδανίδου “Νταλγκά νταλγκά - Κύματα κύματα: Η μαρτυρία ενός τούρκου αξιωματικού για τη δεύτερη εισβολή στην Κύπρο” [εκδόσεις “Νέα Σύνορα – Α. Λιβάνης” - 1998]. Το βιβλίο αποτελεί τη μαρτυρία του τούρκου αριστερού συγγραφέα και πανεπιστημιακού [και έφεδρου αξιωματικού του τουρκικού στρατού] Γιαλτσίν Κιουτσιούκ, για διάφορα γεγονότα από τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής [και κυρίως για τες τουρκικές βιαιότητες].
Ο Δρ Κιουτσιούκ ζούσε για χρόνια ως αυτοεξόριστος στο Παρίσι καθώς εκκρεμούσαν - στην χώρα του - εντάλματα σύλληψης του για πολιτικούς λόγους [ήταν αριστερός είπαμε]... Το 1998 αποφάσισε να επιστρέψει στη χώρα του εν γνώσει του μάλιστα ότι θα συλλαμβανόταν και θα φυλακιζόταν [Δεν ξέρω όμως τι απέγινε τελικά ο Κιουτσιούκ, αλλά παρόμοιο εγχείρημα προσπάθησε να κάμει και πέρσι ο ανατραπείς αριστερίζων Πρόεδρος της Ονδούρας, δηλ. να επιστρέψει στη χώρα του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Σχετικά με την Ονδούρα μπορείτε να ρίξετε και μια ματιά στην ανάρτηση μου με αρ. 73/2009 και link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/12/732009.html] ... Ο Κιουτσιούκ προτού επιστρέψει [από την εξορία στην πατρίδα του] επισκέφθηκε και τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου και παρουσίασε το βιβλίο του. Συναντήθηκε μάλιστα και μ’ ένα ελληνοκύπριο [που ήταν δεκάχρονο παιδί τότες, στην εισβολή], τον οποίο είχε γλιτώσει από την εκτέλεση ...


Άτε τζιαι κανεί για σήμερα!
Μάλλον θα ΣΑΣ έκαμα τζιαι την καρδιά περιβόλι!


Anef_Oriwn
Κυριακή 18/7/2010

Ανάρτηση 53/2010 [έκτακτη*, και για τες διαπραγματεύσεις] – Μια πρώτη ανάγνωση και μερικά σχόλια πάνω στο (νέο) πακέτο προτάσεων του Προέδρου** ...

Σημειώσεις:
{* - άλλα είχα κατα νουν να (συγ)γράψω [σκόπευα να συνεχίσω την «πραξικοπημαλογία», όμως νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να πω δκυο λόγια γι’ αυτή τη νέα εξέλιξη]
** - λέτε να χαρακτηριστούν [από τες γνωστούς «έγκριτους» κύκλους] κι αυτές οι προτάσεις ως «γενναιόδωρες πρόσφορες» και ο ίδιος ο Πρόεδρος ως «πλασιέ» και «προδότης»;}

Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας μιλώντας προψές Πέμπτη [15 του Ιούλη] από το βήμα της ετήσιας εκδήλωσης για καταδίκη του χουντοφασιστικού πραξικοπήματος και της τούρκικης εισβολής, που [για τρίτη συνεχόμενη χρονιά] πραγματοποιήθηκε [ανήμερα του πραξικοπήματος] στο Προεδρικό [έτσι για να θυμόμαστε και τη δράση των πραξικοπηματιών] αποκάλυψε το [νέο] πακέτο των προτάσεων που υπόβαλε ούτως ώστε δοθεί ώθηση στη διαδικασία των συνομιλιών ... Ή όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά είπε «... για να προωθήσουμε δε ακόμα πιο αποφασιστικά τις προσπάθειες για λύση σύντομα, προτείνουμε ξανά πακέτο προτάσεων που αν γίνει αποδεκτό από την τουρκική πλευρά θα δώσει νέα ώθηση στη διαπραγματευτική διαδικασία ...»

Πιο συγκεκριμένα ανέπτυξε το πιο κάτω τρίπτυχο - πέρκι τζιαι γίνει αποδεκτό τζιαι προχωρήσουν νάκκον τζι’ οι συνομιλίες [αν και με το Έρογλου τα πράματα δένω είναι απλώς χλωμά, αλλά μαύρα κι άραχνα] ... Το σχετικό [πιο κάτω] απόσπασμα είναι από τη χτεσινή “Χαραυγή”, 16 τρέχοντος μηνός, σελ. 7 και link: http://www.haravgi.com.cy/site-article-43172-gr.php:
[Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις ειναι δικές ΜΟΥ] ...

“«Πρώτον: Προτείναμε τη διασύνδεση της συζήτησης τριών κεφαλαίων του Κυπριακού. Το περιουσιακό συνδέεται και πρέπει να συζητηθεί ταυτόχρονα μαζί με το κεφάλαιο των εδαφικών αναπροσαρμογών και το κεφάλαιο της μετανάστευσης, ιθαγένειας, αλλοδαπών και ασύλου. Είναι φανερό ότι η διευθέτηση του κεφαλαίου των εδαφικών αναπροσαρμογών όπως και του θέματος του εποικισμού αναμφίβολα θα διευκολύνει την επίλυση του περιουσιακού, που είναι περίπλοκο και ακανθώδες. Ο συνδυασμός της συζήτησης αυτών των τριών κεφαλαίων εκ των πραγμάτων θα εντατικοποιήσει και θα επισπεύσει το διάλογο.

Δεύτερον: Καλούμε την Τουρκία να εφαρμόσει το ψήφισμα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που υιοθετήθηκε από το 1984. Το ψήφισμα προνοεί την παράδοση από την Τουρκία της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου στα Ηνωμένα Εθνη. Στόχος η επιδιόρθωση και αποκατάσταση της πόλης και η επιστροφή της στους νόμιμους κατοίκους της. Μαζί με την αποκατάσταση της πόλης των Βαρωσίων είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε ευθύνη για αποκατάσταση της παλιάς πόλης της Αμμοχώστου, που αποτελεί κοινή πολιτιστική κληρονομιά. Ταυτόχρονα με την αποκατάσταση της περίκλειστης πόλης, να ανοίξει το λιμάνι της Αμμοχώστου υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για διεξαγωγή εμπορίου από πλευράς των Τουρκοκυπρίων συμπατριωτών μας. Με μια τέτοια πρόταση η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα επωφεληθεί της ενίσχυσης των σχέσεων της με την Ευρωπαϊκή Ένωση χρησιμοποιώντας το λιμάνι της Αμμοχώστου. Η Τουρκία θα επωφεληθεί της προώθησης της ενταξιακής της πορείας, αφού θα ανοίξουν κεφάλαια που σήμερα είναι παγωμένα.

Τρίτον: Γίνεται πολύς λόγος για σύγκληση διεθνούς διάσκεψης. Εμείς θεωρούμε αναγκαία τη σύγκληση διεθνούς διάσκεψης όταν φτάσουμε σε ακτίνα συμφωνίας πάνω στις εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού. Η διεθνής διάσκεψη θα πρέπει να συγκληθεί από τα Ηνωμένα Έθνη και σ’ αυτήν να συμμετέχουν τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι εγγυήτριες δυνάμεις, η Κυπριακή Δημοκρατία και οι δύο κυπριακές κοινότητες.
Η διεθνής διάσκεψη θα ασχοληθεί με τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού που περιλαμβάνει το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας, την παρουσία των ξένων στρατευμάτων στην Κυπριακή Δημοκρατία όπως και την παρουσία των ξένων που παράνομα έχουν εγκατασταθεί στο κατεχόμενο μέρος της πατρίδας μας».

Ο Πρόεδρος χαρακτήρισε τις προτάσεις μας «ρεαλιστικές, υλοποιήσιμες και ισορροπημένες, αφού όλοι οι εμπλεκόμενοι στο Κυπριακό θα αποκομίσουν όφελος».

Καταγγέλλοντας ότι δυστυχώς τόσο η Τουρκία όσο και η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν ανταποκρίθηκαν θετικά σ’ αυτές τις προτάσεις, ο Πρόεδρος σημείωσε ότι «είναι αντιφατικό από τη μια να ζητούν επίσπευση των διαπραγματεύσεων και από την άλλη να αρνούνται να αποδεχθούν τη λογική πρότασή μας για επίσπευση του διαλόγου μέσα από τον συνδυασμό στη συζήτηση διαφόρων κεφαλαίων που θα επισπεύσει τις συνομιλίες».

Άκρως αντιφατική χαρακτήρισε και τη συμπεριφορά της Τουρκίας η οποία αν και συνεχεία διατυμπανίζει ότι επείγεται για λύση, εντούτοις οι πράξεις και η συμπεριφορά της κάθε άλλο παρά δείχνουν χώρα που ενδιαφέρεται για επίτευξη λύσης εδώ και τώρα.”

***********************************
Σχόλια Ιστολόγου:
{Για την ώρα θ’ αναφερθώ (λόγω έλλειψης χρόνου) μόνο στο ζήτημα της Αμμόχωστου και θα επανέλθω κάποια άλλη στιγμή για τα υπόλοιπα – περιουσιακό, εδαφικό, διεθνής διάσκεψη}:

1. Με το θέμα της επιστροφής της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου και της απόδοσης της στους νόμιμους κατοίκους της, έχω αναφερθεί κι ΕΓΩ ουκ ολίγες φορές, σε αναρτήσεις μου και σχόλια μου [κι εδώ, αλλά κι αλλού, όπως στο Epanenosi Blog].
Πιο συγκεκριμένα σε ανάρτηση μου [στο Epanenosi Blog] υπό τον τίτλο “Κύριοι, κύριοι Ερντογάν και Μπαγίς, όχι μόνο λόγια αλλά και έργα, αν θα πάμε παρακάτω” [link: http://www.epanenosi.com/index.php/archives/699 ], είχα πει ότι «... η Τουρκία θα μπορούσε έμπρακτα να δείξει τη βούληση της για λύση με δύο τρόπους:
i. Πρώτον, με την μερική απόσυρση τουρκικών στρατευμάτων που θα συνοδεύεται με παράλληλη μείωση των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς, και
ii. Δεύτερον, την επιστροφή της περιφραγμένης πόλης της Αμμοχώστου [έστω και υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών ή/και της Ευρωπαϊκής Ένωσης].
Όμως θα μπορούσε παράλληλα να γίνει [από μέρους της Τουρκίας] και μερική αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας με το άνοιγμα των λιμανιών και αεροδρομίων της σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.
Φαίνεται όμως ότι η Τουρκία δεν βιάζεται για λύση μια και η ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση ΔΕΝ είναι πλέον στις προτεραιότητες της, αλλά ούτε και προβλέπεται να γίνει στο κοντινό μέλλον.»

2. Και δυο λόγια για τη Διεθνή Διάσκεψη ...
Μια Διεθνής Διάσκεψη θα μπορούσε να συγκληθεί για να επεξεργαστεί και να δώσει λύσεις για την διεθνή πτυχή του κυπριακού δηλ. για τες εγγυήσεις, την ασφάλεια και την αποχώρηση των τουρκικών [και τυχόν άλλων ξένων] στρατευμάτων καθως και των εποίκων. Και θα είχε νόημα και ουσία [μια τέτοια διασκεψη - στην οποία απαραιτήτως πρέπει να συμμετέχουν και τα Ηνωμένα Έθνη καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση] αν είχαμε λίγο – πολύ καταλήξει πάνω στα ζητήματα που αφορούν τη εσωτερική πτυχή του κυπριακού [δηλ. πάνω στη διακυβέρνηση, το εδαφικό και το περιουσιακό]. Με τι θα καταπιαστεί μια τέτοια διάσκεψη, αν δεν τα ‘χουμε βρει με τους τουρκοκύπριους στην εσωτερική πτυχή; Θα γίνει προσπάθεια με [έξωθεν] επιδιαιτησίες και παζάρια [δίκην Μπούργκενστοκ] να παραχθεί ένα σχέδιο λύσης που βασικά θα βολεύει τρίτους [την Τουρκία κι άλλα ξένα συμφέροντα];

3. Θα επανέλθω για το περιουσιακό και το εδαφικό που όντως είναι αλληλένδετα ...

Anef_Oriwn
Σάββατο 17/7/2010

**********************************
Υστερόγραφον 1ον [17/7/2010 – 4:00 μ.μ.]:

Για τη διασύνδεση του περιουσιακό με το εδαφικό:
Σωστή [κατα την ταπεινή ΜΟΥ άποψη] η διασύνδεση του περιουσιακού με το εδαφικό. Είναι προφανές και αυτονόητο ότι με “έξυπνες” και ουσιαστικές εδαφικές αναπροσαρμογές που θα δημιουργήσουν και τις προϋποθέσεις για την επιστροφή όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού ελληνοκυπρίων προσφύγων [στα σπίτια τους] υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση, θα διευκολυνθεί και η επίλυση του περιουσιακού, καθώς ΔΕΝ θα φαντάζει πλέον και τόσο τρομακτική η οικονομική πτυχή της λύσης [σε περίπτωση αποζημιώσεων].
Όμως άμεσα σχετιζόμενο, συνδεδεμένο και εξαρτώμενο με το εδαφικό και το περιουσιακό είναι και το ζήτημα της αποχώρησης ή και παραμονής [των] εποίκων ... Πόσοι, ποιοι, κι από ποια μέρη της κατεχόμενη Κύπρου θα φύγουν, καθώς «τούτοι» κατοικούν σε ελληνοκυπριακά σπίτια και “λεζέρονται” [κάμνουν χρήση] ελληνοκυπριακών περιουσιών. Μύλος η υπόθεση!

Ένα άλλο ζήτημα που νομίζω ότι είναι καιρός να ξεκαθαρίσει και να οριστεί με σαφήνεια [πέραν από «εποικοδομητικές ασάφειες», πολιτικάντικες μεγαλοστομίες, αλλά κι ένα κρυφτούλι γιατί ίσως θα επηρεαστούν “δικαιούχοι” οικονομικής βοήθειας κι άλλων ωφελημάτων] είναι το ποιοι είναι πρόσφυγες! Αυτοί που μέχρι τες 20 του Ιούλη του 1974 είχαν την μόνιμη και νόμιμη διαμονή τους στα κατεχόμενα ή και τα παιδιά, τα εγγόνια και τα δισέγγονα τους [που γεννήθηκαν στες ελεύθερες περιοχές ή και αλλού]; Αν μη τι άλλο για να ξέρουμε κι ΕΜΕΙΣ, όταν φωνάζουμεν “ΟΛΟΙ οι πρόσφυγες στα σπίτια τους”, ποιους εννοούμεν ...

Πέραν τούτου όμως, έχω και την άποψη πως θα ήταν πολύ χρήσιμο [για την όποια κυβέρνηση], αν γινόταν και μια έρευνα [και μελέτη] που να δείξει τη σημερινή κατάσταση των προσφύγων, όπως ας πούμεν αν έχουν ιδιόκτητη κατοικία ή/και που εργάζονται. Πολύ σημαντικό είναι αν έχουν δική τους στημένη δουλειά ή επιχείρηση, ή ακόμα που μένουν τα δικά τους παιδιά – αν αυτά έχουν δικά τους σπίτια και που εργάζονται.
Πιστεύω πως μια τέτοια έρευνα θα αναδείξει πόσο κενό περιεχομένου [και στην πράξη ανέφικτο κι ανεφάρμοστο] είναι το σύνθημα “Όλοι οι πρόσφυγες στα σπίτια τους”.

Πόσοι λοιπόν, νομίζετε, [σημερινοί] 70ρηδες, 60ρηδες ή και 50ρηδες ή ακόμα και 40ρηδες ή και 35ρηδες [για να μην μιλήσουμε και για πιο μικρές ηλικίες], είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τη σημερινή βολή τους [και δεν χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη απαξιωτικά ή επικριτικά], τα σπίτια τους, τα παιδιά και τα εγγόνια τους [που πολύ πιθανόν να μην θέλουν να τους ακολουθήσουν] τον περίγυρο τους [ανθρώπινο και φυσικό] με τον όποίο έχουν μάθει να ζούνε, τις στημένες δουλειές τους για να πάνε να ζήσουν στο χωριό τους ή την πόλη τους και μάλιστα κάποιοι όχι υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση αλλά υπό τουρκοκυπριακή; Πόσοι άραγε είναι έτοιμοι ψυχολογικά και συναισθηματικά [αλλά και οικονομικά] να το πράξουν; Να μπούνε σε νέες περιπέτειες προσπαθώντας να κάμουν ένα νεο ξεκίνημα σ’ ένα μέρος που ίσως να μην έχουν ζήσει ποτέ ή να μην το θυμούνται;

Έχω την άποψη ότι πάνω σ’ αυτό το ζήτημα υπάρχει μια μεγάλη κοροϊδία, κυρίως από τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους του λεγόμενου απορριπτικού ή/και αντιομοσπονδιακού μετώπου. Να φανταστείτε ότι έχει πολιτικούς [κυρίως από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ, αλλά και τον “Συναγερμό”] που ΔΕΝ έχουν περάσει ακόμα [έστω και μια φορά] στα κατεχόμενα]! Αν μη τι άλλο για να δούνε πως ζούνε οι άνθρωποι εκεί πέρα [αυτοί που θέλουμε υποτίθεται να φτιάξουμε κράτος μαζί τους] ή ακόμα να διαπιστώσουν την αλλοτρίωση που έχει επέλθει στην πολιτιστική μας κληρονομιά λόγω της κατοχής και της έλλειψης ουσιαστικής συντήρησης για δεκάδες χρόνια. Τελικά ΟΛΟΙ αυτοί οι πολιτικοί παίζουν με τα συναισθήματα αλλά και τες φοβίες του κόσμου και κτίζουν ολόκληρες [πολιτικές] καριέρες πάνω σ’ αυτά!

Anef_Oriwn

*********************************
Υστερόγραφον 2ον [17/7/2010 – 4:35 μ.μ.]:

Ακόμα λίγα λόγια για το ζήτημα της σύγκλησης Διεθνούς Διάσκεψης για το κυπριακό:
Μήπως κάποιοι προσπαθούν να βάλουν στη διαδικασία των συνομιλιών και μάλιστα με εύηχο τρόπο [Διεθνής Διάσκεψη» - λένε] τα χρονοδιαγράμματα και τες επιδιαιτησίες [από τους ξένους];
Αν ΔΕΝ καταφέρουμε [ως κύπριοι – έλληνες και τούρκοι] να καταλήξουμε κάπου [για τα εσωτερικά τουλάχιστον – αλλά με τον Έρογλου πολύ - πολύ θολά βλέπω τα πράματα], θα καλέσουμε τους ξένους να κόψουν τζιαι να ράψουν όπως κόφκει ο δικός τους νους τζιαι τα δικά τους συμφέροντα; «Τούτοι» μήπως δεν θα προσπαθήσουν να εξυπηρετήσουν και ικανοποιήσουν πρώτα και κύρια τα συμφέροντα της [ανερχόμενης περιφερειακής δύναμης ονόματι] Τουρκίας [και τα δικά τους φυσικά] και θ’ αφήσουν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα αυτά των κυπρίων; [Λαμβανόμενου υπ’ όψη μάλιστα ότι δεν συμφωνούν και μεταξύ τους – όχι μόνο οι ελληνοκύπριοι με τους τουρκοκύπριους αλλά και οι ελληνοκύπριοι μεταξύ τους – τούτο θα διευκολύνει και το έργο τους].

Μήπως οι διεθνείς διασκέψεις [χωρίς την επίτευξη μιας κατά αρχήν συμφωνίας πάνω σε επιμερους ζητήματα] καταλήγουν να είναι μια επιδιαιτησία για να κλείσει [έστω προσωρινά] το συζητούμενο το πρόβλημα; Μήπως αυτές οι περιλάλητες διεθνείς διασκέψεις και οι επιδιαιτησίες λύσανε το παλαιστινιακό, το βοσνιακό, το νταρφουριακό, το ιρακινό και τα λοιπά; Τζιαι έτσι πρέπει τζιαι το κυπριακό να κλείσει οπωσδήποτε [όπως λαλούν τζιαι κάποιοι] μέχρι παρακάτω... Όμως τούτος ο τρόπος εν ΣΑΣ θυμίζει τζιαι νάκκον το 1959-1960 με το τότε δοτό Σύνταγμα της Ζυρίχης που ΔΕΝ άντεξε πάνω από τρία χρόνια;

Ας το λύσει τελικά ο Αναστασιάδης που πιστεύκει τζιαι στον αγγελικά πλασμένο καπιταλιστικό κόσμο!
Διαφορετικά «Σύντροφε Δημήτρη» [όπως σ’ αποκαλούν τζι’ οι κολλητοί ΣΟΥ καθώς τζιαι τζιείνοι που θέλουν να το παίζουν ως τέτοιοι], αυτά που έχεις κατα νουν και προσπαθείς να υλοποιήσεις ΔΕΝ πετυχαίνονται χωρίς τη στήριξη ενός μαζικού κοινωνικού κινήματος και από τες δύο κοινότητες.

Το κεφάλαιο [ντόπιο και ξένο] και ο ιμπεριαλισμός ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΥΝ [αυτά τα ξέρεις καλύτερα από ‘ΜΕΝΑ!]. Οι ντόπιοι [πολιτικοί] εκπρόσωποι του κεφαλαίου έδειξαν τις διαθέσεις τους τις προάλλες στη Βουλή καταψηφίζοντας τα προτεινόμενα νομοσχέδια για φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου. Άρα χωρίς την κινητοποίηση του κόσμου ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ γίνεται!
Και παρεμπιπτόντως ο κόσμος μαζεύτηκε [και αρκετός μάλιστα] και χωρίς πολλά παρακάλια και στο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ [και τις τρεις νύχτες – κι ασχέτως του τι λέει η Ρένα η Χόπλαρου στην κυριακάτικη στήλη της “Τ’ Αυτονόητα” στον “Πολίτη” – link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=957273&-V=archivecolumns&-p] και στην προψεσινή εκδήλωση καταδίκης του χουντοφασιστικού πραξικοπήματος και της τούρκικης εισβολής στο Προεδρικό ...

Anef_Oriwn

Ανάρτηση 52/2010* [επετειακή, τιμητική, αντιπραξικοπηματική και αντιφασιστική] - Έργα και ημέρες των πραξικοπηματιών φασιστών της ΕΟΚΑ Β΄ - ΠΡΟΣΘΗΚΗ

“… Αυτή η κηλίδα το αίμα
ποτέ δε θα στεγνώσει.
Αυτές οι κηλίδες το αίμα
ποτέ δεν θα σβήσουν
Αυτό το αίμα θα μένει
πάντα κόκκινο στην άσφαλτο
Για να κρατάει μέσα
τον ήλιο
Για να συντροφεύει το φεγγάρι
Για να χαμογελούν τ’ αστέρα
Βλέποντας μέσα του μαργαριτάρια
– τα πρόσωπα τους.”

*********************************

[*Το κείμενο αυτό γράφτηκε την Κυριακή 11 του Ιούλη του 2010] ...

Κοντεύουν πλέον [και φέτος] η 15η και η 20η του Ιούλη τζι’ ο λογισμός ταξιδεύει ασυναίσθητα πίσω στον χρόνο σ’ εκείνο τον [μαύρο – τον είπαμε] Ιούλη του 1974. Θύμισες θλιμμένες και πικρές κατακλύζουν το μυαλό κι αναξέουν τη πληγιασμένη μνήμη.
Κι εκείνο το γνωστό το σφίξιμο στο στομάχι και με τα μάτια να πάνε να βουρκώσουν ξανάρχονται και κυριεύουν το σώμα, όπως τότες κείνες τες μέρες, κι από τότε καθεχρονικά. Και η ψυχή να εξοργίζεται ξανά και ν’ αγανακτεί για τ’ άδικο που έγινε και για το δίκιο που δεν δόθηκε!
Για το χουντοφασιστικό πραξικόπημα και την βάρβαρη τουρκική εισβολή [του Ιούλη του 1974] ο λόγος. 36 χρόνια έχουν περάσει από τότες και οι μνήμες παραμένουν ζωντανές.

Για το προδοτικό και τουρκοφόρο [με την έννοια του ότι έδωσε την αφορμή στην Τουρκία να εισβάλει την Κύπρο] πραξικόπημα [της ελληνικής χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄], έκαμα και πέρσι και πρόπερσι επετειακά αφιερώματα σε σχετικές αναρτήσεις μου. Πιο κάτω θα παραθέσω τα σχετικά links για πιο εύκολη πρόσβαση για όσους θα επιθυμούσαν να διαβάσουν τι έχω γράψει:

1. Ανάρτηση 12 του 2008 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/12-15-1974_10.html. [Η ανάρτηση αυτή είναι ως επί το πλείστον αυτοβιογραφική - καταγράφει τες θύμησες μου απ’ εκείνες τες μέρες].
2. Ανάρτηση 13 του 2008 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/07/13.html. [Ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στους νεκρούς του πραξικοπήματος – σ’ σους έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία].
3. Ανάρτηση 37/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/07/372009.html. [Ανάρτηση για τα γεγονότα του πραξικοπήματος στη Λάρνακα].

Το έγκλημα και η προδοσία του 1974 [μ’ όλες τες συνέπειες τους] και κυρίως για όσους τα ζήσαμε αποτελούν ένα βίωμα που ΠΟΤΕ ΔΕΝ θα ξεχαστεί! Το συγκεκριμένο έγκλημα το συνθέτουν μικρές και μεγάλες τραγικές, δραματικές και καταθλιπτικές ιστορίες.
Πολλοί δημοκρατικοί άνθρωποι [κυρίως από το χώρο της Αριστεράς] όχι απλώς ταλαιπωρήθηκαν από τους φασίστες πραξικοπηματίες μετά την επικράτηση του πραξικοπήματος], αλλά συνελήφθησαν, κακοποιήθηκα, λοιδορήθηκαν και βασανίστηκαν. Δυστυχώς πολλοί άλλοι πλήρωσαν και με την ίδια τους της ζωή το έγκλημα της προδοσίας των σούπερ ελλαναράδων. Τούτοι είτε δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους φασίστες της ΕΟΚΑ Β΄ ή ελλαδίτες χουντικούς αξιωματικούς ή έπεσαν σε μάχες υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία. Άνθρωποι, [μητέρες και πατεράδες] και σπίτια ολόκληρα μαυροφόρησαν, ενώ οι θύτες [που ως νέοι χίτες και ταγματασφαλίτες επαίρονταν για τα “έργα” τους], παραμένουν [μέχρι και σήμερα] ατιμώρητοι!

Σ’ αυτή ΜΑΣ την ανάρτηση λοιπόν και τιμής ένεκεν θα κάμω τιμητική αναφορά σε δύο ηρωικούς νεκρούς του πραξικοπήματος:
1. στον αστυνομικό μέλος του Εφεδρικού Σώματος, Νίκο Χρίστου Σολωμού, και
2. στον καταδρομέα Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου.

1. Το φρικτό τέλος του ήρωα της αντίστασης Νίκου Χρίστου Σολωμού από τους πραξικοπηματίες της ΕΟΚΑ Β΄.
[Τα περισσότερα στοιχεία του πιο κάτω κειμένου είναι παρμένα από ρεπορτάζ της “Χαραυγής” τον Ιούλη του 2009 – link: http://www.haravgi.com.cy/site-article-42385-gr.php].

Επιδεικνύοντας αυτοθυσία και γενναιότητα, ο Νίκος Σολωμού βρέθηκε στις επάλξεις για να βοηθήσει στη διάσωση του Προέδρου Μακαρίου. Κι όταν αυτό έγινε κατορθωτό, προσέτρεξε να συνενωθεί με τις δυνάμεις που πολεμούσαν ακόμη εναντίον των πραξικοπηματιών. Όμως, μαζί με τρεις άλλους συναγωνιστές του, τον Ανδρέα Κέστα, τον Χαράλαμπο Κυρίλλου, καθώς και τον εθνοφρουρό Φίλιππο Κρητιώτη, έπεσαν θύματα βάναυσης κακοποίησης και εκτέλεσης.

«Σε διάστημα δύο μηνών γύρισα την Κύπρο επτά φορές και διένυσα 6000 μίλια για να μάθω πώς σκοτώθηκε το παιδί μου από τους δολοφόνους πραξικοπηματίες, τους καταστροφείς της Κύπρου. Στον κεντρικό σταθμό Λεμεσού μού έδειξαν πολλές φωτογραφίες νεκρών. Σε μια από αυτές είδα τον γιο μου χωρίς δόντια, το πρόσωπό του γαζωμένο από σφαίρες. Εφαίνετο καθαρά ότι υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια προτού τον εκτελέσουν…».
Η τραγική αυτή αφήγηση ανήκει στον πατέρα του ήρωα της αντίστασης Νίκου Χρίστου Σολωμού που δολοφονήθηκε άνανδρα από τους πραξικοπηματίες της ΕΟΚΑ Β’. Ο πατέρας του ήρωα Χρίστος - ο οποίος έφυγε πικραμένος από τη ζωή- είχε τότε αναλάβει τον άχαρο ρόλο να μεταβεί στη Λεμεσό για να ενημερωθεί από την Αστυνομία για το τραγικό τέλος του παιδιού του. Με δάκρυα στα μάτια δήλωνε τότε: «Γύριζα δύο μήνες για να μάθω πού ήταν το παιδί μου και τελικά ανακάλυψα το μνήμα του στο κοιμητήριο Αγίου Νικολάου Λεμεσού».
Ο Νίκος Σολωμού ήταν το τέταρτο παιδί της οκταμελούς οικογένειας του Χρίστου και της Περσεφόνης Σολωμού από τον Παχύαμμο. Οι γονείς του ήταν φτωχοί βιοπαλαιστές με τον πατέρα Χρίστο να εργάζεται στα μεταλλεία της Λίμνης στην περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς και αργότερα ως φθαρτοπώλης. Η μητέρα του φρόντιζε για το μεγάλωμα των έξι παιδιών της.
Ο Νίκος Σολωμού γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1953 και αποφοίτησε το 1972 από την Τεχνική Σχολή Πόλης Χρυσοχούς στον κλάδο των Ξενοδοχειακών. Σύμφωνα με τον αδελφό του Ηρακλή Χρίστου, ο Νίκος είχε πάρα πολλά χαρίσματα. Ήταν λάτρης της μουσικής γι’ αυτό από μικρός είχε μάθει διάφορα όργανα όπως μπουζούκι και ακορντεόν. Το ακαδημαϊκό έτος 1972-1973 μετέβη στην πρωτεύουσα όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Ξενοδοχειακή Σχολή Λευκωσίας. Περάτωσε τις σπουδές του το 1973 και ακολούθως γράφτηκε στην Αστυνομική Δύναμη Κύπρου. Μετά από λίγους μήνες αρραβωνιάστηκε στο Παλιομέτοχο.
Ο Νίκος Σολωμού υπηρετούσε στο Εφεδρικό Σώμα όταν η ΕΟΚΑ Β΄ και η Χούντα των Αθηνών οργάνωσαν τον πραξικόπημα της 15ης του Ιούλη το 1974. Βρισκόταν στο Τρόοδος όπου φρουρούσε την εξοχική κατοικία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου μαζί με άλλα μέλη του Εφεδρικού. Το πρωί της 15η Ιουλίου συνέβαλε στη διαφυγή του Μακαρίου από το φλεγόμενο Προεδρικό Μέγαρο. Στη συνέχεια συνόδευσε τον Μακάριο με υπηρεσιακό λαντρόβερ μέχρι τη Μητρόπολη Πάφου και από εκεί μέχρι το Δασούδι απ’ όπου ο Μακάριος μετέβη με ελικόπτερο στις Βρετανικές Βάσεις Ακρωτηρίου για να αναχωρήσει με αεροπλάνο για τη Μάλτα. Αφού διαπιστώθηκε πως ο Πρόεδρος Μακάριος ήταν πλέον ασφαλής, ο Νίκος Σολωμού μετέβη μαζί με άλλους συναδέλφους του στη Λεμεσό όπου πήραν μέρος στις μάχες εναντίον των πραξικοπηματιών στο Δημόσιο Κήπο. Εκεί έφτασε το μήνυμα ότι άρχισαν να εξασθενούν οι άλλες εστίες αντίστασης όπως στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού και στη Μητρόπολη και αποφάσισαν να διαφύγουν. Ο Ν. Σολωμού μαζί με τον Χ. Κυρίλλου καθώς και τον Κέστα, τον οποίο συνάντησαν αργότερα, έφτασαν πεζοί στο Ακρωτήρι. Εκεί μέλη της ΕΟΚΑ Β’ από την περιοχή τούς συνέλαβαν και μετά από απάνθρωπα βασανιστήρια τούς εκτέλεσαν. Σύμφωνα με τη μαρτυρία μιας νοσοκόμας πρώην συμμαθήτριας του Ν. Σολωμού, η οποία είδε τις σορούς των νεκρών παλικαριών στο νοσοκομείο Λεμεσού οι δολοφόνοι αφαίρεσαν τα δόντια των τεσσάρων νεκρών.

Ο ήρωας Νίκος Σολωμού τάφηκε στο νεκροταφείο Αγίου Νικολάου Λεμεσού. Το 2006 με πρωτοβουλία του πάτερ Νικόλαου Χρίστου, σημερινού εφημέριου της εκκλησίας Αγίου Ραφαήλ Παχυάμμου άρχισε η διαδικασία εκταφής των λειψάνων του από το νεκροταφείο Αγίου Νικολάου για να γίνει αναγνώριση με τη μέθοδο του DNA. Σήμερα αναπαύεται στο κοιμητήριο Παχυάμμου. Η κηδεία του τελέστηκε στις 15 Οκτωβρίου του 2007 με τις πρέπουσες τιμές που αξίζουν σε ήρωες που αντιστάθηκαν στους ολετήρες της Κύπρου. Ο γέροντες γονείς του έφυγαν από τη ζωή πικραμένοι και χωρίς να εκπληρωθεί η τελευταία τους επιθυμία να κηδεύσουν το παιδί τους στη γενέτειρά του. Η μητέρα του πέθανε στις 21 Μαρτίου 2001 για να την ακολουθήσει στις 30 Απριλίου του 2002 και ο σύζυγός της Χρίστος. Η μητέρα του Νίκου Σολωμού, σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε ο γιος της Ηρακλής πέθανε χωρίς να συγχωρέσει ποτέ τους δολοφόνους του γιου της. Έβλεπε συνεχώς μπροστά της ότι δολοφονούσαν τον γιο της και κοιμόταν αγκαλιά με τη φωτογραφία του.
Ο αδελφός του ήρωα, Ηρακλής, όταν ανακαλύφθηκαν τα οστά του και διαπιστώθηκε με τη μέθοδο του DNA η ταυτοποίηση των λειψάνων του με οδύνη δήλωνε: «Εύχομαι να μην είμαστε εμείς στο τέλος οι προδότες και αυτοί που δολοφονούσαν κατά συρροήν και έκαναν τα αίσχη, να είναι οι πατριώτες…».

Και αυτό γιατί το θράσος μερικών να παραχαράσσουν την ιστορική πραγματικότητα συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε μια προσπάθεια να απενοχοποιηθεί το έγκλημα του Ιουλιανού πραξικοπήματος και η εσχάτη προδοσία κατά της Κύπρου και να μετακυλιστούν οι βαρύτατες ευθύνες των ολετήρων αλλού.

********************************
2. Η πισώπλατη δολοφονία του Αριστερού καταδρομέα Σωτήρη Αδάμου Κωνσταντίνου.

Ο καταδρομέας Σωτήρης Αδάμου Κωνσταντίνου, αν και προερχόμενος από Αριστερή οικογένεια, [ήταν αδερφός του γνωστού τερματοφύλακα της “ΟΜΟΝΟΙΑς” Χριστάκη Αδάμου – τότε στην “ΟΜΟΝΟΙΑ” έπαιζαν μόνο Αριστεροί και είχε και βούλγαρους προπονητές] υπηρετούσε [από τον 1973] τη στρατιωτική του θητεία στα ΛΟΚ [είχε καταταγεί στην Εθνική Φρουρά τον Γενάρη του 1973] ... Υπέστη μάλιστα τα πάνδεινα τόσο από τους ελλαδίτες χουντικούς αξιωματικούς όσο κι από τους ελληνοκύπριους πιο παλιούς [ακροδεξιούς[ στρατιώτες. [Η συντριπτική πλειοψηφία των στρατιωτών που εντάσσονταν τότε και υπηρετούσαν στα ΛΟΚ προέρχονταν από ακροδεξιές ή/και αντι-μακαριακές και φιλο-γριβικές οικογένειες] ... Του είχαν δώσει μάλιστα και το παρατσούκλι “Jason” που ήταν ο πρωταγωνιστής μιας τότενης τηλεοπτικής σειράς που είχε τον τίτλο “Ο Στιγματισμένος” [αν δεν κάνω λάθος] ...

Άνδρες [στρατιώτες και αξιωματικοί] της Μοίρας Καταδρομών όπου υπηρετούσε ο Σωτήρης Αδάμου είχαν εντολές όπως λάβουν μέρος [το πρωί της 15ης του Ιούλη του 1974] στο πραξικόπημα – πιο συγκεκριμένα συμμετείχαν στην επίθεση κατά του Προεδρικού Μεγάρου.
Κατά την επίθεση ενάντια στο Προεδρικό και στην μάχη που ακολούθησε με την Προεδρική Φρουρά, σκοτώθηκαν [από πλευράς των επιτιθεμένων] 22 [αν δεν κάμνω λάθος στον αριθμό] καταδρομείς. Κι ο Σωτήρης Αδάμου για χρόνια πολλά συμπεριλαμβανόταν [ΑΔΙΚΩΣ και ΚΑΚΩΣ] στον κατάλογο των επιτιθέμενων νεκρών καταδρομέων.
Όμως τα γεγονότα όπως αποκαλύφτηκε μέσα από τες εκ των υστέρων μαρτυρίες που εδόθησαν [πολλοί ήταν εκείνοι που για χρόνια σιωπούσαν] φανέρωσαν ότι ο Σωτήρης Αδάμου δολοφονήθηκε εν ψυχρώ [το πρωινό της 15ης του Ιούλη του 1974] από Ελλαδίτη χουντικό αξιωματικό, όταν αρνήθηκε να υπακούσει στες παράνομες διαταγές των αξιωματικών του. Η ηρωική κίνηση του καταδρομέα Σωτήρη Αδ. Κωνσταντίνου αποδεικνύει και στην πράξη, ότι υπήρχε κι άλλη επιλογή κι άλλος δρόμος [δύσκολος μεν, αλλά υπήρχε] από την τυφλή υπακοή στη «διατεταγμένη αποστολή». Έτσι ονομάζουν [“διπλωματικά” πλην εξυπνακίστικα και κουτοπόνηρα] κάποιοι [πολιτικοί κι όχι μόνο - και "έγκριτοι" δημοσιογράφοι] τη συμμετοχή στο πραξικόπημα των καταδρομέων που σκοτώθηκαν. Στην πραγματικότητα προσπαθούν να δικαιολογήσουν τη δική τους παρουσία ή/και συμμετοχή σε μνημόσυνα ή σε αποκαλυπτήρια προτομών, αγαλμάτων και μνημείων κάποιων από τους [συμμετέχοντες στο πραξικόπημα] νεκρούς καταδρομείς. Όπως έπραξε κι ο Αναστασιάδης κι ο Κληρίδης τις προάλλες στον Άγιο Θεράποντα. Στην κηδεία των λείψανων του Σωτήρη Αδάμου που έγινε αρχές του Δεκέμβρη του 2007, γιατί δεν παρέστησαν;

Η επίσημη έρευνα και τα ευρήματα εξειδικευμένων μελετών ξένων επιστημόνων, ιατροδικαστών και εγκληματολόγων, δεν άφησαν καμία αμφιβολία: Ο Σωτήρης Αδάμου δολοφονήθηκε εν ψυχρώ, και μάλιστα πισώπλατα! Τα έμπειρα χέρια και τα διερευνητικά μάτια των επιστημόνων είπαν ολόκληρη την ιστορία, επιβεβαιώνοντας τις τότε πληροφορίες ότι μαχαιρώθηκε [με ξιφολόγχη] και πυροβολήθηκε με όπλα [πιστόλι] που τότε κατείχαν μόνο αξιωματικοί των ΛΟΚ, αρνούμενος να λάβει μέρος στο προδοτικό πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης της Δημοκρατίας.
Όμως ήθελε τεράστιο ψυχικό κουράγιο και τόλμη για ν’ αρνηθεί κάποιος μέσα σ’ εκείνες τις μέρες και συνθήκες ν’ αρνηθεί να πολεμήσει κατα της Δημοκρατίας. Κι ο Σωτήρης Αδάμου Κωνσταντίνου είχε τ’ αρχίδια να το πράξει! Πλήρωσε όμως με την ίδια του τη ζωή!!!

Ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που τους σκεπάζει!

Anef_Oriwn
Κυριακή 11/7/2010

Προσθήκη [15/7/2010 - 7:00 μ.μ.]:

Τραγούδι τιμητικό και πένθιμο για όσους έδωσαν τη ζωή τους υπερασπιζόμενοι τη Δημοκρατία από τες επίβουλες και τες επιθέσεις των χουντοφασιστών - link: http://www.youtube.com/watch?v=LQMsT4lNG2g&feature=related

Anef_Oriwn

Ανάρτηση 51/2010 [στρατιωτική, ψυχολογική και φυγοστρατική] – Ένα άρθρο του Γιάγκου Μικελλιδη για τη λεγόμενη φυγοστρατία...

{Είχα ξεκινήσει προ ημερών - κατά το τελευταίο δεκαήμερο του Ιούνη – να γράφω/ετοιμάζω μια ανάρτηση τουρλού – τουρλού [μια ποικίλα θεμάτων – μικρά τσιμπήματα σε στυλ μεζέδων] κυρίως από την τρέχουσα επικαιρότητα – με θέματα πολιτικά, κοινωνικά, ποδοσφαιρικά, ταξιδιωτικά, των διακοπών και γενικώς ότι φανταστεί ο νους ΣΑΣ! Κάποια σχόλια σύντομα και τηλεγραφικά και μερικά άλλα κάπως πιο μακροσκελή. Τελικά κατέγραψα [ο αθεόφοβος] κάπου 25-30 και είχα σχεδόν ολοκλήρωση την πρώτη (συγ)γραφή τους... Λόγω του ότι όμως, το κείμενο κατάντησε ένα τεράστιο σεντόνι σκεφτόμουν να το αναρτήσω σε 3-4 δόσεις - έτσι λίγο - πολύ θα είχα και θέματα για ανάρτηση για ολόκληρο σχεδόν τον Ιούλη!

Μεταξύ των θεμάτων εκείνου του φιλόδοξου κειμένου μου ήταν και το πολύκροτο και πολυσυζητημένο ζήτημα της λεγόμενης “φυγοστρατίας” και οι διάφορες παράμετροι του. Εσχάτως [και εξ αφορμής της νέας κατάταξης νεοσυλλέκτων στον στρατό και λόγω της προώθησης κάποιων νομοσχεδίων για τη φυγοστρατία] διάφοροι κύκλοι και τύποι επρήσαν μας τα περί τουτου! [Για να μην παει ο νους σας κάπου αλλού διευκρινίζω ότι αναφέρομαι τα τύμπανα των αυτιών μας], μ’ αυτό το θέμα.
Κι επειδή το θέμα αυτό παίρνει πλέον τέτοιες τροπές και διαστάσεις [προσωπικά εντοπίζω και φασίζουσες συμπεριφορές και αντιδράσεις], κι επειδή πιάνω τον εαυτόν μου να εξεγείρεται με τα διάφορα που βλέπω κι ακούω [αλλά και εξ αφορμής και 2-3 άρθρων που είδα στον τύπο] είπα να επικεντρωθώ [για την ώρα] μόνο στη φυγοστρατία, [αλλά κάπως πιο εκτεταμένα]...

Που λέτε, εδώ και καιρό έχει ξεσπάσει μια φιλολογία [αλλά και παραφιλολογία] για την «φυγοστρατία» με πολλά ξιφουλκίσματα για τους “πελλούς” [και τους δήθεν “πελλούς” – όπως λενε διάφοροι “δαήμονες” αλλά και αδαείς απαξιωτικά και ρατσιστικά για όσους έχουν πρόβλημα] που εν κάμνουν στρατό. Τούτη η κατάσταση έχει οξυνθεί τους τελευταίους μήνες, ίσως και γιατί έχει δημιουργηθεί [φανταστείτε που φτάσαμε] και “Ομάδα Πρωτοβουλίας Κληρωτών Στρατιωτών” [αποτελούμενη μάλλον από γονείς υπηρετούντων και “μη πελλών” στρατιωτών].
Τις προάλλες παρακολουθήσαμε κι ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ για μια συνέντευξη τύπου νεοσύλλεκτων στρατιωτών που ΜΑΣ υπενθύμισαν το καθήκον ΟΛΩΝ να υπηρετήσουμε [εν όπλοις] την πατρίδα κι άλλα τινά [για να μην πω και φαιδρά – ένας μάλιστα παρουσιάστηκε και με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ!] ... Ασχέτως του αν προχτές Παρασκευή στη Λάρνακα στρατιώτες που απολύονταν περιφέρονταν με αυτοκίνητα στους δρόμους της πόλης και εκωλόσυρναν πίσω απ’ αυτά, τα άρβυλα και τα στρατιωτικά τους ρούχα!!! Δεν βλέπετε [κύριοι άσχετοι δαήμονες] την αναντιστοιχία [και την αντιφατικότητα] μεταξύ των λόγων και των έργων ή/και των διαθέσεων των νέων για τον στρατό. Και γιατί ΕΜΕΝΑ όλη αυτή η προσπάθεια να δαιμονοποιηθούν και να στιγματιστούν μέσω διαφόρων καταστάσεων [και πράξεων], όσοι ΔΕΝ μπορούν να κάμουν στρατό, παραπέμπει τον νουν ΜΟΥ σε φασίζουσες νοοτροπίες και συμπεριφορές.

Μάλιστα ο ίδιος ο Υπουργός της Άμυνας ΜΑΣ [μα ποιας άμυνας σιόρ;], ο κος Παπακώστας, ΜΑΣ είπε πριν κάποιες μέρες [με ύφος Αστυνόμου Ιαβέρη] πως θα πατάξει την φυγοστρατία και ότι προωθούνται διάφορες νομοθεσίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Από την άλλη οι φωστήρες βουλευτές της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής επεξεργάζονται νομοσχέδια για την φυγοστρατία τα οποία θα περιλαμβάνουν και πρόνοιες για ειδική στρατιωτική θητεία, η οποία θα είναι κατά οκτώ μήνες μεγαλύτερη διάρκεια από την κανονική θητεία, δηλαδή 32 μήνες αντί 24 που είναι η κανονική θητεία και θα αφορά άτομα που επικαλούνται αδυναμία προσαρμογής. Λέτε, κύριοι βουλευτές, να είναι απλά ζήτημα προσαρμογής το όλο “πρόβλημα” με τη φυγοστρατία και θα ξεπεραστεί με την επιμήκυνση της θητείας των “πελλών” στρατιωτών; Αυτή η “φυγοστρατία” [ή η φοβία για τον στρατό] δεν μπορεί αν είναι, ας πούμεν αποτέλεσμα του αισθήματος ότι οι νέοι εγκλωβιζόμενοι στον στρατό χάνουν τον καιρό τους, ή ακόμα απότοκο διαφόρων φοβιών όπως η κλειστοφοβία ή η αγοραφοβία ή άλλων ψυχολογικών πιέσεων, όπως το άγχος, η κατάθλιψη, το ΔΕΠΥ, η έλλειψη κοινωνικοποίησης; Μα περιπαίζετε μας ΣΙΌΡ; ΔΕΝ ξέρετε πως κάποια παιδιά ΔΕΝ γίνονται άντρες [κι αυτό ΔΕΝ αφορά μόνο τον ερωτικό τομέα]; ΔΕΝ αντιλαμβάνεστε ότι αυτά τα παιδιά θα βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο των άλλων στρατιωτών, θα χλευάζονται, θα σπάζουν πλάκες μαζί τους και γενικώς θα ταλαιπωρούνται με αποτέλεσμα τα τυχόν ψυχολογικά προβλήματα που έχουν να οξύνονται;

Να αναφερω ακόμα ότι την Παρασκευή 2 του Ιούλη [κατα το απόγευμα] παρακολούθησα όλως τυχαίως και μέρος από μια τηλεοπτική συζήτηση για το θέμα της φυγοστρατίας στο ΡΙΚ1 [με παρουσιάστρια κάποια Κανάρη! Και λεω κάποια γιατί οι ερωτήσεις και οι απορίες που υπόβαλλε ήταν αφελείς για να μην πω εξυπνοβλακίστικες – «Μα πως γίνεται άνθρωποι που δεν μπορούν να κρατήσουν όπλο στον στρατό να έχουν άδεια κυνηγίου»;, ενώ κάποιος άλλος – τηλεθεατής - διερωτάτουν «γιατί να βγάζουν σιόρ αφου εν πελλοί άδεια οδηγού- εν κιντινέφουμεν;»]. Να σημειώσω την απουσία από τη συζήτηση κοινωνιολόγου ή/και ψυχίατρου, ενώ αυτοί που συμμετείχαν ήταν κυρίως βουλευτές προφανώς μέλη της Επιτροπής Άμυνας. Α, και ο εκπρόσωπος της “Ομάδας Πρωτοβουλίας Κληρωτών Στρατιωτών”! Η όλη συζήτηση [ο ελιτισμός με τον οποίο εκφράζονταν και η απαξίωση προς όσους που μπορεί και δικαιολογημένα να μην μπορούν να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία] μ’ έκανε πυρ και μανία ... Το καλό τους δεν πέτυχα γραμμή για να κάμω τηλεφωνική παρέμβαση!

Πιο κάτω θα παραθέσω ένα σχετικό με το θέμα καυστικό άρθρο του ψυχίατρου Γιάγκου Μικελλίδη από τον “Πολίτη” της περασμένης Κυριακής 4 του μηνός ... [Τες επιστημονικές γνώσεις και εκτιμήσεις του συγκεκριμένου γιατρού τες σέβομαι, είναι στες ψυχο-κοινωνικοπολιτικές του αναλύσεις που πιστεύω ότι ανακατώνει τα ρεβίθια με τα στραγάλια. Τελευταίως μάλιστα παρακολουθώντας ενίοτε και την πολυθρύλητη “Πρόβα Γάμου” τον έπιανα να “ταξιδεύει” – ίσως και να ΤΟΝ συνέπαιρναν οι νύμφες!]. Στην ίδια έκδοση του “Πολίτη” υπηρχε ακόμα ένα άρθρο για τη [μη] αναγκαιότητα της στρατιωτικής θητείας, αλλά δεν βρήκα link για να το παραθέσω κι αυτό ...}

*********************************
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΗΣΥΧΟΥΣ
[του Γιάγκου Μικελλίδη, “Πολίτης” 4/7/2010, Στήλη “De Profundis” σελ. 9 – link:
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=955502&-V=archivecolumns].

[Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές ΜΟΥ].

“Δεν ξέρω τι να γράψω. Δεν ξέρω πώς να αξιολογήσω τις πληροφορίες. Μου φαίνονται σαν γράμματα παραφρόνων. Ο στρατός ξαναήρθε στο προσκήνιο, φυσικά λόγω των εκλογών που πλησιάζουν. Οι μανάδες των στρατιωτών που υπηρετούν επαναστάτησαν και θέλουν να τιμωρήσουν παραδειγματικά τους στρατιώτες που δεν υπηρετούν. Ετοιμάζονται να περάσουν τριακόσια βασανιστήρια με τα οποία θα τιμωρήσουν αυτούς που κιότεψαν, αυτούς που φοβούνται. Θέλουν να τους στερήσουν την άδεια, θέλουν να τους στερήσουν το δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι, την άδεια οδηγήσεως, θέλουν να τους βάλουν να υπηρετούν εναλλακτική θητεία μέσα στα στρατόπεδα, θέλουν να γίνουν ιεροεξεταστές, και οι βουλευτές μας, τα πουλάκια μου τα όμορφα, λένε κι αυτά ναι σ' αυτές τις αντισυνταγματικές πράξεις.

Χίτλερ, πού είσαι Χίτλερ; Πού είναι τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως; Ο φασισμός στην χειρότερή του μορφή. Τι θέλετε ρε; Αφού τους δίνετε το δικαίωμα να μην παν στρατό, αφού εσείς τους απαλλάσσετε, τι είναι αυτές οι γελοιότητες; Πώς μπορείτε μετά να τους τιμωρήσετε; Μην τους απαλλάσσετε. Αναλάβετε τις ευθύνες σας και όποιος αυτοκτονήσει αυτοκτόνησε. Στον κώλο του ρεπάνι. Πώς μπορεί να τους απαλλάσσει ο στρατός και μετά να τους τιμωρεί γιατί τους απάλλαξε;

Βουλευτάκια μου, γλυκά μου βουλευτάκια, αρχηγοί κομμάτων με τις καμπανιστές φωνές, τι έχετε να πείτε για αυτά τα καραγκιοζλίκια; Τι έχετε να πείτε για τον Σταυρή που κατουρά πάνω του τη νύχτα και δεν θέλει να πάει στο στρατό και σεις θέλετε να του στερήσετε γι’ αυτό τα πολιτικά του δικαιώματα και την άδεια οδηγήσεως; Για τον Κωστή που φοβάται μόνος του τη νύχτα και τρέμει και ούτε αυτός θέλει να πάει στο στρατό, θα του στερήσετε κι αυτού τα πολιτικά του δικαιώματα; Διερωτώμαι ποιος εν' να μείνει να σας ψηφίσει. Διερωτώμαι πότε θα 'ρθει η μέρα που θα στερήσουν σε σας τα πολιτικά σας δικαιώματα και θα σας δικάσουν εσάς τα δικαστήρια, γιατί αυτό που εκτελείτε δεν είναι λειτούργημα είναι ψηφοθηρία και απάτη σε συνεργασία με καθυστερημένους και κακοήθεις ζηλιάρηδες Κυπραίους. Τι σε κόφτει εσένα ρε, αν θα πάει εκείνος στρατιώτης επειδή ο γιος σου επήγε; Μπράβο στο γιο σου που επήε. Θα το γυρίσουμε στις πισίνες, αυτός έχει πισίνα εγώ γιατί να μην έχω; Να πάω να γραφτώ στο ΑΚΕΛ;

Βαρέθηκα να γράφω για το στρατό. Τους είπα μην με ανακατώνετε, δεν θέλω να ξανασχοληθώ αλλά ποιος θα γράφει γι' αυτά τα παιδιά που είναι στα χέρια των σκαλαπούνταρων και ετοιμάζονται να τα φάνε επειδή είναι άρρωστοι από φόβο σε μια χώρα που ο φόβος είναι εθνικό σπορ; Ο φόβος από τη μια και η κακοήθεια από την άλλη. Η ζήλεια, ο φθόνος, γιατί ο δικός μου να πάει και ο άλλος να μην πάει;
Κι εγώ έμεινα μόνος, ο τελευταίος των Μοϊκανών. Ο τελευταίος που γράφει για τον Σταυρή που συφτάζεται άμα δει κόσμο, για τον Γιαννή που σηκώνεται τη νύχτα και περπατά, για τον Κώτσιο που κατουρά πάνω του τη νύχτα και τον Νίκο που δεν μπορεί να μιλήσει μπροστά στον κόσμο. Γι' αυτούς όλους και για άλλους πολλούς που ετοιμάζεστε και πάλι να κατασπαράξετε σε ένα νέο εθνικιστικό πογκρόμ.
Αφήστε τους ήσυχους να υπάρξουν, να σπουδάσουν, να συνεχίσουν τη ζωή τους. Δεν σημαίνει ότι όποιος κατουρά πάνω του τη νύχτα δεν μπορεί να γίνει πυρηνικός επιστήμονας, ανόητοι. Αφήστε τους να ξαναβρούν τα σπασμένα τους φτερά και δοξάστε τα παιδιά σας που πατριώτες πάνε να υπηρετήσουν την πατρίδα. Αυτοί δεν μπορούν. Δεν μπορούν όλοι.”

Σχόλια Ιστολόγου:
ΟΥΔΕΝΑ!!!

[Ένα πολύ δυνατό και σχετικό με το θέμα άρθρο έγραψε και πέρσι τον Αύγουστο ο Γιάγκος Μικελλίδης. Το ψάχνω και μόλις το πετύχω θα ΣΑΣ δώσω και το σχετικό link για παραπομπή και αναφορά]…

Anef_Oriwn
Κυριακή 11/7/2010

Ανάρτηση 50/2010 [πολιτική, ξένια και γρουστοφογουοτσιανή] – Και οι 21 τους είναι υπέροχοι! Νυν υπέρ της ελευθερίας του εξυβρίζειν κι απειλείν ο αγών!

Το είδαμε κι αυτό! ΔΕΝ ΜΕ παραξένεψε όμως! “21 πολιτικοί, από όλα τα ιδεολογικά φάσματα και όλους τους ιδεολογικούς χώρους, τάσσονται στο πλευρό του Ξενή Ξενοφώντος. Καλούν την κυβέρνηση Χριστόφια να τερματίσει την πολιτική δίωξη και να σεβαστεί την ελευθερία του λόγου και ειδικότερα την ελευθερία των Blogs στο διαδίκτυο”, γράφουν σε [ειδική] ανάρτηση ΤΟΥΣ στο Ακατονόμαστο Ιστολόγιο τους τα “Κοπέλια” του [κυπριακού] W.C. Blog [Link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/07/21.html].

Οι εν λόγω 21 πολιτικοί [θα αναφερθούμε σ’ αυτούς ονομαστικώς και λεπτομερώς πιο κάτω] υπέγραψαν ανακοίνωση με την οποία καλούν “… στον άμεσο τερματισμό των ποινικών διαδικασιών εναντίον του κ. Ξενοφώντος ...”, [ποιος θα το πράξει όμως;], όπως επίσης καλούν και την κυβέρνηση “... να σεβαστεί την αντίθετη άποψη…”, “… να σεβαστεί τον χώρο του διαδικτύου και να αναγνωρίσει ότι η αστυνόμευση του επηρεάζει δυσμενώς την άσκηση της Δημοκρατίας…”, “… να εγκαταλείψει μεθόδους που τείνουν να τρομοκρατήσουν και να υπονομεύσουν την ελευθερία της έκφρασης…” και “... να προτάξει δημοκρατικές αρχές και όχι πολιτικά συμφέροντα και σκοπιμότητες” [οι ίδιοι WC-τάδες το πράττουν;] ...

Αυτοί, λοιπόν, οι πολιτικοί που υπέγραψαν ανακοίνωση και ζητούν την άρση/τερματισμό της δίωξης του “έγκριτου” δικηγόρου κου Ξενή [του φερόμενου ως διαχειριστή ή εκ των διαχειριστών – ως λέγεται – του περιβόητου W.C. Blog] είναι
είναι λίγο πολύ γνωστοί και “έγκριτοι” - κι αυτοί [έτσι τους λένε τώρα για να τους προσδώσουν παραπάνω ... κιλά –τουτέστιν βάρος!] Φυσικά αν δεν ήταν τα ΜουΜουΕ για να τους προβάλλουν καθημερινά [μαζί και τις απορριπτικές τους θέσεις], καθώς και κάποιες συγκυρίες, αλλά και πολλές σκοπιμότητες, ΔΕΝ θα τους ήξερε ούτε και η μάνα τους.
Όμως διερωτούμαι, μόνο 21 βρέθηκαν να υπογράψουν την ανακοίνωση; Ή μήπως έχει κάποιο συμβολισμό ο αριθμός 21; Ίσως ο αριθμός αυτός ίσως να υποδηλοί κάτι βαθύτερο που το δικό ΜΑΣ φτωχό μυαλό να μην μπορεί να αντιληφτεί. Το 21 είναι παραγωγό [γινόμενο] του 7, δηλ. όπως λέμε, ας πούμεν , “Τα 7 θαύματα του κόσμου” ή “Οι 7 πληγές του Φαραώ” ή “Το Εφταήμερο” [του Κουνναφή – στον “Φιλελεύθερο” της Κυριακής [ο Βοκκάκιος εν “Το Δεκαήμερο” που έγραψε].
Πάντως τη σχετική ανακοίνωση των 21 την είδα και σε μερικά άλλα εθνικιστικά και τέτοια blogs, αλλά ΔΕΝ έγινε και πολλίν καρκαshαλλίκκιν [φασαρία]. Είδα όμως και ένα σύντομο ρεπορτάζ στον χτεσινό “Πολίτη” [link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=956446&-V=articles&-p]. Εκεί πέραν από την αναφορά στην ανακοίνωση των 21 γίνεται και λόγος για τες πιθανές αποφάσεις του Γενικού Εισαγγελέα [για το θέμα της ποινικής δίωξης]: Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται ότι “Μέχρι το τέλος της εβδομάδας αναμένεται να τοποθετηθεί ο γενικός εισαγγελέας Πέτρος Κληρίδης, στην υπόθεση του δικηγόρου Ξ. Ξενοφώντος, ο οποίος φέρεται ως ένας εκ των διαχειριστών της ιστοσελίδας Christofias-watch. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Κληρίδης ανέμενε την τοποθέτηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές που έγιναν από τον κ. Ξενοφώντος, αλλά επειδή φαίνεται να υπάρχει καθυστέρηση, θα τοποθετηθεί για να ξεκαθαρίσει το τοπίο, αφού έχει μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή το φάκελο της υπόθεσης...”

Πριν όμως ΣΑΣ παρουσιάσω τους υπογράψαντες την ανακοίνωση, θα ήθελα να διερωτηθώ και να προβληματιστώ [όπως πολύ πιθανόν και πολλοί άλλοι] για διάφορα ζητήματα και να υποβάλω και μερικά (δι)ερωτήματα:

Κατ’ αρχάς [και επειδή ΔΕΝ είμαι νομικός για να σκαμπάζω από τέτοια θέματα – ΕΓΩ ένας φτωχός πλην τίμιος βοθροκαθαριστής είμαι!], αναρωτιέμαι κατα πόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας [ο οποιοσδήποτε Πρόεδρος] έχει το δικαίωμα ή νομιμοποιείται να ζητήσει την αναστολή ή τον τερματισμό ποινικής δίωξης που είναι αποτέλεσμα καταγγελιών [του οποιουδήποτε] πολίτη της Δημοκρατίας για απειλές κατα της ζωής του. [Δεν είναι ο Γενικός Εισαγγελέας που αποφαίνεται για κάτι τέτοιο;] Αν το κάνει ο Πρόεδρος τούτο δεν θα αποτελέσει παρέμβαση [της εκτελεστικής εξουσίας] στο έργο της δικαιοσύνης;

Από την άλλη το θέμα πάει κ’ έρχεται σε διάφορα φιλο-Ξενικά blogκια [σε μια προσπάθεια να εκφραστεί η συμπαράσταση τους προς τον αγωνιστή Ξενήν που το ανελεύθερο καθεστώς Χριστόφια, αφού κατ’ αρχήν τον έριξε στα μπουντρούμια τώρα τον ταλαιπωρεί ποικιλοτρόπως – κι έχει και μωρό παιδί]. Τέτοια blogκια είναι το συγκεκριμένο των “Κοπελιών” αλλά και μερικά άλλα του ακροδεξιού και αντιομοσπονδιακού χώρου όπως ο “(Αντι)Παρακμη”-σμένος [http://antiparakmi.blogspot.com/2010/07/christofias-watch.html] “Εμπροσθοφύλακας” [http://www.efylakas.com/archives/7159], αλλά και ο χαντακωμένος ο ΕΔΕΚ Η.Β. – μην με ρωτάτε τι σημαίνει το Η.Β. γιατί αν ΣΑΣ το αποκαλύψω, πάλι θα τον πιάσουν οι παροξυσμοί - τον ΕΔΕΚ [http://edekitika.blogspot.com/2010/07/blog-post_06.html]. Να σημειώσω ότι ο τελευταίος τύπος [που κατα τα φαινόμενα εν “ττακκουρημένη η οκκά του”] ασχολήθηκε και εξειδικευμένα μαζί ΜΑΣ, τον μεσιέ «αρχιανεφχριστοδρακουνοκατάμουτρα»* [νομίζει ότι είμαστε ένας σε πολλές εκδόσεις – εξ ου και ο μεγαλόπρεπης πληθυντικός]! Τέτοια, λοιπόν, μεγάλη τιμή ΜΑΣ έκαμεν ο τύπος [link: http://edekitika.blogspot.com/2010/06/blog-post_25.html]. [*Το πιο πάνω όνομα το έδωσε στον εαυτό του ο τακτικός, πλην αιρετικός σχολιογραφος του W.C. Blog, Arxiepiskopos, καθώς τα διάφορα Επιτρόπουλα τον ταυτίζουν και μ’ άλλους σχολιογράφους]...

Τελευταία όμως είδα ακόμα ένα σχετικό post και στο επαμφοτερίζον Blog του ΜΑΡΙΝου [«ναι μεν αλλά ...», «εγι΄’ω εν τζιαι...»] – link: http://marinoskleanthous.blogspot.com/2010/06/blog-post_19.html . [Ούτε ιδέα για την πραγματική πολιτική διάσταση του ζητήματος που είναι η “ελευθερία” του βρίζειν ασύστολα τον οποιαδήποτε].

Όμως απολύτως ΚΑΝΕΝΑΣ φθόνος! Ως γνωστόν "κόρακας κοράκου δεν βγάζει μάτι” ή/και “όμοιος ομοίω αεί πελάζει” [ή μπορεί και να βελάζει;]... Κι ο Ξενής [για τους πλείστους που έχουν υπογράψει τη δήλωση/ανακοίνωση], “δικός τους” άνθρωπος είναι! Γι’ αυτό, τόσο τα “Κοπέλια”, όσο και οι υπογράψαντες τη δήλωση [πιο κάτω θα αποκαλύψω και τες διαπλοκές μεταξύ WC-τάδων με κάποιους από τους “δηλωσίες” πολιτικούς] προσπαθούν πάση θυσία και με όλα τα μέσα να στηρίξουν και να υπερασπιστούν τον Ξενήν [από τα νύχια και τα δόντια των “κόκκινων” [σταλινικών] καθεστωτικών λύκων!!!

Προσωπικά ΔΕΝ έχω ασχοληθεί και πολύ με το θέμα πέραν από μερικά σύντομα σχόλια που έχω αφήσει κατά καιρούς σε διάφορα blogs. [Τώρα είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι κάπως επισταμένα με το θέμα.] Είχα μάλιστα δηλώσει [κι ΕΓΩ “δηλωσίας”] τότες που ΜΑΣ προέκυψε η όλη ιστορία, την θέση μου [στην ουσία την βαρεμάρα ΜΟΥ ν’ ασχοληθώ] στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 31/2010 [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/05/312010-blogger.html].

Η ανακοίνωση όμως των 21 «εγκρίτων» και «επιφανών» πολιτικών με αναγκάζει να δώσω λίγη περισσότερη σημασία στον ταλαίπωρο τον Ξενήν και να ενδιατρίψω λίγο πιο αναλυτικά και σε βάθος με κάποιες παράμετρους της ιστορίας [καθώς και με τον βίο και την πολιτεία των 21!].

Πάντως ένα ερώτημα που έχει μείνει να αιωρείται είναι κατα πόσο ο κος Ξενής είναι διαχειριστής ή εκ των διαχειριστών του Blog. Μάλλον προσπαθεί να χωστεί πίσω από το δάχτυλο του!

Κάποιοι προσπαθούν απεγνωσμένα να ΜΑΣ πείσουν για την αθωότητα του κου Ξενή [ή έστω ότι ο τρόπος που λειτουργούσε ήταν άμεπτος κι ότι εν ήξερεν– μάνα μου το ρε! – τι γραφόταν στο Blog. Ήταν ρε, ή δεν ήταν διαχειριστής ή εκ των διαχειριστών του Blog ο κος Ξενής; Ανεχόταν ή έκλεινε τα μάτια σε συστηματικές χυδαίες αισχρές κι ανοίκειες επιθέσεις που γίνονταν είτε σε κύριες αναρτήσεις του Blog είτε σε σχόλια; Έχει ηθική και πολιτική ευθύνη για το κατάντημα και το ποιόν του Blog. Αυτά που μας λέγονταν ότι [ας πούμεν] ΔΕΝ έχει [πολιτικές] ευθύνες για κάτι που μπορεί να αναρτήσει ένας ανώνυμος σχολιογραφος είναι κουραφέξαλα!!!

Ο σχολιογραφος Ρήγας ήταν τακτικότατος επισκέπτης και σχολιογραφος του Blog. Και για να εξαφανιστεί, είτε ο κος Ξενής ήταν ή κάποιος άλλος «Επίτροπος» ή κάποιος θρασύδειλος ελληναράς που χέστηκε πάνω του. Αντί να αναλάβει τες ευθύνες του για τες παπαριές του και για τες οποίες ΟΛΟΙ εκεί μέσα χαριεντιζόντουσαν [μερικές μάλιστα –από τες παπαριές του Ρήγα - τες κάνανε και post] κλαίνε και οδύρονται σαν τες μωρές παρθένες τώρα. Και κλαίνε γιατί αποκαλυφτήκανε! Κοινοί υβριστές αποδειχτήκανε!!!

**************************
Αλλά, ας δούμε εν τέλει [αλλά και κάπως πιο λεπτομερώς] ποιοι είναι οι κύριοι κύριοι, 21 πολιτικοί που υπέγραψαν την ανακοίνωση [τα ονόματα τα πήρα από το W.C. Blog και είναι κατ’ αλφαβητική σειρά με βάση το επώνυμο – link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/07/21.html]:

1. Άγις Αγαπίου – αποστασιοποιηθείς, αποχωρήσας ή/και διαγραφέντας [διαλέγετε και παίρνετε] από το ΑΚΕΛ. Έκαμεν τζιαι για κάτι φεγγάρκα βουλευτής - νομίζω επήρεν τη θέση του Αντρέα Χρίστου όταν ο τελευταίος υπουργοποιήθηκε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο]. Ουδέν περαιτέρω σχόλιο γιατί θα με πείτε πίκρην τζιαι κατζιάρην!

2. Ρίκκος Ερωτοκρίτου - βουλευτής του ΕΥΡΩΚΟ. Πιο πριν [στην εισαγωγή ΜΟΥ] μίλησα για “διαπλοκές” πολλών εκ των υπογραψάντων την ανακοίνωση με το W.C. Blog. Τα “Κοπέλια” του Blog λούννουν τον ροδόστεμμα τζιαι επήραν του μάλιστα τζιαι συνέντευξη [link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/01/christofias-watch-blogs.html].

3. Κωστής Ευσταθίου – της δεξιάς πτέρυγας της ΕΔΕΚ [σήμερα έγινε και ακροδεξιά!]. Πρώην Δήμαρχος Λατσιών – τα αντιΑΚΕΛικά του σύνδρομα δεν κρύβονται με τίποτα. Όμως ΔΕΝ έχει κι άδικο. Ποτέ τους κι αυτοί ΔΕΝ τον στήριξαν την υποψηφιότητα του για τη Δημαρχία. Υπέρμαχος [ομού με μετά του πατρός του Ευστάθιου Ευσταθίου] της συνεργασίας στις προεδρικές του 1998 [κι όχι μόνο] με τον “Συναγερμό” για (επαν)εκλογή του Κληρίδη.

4. Ελένη Θεοχάρους - ευρωβουλευτίνα του ΔΗΣΥ, εποφθαλμιούσα της καρέκλα της προεδρίας του Κόμματος και ειδική για τα διπλώματα από τες πρώην σοσιαλιστικές [ανατολικοευρωπαϊκές χώρες]! Η επίσημη “αγαπημένη” των “Κοπελιών”! Στήριξαν και την υποψηφιότητα της στες τελευταίες ευρωεκλογές [link: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/06/blog-post_5603.html]. Εν ννα τους παραπονέσει τζιαι να μεν στηρίξει τον Ξενήν;

5. Ουράνιος Ιωαννίδης - [του ΔΗΣΥ – όμως τα “Κοπέλια” λαλούν, όπως και για την Θεοχάραινα, ότι “… δεν έχει θέση στον ΔΗΣΥ του Αναστασιάδη …”!]. Πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής Κύπρου, πρώην Βουλευτής και Υπουργός [Παιδείας] και ακραιφνής υπερασπιστής των εθνικών [ελληνοχριστιανικών] ιδεωδών! Κι αυτός από τους αγαπημένους των “Κοπελιών”! Εν ννα τους χαλάσει χατίρι;

6. Κυριάκος Κενεβέζος – Γενικός Γραμματέας ΔΗΚΟ [εκ Λεμεσού ορμώμενος] και μέλος της αντι-Καρογιαν-ικής ηγετικής τρόικας [και οι τρεις της τρόικας στη λίστα!]. Αδερφός της Αιμιλίας και βαφτιστήρι του Τάσσου! Υπέρμαχος της εξόδου του ΔΗΚΟ από τη [λεγόμενη] συγκυβέρνηση. Πως να μην τον προσεταιρίζονται τα “Κοπέλια”;

7. Γιώργος Κολοκασίδης – Αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ και έτερο μέλος της τρόικας που αναφέραμε πιο πάνω ... Κι αυτός πνέει τα μένεα για τες [καλούμενες] απαράδεχτες “υποχωρήσεις” του Προέδρου και καλεί το ΔΗΚΟ για αποχώρηση από την Κυβέρνηση. Η στήριξη προς τον αγωνιστή Ξενή [και το Blog του] είναι ακόμα μια κίνηση που βοήθα προς αυτή την κατεύθυνση ...

8. Ζαχαρίας Κουλίας - Βουλευτής του ΔΗΚΟ, εκ Καρπασίας ορμώμενος. Αμετροεπής και εκτός ελέγχου όταν δει μπροστά του μικρόφωνο – επίτιμος φιλοξενούμενος τα πρωινά στα ραδιοφωνικά προγράμματα του Λάζαρου Μαύρου αλλά και σε τηλεοπτικά panels. Πότε ΔΕΝ ΜΑΣ είπεν όμως πως έτυχε και ακυρώθηκε μια αντιαρματική τάφρος στην Πύλα για να βολέψει το διαχωρισμό χωραφιού του σε οικόπεδα! Μια την άλλη ζητά και την παραίτηση κάποιου Υπουργού [όπως ας πούμεν, του Υπουργού Παιδείας ή του Υπουργού Εξωτερικών], ενώ χαρακτήρισε τον Πρόεδρο Χριστόφια «ως τη ναυαρχίδα των υποχωρήσεων στο Κυπριακό...». Έδωσε κι αυτός συνέντευξη στο W.C. Blog [link: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/09/blog-post_03.html], άρα η στήριξη του προς τον αγωνιστή Ξενήν είναι δεδομένη και εκ των ων ουκ anef.

9. Γιώργος Λιλλήκας - ακόμα ένας συνεντευξιασθείς στο “δημοκρατικότατο” W.C. Blog και μάλιστα μακροσκελέστατα - σε δύο μέρη [link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/05/blog-post_9373.html]! Ανταπόδωσε λοιπόν, κι αυτός την προβολή που το πρόσφερε το [φιλο)Ξένιο Blog με μια υπογραφούλα στήριξης!
Φυσικά ο κος Γιώργος Λιλλήκας ΔΕΝ είναι όποιος κι όποιος. Είναι ένας δημοφιλής, συνεπής και σοβαρός κύπριος πολιτικός. Εσχάτως μάλιστα παρέστη [και ως guest star, ομού μετά του άλλου επιφανούς κ’ «έγκριτου» νομικού Λουκή Λουκαΐδη], στην τελευταία Παγκύπρια Πολιτική και Οργανωτική Συνδιάσκεψη της ΕΔΕΚ, που έγινε την 27 του Ιούνη. Μάλιστα, οι της ΕΔΕΚ δεν διέψευσαν πληροφορίες που φέρουν τον κον Λιλλήκα να συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο της ΕΔΕΚ για τες βουλευτικές εκλογές του Μάη του 2011 [Με την ευκαιρία είπε να ρίξει και μια στήριξη στον κον Ξενή τώρα που έχει τες δυσκολίες του - γέννημα και θρέμμα της ΕΔΕΚ είναι στο κάτω – κάτω ο Ξενής!]...

Όμως πολύ θα θέλαμε να πούμε και δυο λογάκια για την πολιτική συνέπεια του κου Λιλλήκα: O Γιώργος Λιλλήκας [που λέτε] όντας φοιτητής στην Γαλλία αριστέριζε. Με την επιστροφή του στην Κύπρο [ως νέος επιστήμονας], ο τότε Πρόεδρος Γιώργος Βασιλείου τον έχρισε Γενικό Γραμματέα Νέας Γενιάς. Για λίγο τον είχε και το ΑΔΗΣΟΚ, τού οποίου είχε γράψει και το μανιφέστο. Ακολούθως με τη ΜΗ επανεκλογή του Γιώργου Βασιλείου στην Προεδρία [στις εκλογές του 1993], τον πήρε [με ελευθέρα] το ΑΚΕΛ [στις Νέες Δυνάμεις]. Και από το ΑΚΕΛ - Νέες Δυνάμεις, τον πήρε ο Τάσσος. Και τώρα, από τα πολιτικά αζήτητα όπου βρίσκεται τα τελευταία δύο χρόνια, κατά που φαίνεται τον παίρνει η ΕΔΕΚ, σίγουρα με τες ευλογίες του παππού Λυσσαρίδη!

*****************************
[Ουουπςςςς, να ‘σου τζι' ο Παππούς!]

10. Βάσος Λυσσαρίδης – ο Επίτιμος [της ΕΔΕΚ], ο αειθαλής, ο ακούραστος [παρά τα 90 του χρόνια, ο αγέρωχος, ο απτόητος, ο αγονάτιστος, ο ακατανίκητος αγωνιστής της Ελευθερίας και του Σοσιαλισμού! [Πότε η Βουλή θα τον ανακηρύξει κι αυτός «άξιο τέκνο της Πατρίδας;] Δεν θα μπορούσε λοιπόν «τούτος» να λείπει από την λίστα. Να μην εκφράσει μ’ αυτόν τον τρόπο την εναντίωση του στους αλλότριους στόχους και σκοπούς των «οσφυκαμπτών» και «βουτυροσπόνδυλων»! Εξ άλλου τζι’ ο Ξενής εν δικό τους ΕΔΕΚίτικο παιδί!

11. Κούλλης Μαυρονικόλας – άντρας της Ρούλας, πρώην Υπουργός Άμυνας - επί Προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου, [αλλά τα τσούγκρισε με το ΑΚΕΛ για τα ρουσφέτια που έκαμνε τότε στο Στρατό] και ευρωβουλευτής της ΕΔΕΚ σήμερα. Μέγας υποστηριχτής της ελευθερίας της έκφρασης κι αυτός! Α, όλα κι όλα, αυτό ΔΕΝ μπορεί να αμφισβητηθεί! Οι κακές γλώσσες και οι διαδοσίες ψιθυρων λένε ότι στην “ιστορική” εκείνη σύνοδο της Κ.Ε. της ΕΔΕΚ, όπου αποφασίστηκε η έξοδος του κόμματος από την Κυβέρνηση Χριστόφια, «τούτος» [ο Κούλης], πέρασε τον έτερο αντιπρόεδρο του Κόμματος γενεές δέκα και τέσσερις [δεν θυμάμαι πως τον αποκάλεσε], γιατί ο τελευταίος είχε την τόλμη να δηλώσει ότι διαφωνεί με την αποχώρηση … Κακίες των ΑΚΕΛικών είν’ αυτά! Μα αφού στηρίζει τον Ξενή δεν χωρεί αμφιβολία – υπέρ της ελευθερίας του εκφράζεσθαι είναι!!! Κανένα βρισιματάκι μέσα - μέσα κι καμιά απειλιούλα δεν βλάπτει!

12. Αβέρωφ Νεοφύτου - Οοοπππααα! Και ο “Κόφ’ τους τα όλα” στο παιχνίδι! Εν ννα λείπει ο Μάρτης που την Σαρακοστή; “Όπου γάμος και χαρά και η Βασίλω πρώτη”! [link: http://www.youtube.com/watch?v=2-5sCueLzTA]... Άκουσε φαίνεται ότι βάλλουν κατα του Προέδρου και είπε αν τρέξει να προλάβει – μην του βγει και τ’ όνομα ότι έκοψε πίσω! Εξ άλλου χρωστάει στους κους Επιτρόπους. Τις προάλλες μάλιστα εξ αφορμής μιας κόντρας του με τους “καθεστωτικούς” βάλανε ειδική αναρτησούλα στο πλάι όπου τον παρουσίασα με κολακευτικά σχόλια – ως ένα “… Αβέρωφ, με χιούμορ ενάντια στο καθεστώς”!!! [Πάντως πως έτυχε και ο κολλητός του, ο “Δώσ’ τους τα όλα” – ο Λεφτεράκης ντε – λείπει από τη λίστα;]

13. Γιαννάκης Ομήρου – [άτυχο αυτό το παιδί – μα να του ππέσει ο αριθμός 13]; Πρόεδρος της ΕΔΕΚ [μετά που εδέησε κι αποχώρησε ο Επίτιμος], γνωστός και ως ο “ν’ αποσύρει ο Πρόεδρος τες απαράδεχτες προσφορές του”! Εκόλλησεν η βελόνα του! Α, ναι τζιαι στο «ν’ αλλάξουμε στρατηγική»! Ακούει Χριστόφιας τζιαι συντρομάσσεται – λέτε να φταίει τζιείνη η «κονιορτοποίηση»; Πως να μην στηρίξει τον Ξενην αφού μαζί μετράνε μέρες τζιαι καρτερούν [μέρα νύχτα] πότε θα τελειώσει η διακυβέρνηση Χριστόφια τελειώνει [Πριν καμιά ώρα το ρολόι στο blog τους έλεγε “... σε 962 μέρες, 02 ώρες, 12 λεπτά και 08 δευτερόλεπτα”!!! Χαρά στην υπομονή τους!!!
Πάντως σήμερα [έξω από τη Βουλή] αφού άκουσε τους δικούς του της ΔΕΟΚ, που απαιτούσαν την ψήφιση των δύο φορολογικών νομοσχεδίων [για να μην επιμερίζονται το κόστος της κρίσης μόνο οι εργαζόμενοι], μπήκε μέσα και τα ... καταψήφισε [μαζί με τους υπόλοιπους βουλευτές της ΕΔΕΚ και παρέα με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου]!!!

14. Ιωάννα Παναγιώτου – Γενική Γραμματέας των Οικολόγων [και Περιβαλλοντιστών]. Ανερχόμενο τηλεοπτικό αστέρι [αν είχε και λίγη φωτογένεια και απόβαλλε και το κακόμοιρο της υφάκι θα ανέβαζε πιο πολύ τις μετοχές της] είπε να βάλει κι αυτή το ... «λυχναράκι» της για να σωθεί ο κος Ξενής.

15. Δημήτρης Παπαδάκης - γνωστός κι ως πολιτικός με την μοτόρα. Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΔΕΚ. Έταιρος, που του πήραν συνέντευξη τα “Κοπέλια” στο Blogκιν των Απο(κατα)στατών της Δημοκρατίας [link: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/12/christofias-watch.html]. Σίγουρα ΔΕΝ μπορούσε να λείπει από τη λίστα. Οι εκδουλεύσεις πρέπει να ανταποδίδονται!

16. Νικόλας Παπαδόπουλος – υιός, βουλευτής κι αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ και “πρέπει να φύγουμε από την Κυβέρνηση Χριστόφια”! Πίκρης, λυσάντερος και με απωθημένα με τη Βόρειο Κορέα! Το πικραλλίκκιν τζιαι το έshκιν του για τη ΜΗ επανεκλογή του Πατέρα του στην Προεδρία ΔΕΝ μπορούσαν να τον αφήσουν αππέξω από τη λίστα!!!

17. Ντίνος Πασπαλίδης – Νομίζω εν τζιαι «τούτος» των Οικολόγων! Ευκαιρία να κάμει τζιαι «τούτος» το κομμάτι του τζιαι να αναδειχτεί στην πολιτική σκακιέρα και στην ανέξοδη πάρλα! Σίγουρα μ’ αυτούς που έμπλεξε το μέλλον ξανοίγεται λαμπρό μπροστά του!

18. Γιώργος Περδίκης – Βουλευτής των Οικολόγων και λαλίστατος - είναι και Εκπρόσωπος Τύπου του Κινήματος! Ο τρίτος από το Κόμμα αυτό που είναι τη λίστα! Δηλ. το ένα έβδομο των υπογραψάντων [τουτέστιν ποσοστό 14% περίπου]. Τόσοι πολλοί! Τώρα γιατί τρέμανε τις τυχόν αλλαγές στον εκλογικό νόμο και δη την αύξηση του ποσοστού εισδοχής ενός κόμματος στη Βουλή, δεν μπορώ να καταλάβω; Επί του προκειμένου: “Ομπρός, μαζί με τον Ξενήν, για αλλαγή στρατηγικής”

19. Δημήτρης Συλλούρης – Πρόεδρος και Βουλευτής του ΕΥΡΩΚΟ! Κι αυτός αλληλέγγυος με τον Ξενήν [έστω τζι’ δυσκολεύεται να εκφραστεί και να επιχειρηματολογήσει. Ίσως γι’ αυτό το λόγο να μην βρίσκει απήχηση η λεγόμενη «Ευρωπαϊκή λύση». Όμως γιατί ΜΟΝΟ δύο άτομα από τους ΕΥΡΩΚΟ-κους είναι στη λίστα [ήταν τζιαι ο Ρίκκος πιο πριν]; Εν έχουν άλλους «τούτοι»;

20. Χρίστος Τριανταφυλλίδης - Να κι ένας «έγκριτος» νομικός για να στήριξη [και νομικά] το δικαίωμα έκφρασης του κου Ξενή και των λοιμπών που παρελαύνουν από το W.C. Blog! Όμως ο δικός του ο δικηγόρος [του κου Ξενή] ο «έγκριτος» κος Χρίστος Κληρίδης [εταίρος αγαπημένος των “Κοπελιών”, που του πήραν μάλιστα κι αυτουνού συνέντευξη – θα τη βρείτε στο link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/01/christofias-watch.html] που εχάθηκεν; Γιατί όμως εν νεν γραμμένος τζιαι «τούτος» στη λίστα; Μάλλον εν ‘ν’ απασχολημένος [ομού μετά του άλλου «εγκρίτου» νομικού Λουκή Λουκαΐδη] με το ξεσκόνισμα των αποφάσεων του ΕΔΑΔ για να εντοπίσουν κι άλλα νομικά σημεία κατά της «εκ περιτροπής προεδρίας» [κι όχι μόνο], όπως εκάμαν με την τελευταία πατάτα [jacket potato] που ΜΑΣ εσερβίραν [για μια απόφαση του ΕΔΑΔ για τη Βοσνία- Ερζεγοβίνη - για περισσότερα επί του θέματος αυτού, μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στην ανάρτηση μου με αρ. 48/2010 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/06/482010.html].

21. Δώρος Χριστοδουλίδης - πρώην βουλευτής του ΑΚΕΛ και πρώην ΑΚΕΛικός [της γνωστής ΑΚΕΛικής οικογένειας των Χριστοδουλίδιων. O υιός δίνει και συνεντεύξεις στο W.C. Blog – links: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/11/christofias-watch_30.html και http://christofias-watch.blogspot.com/2010/07/21.html]. Λέγεται [κι ακούγεται] ότι και ο ίδιος εσχάτως φλερτάρει με την ΕΔΕΚ, αλλά άγνωστο αν αυτός ο έρωτας καταλήξει και σε γάμο. Αξιέπαινη η προσπάθεια των ΒεΣε-τάδων η λίστα με τους υπογράψαντες την ανακοίνωση τους [για τον Ξενήν] να έχει και κάποιους εξ αριστερών, αλλά και αυτοί δεν βρήκαν τουλάχιστον κάποιους που να έχουν [ακόμα] εκτίμηση στον χώρο της Αριστεράς;

Άτε, τζιαι κανεί! Εν θα πω άλλες κατζιήες!!! Προσέξατε όμως ότι κάπου οι μισοί της λίστας έχουν άμεσες ή έμμεσες σχέσεις και εξαρτήσεις και “διαπλοκές” μες το Blog του Ξενή; Και να το θυμηθείτε: Οι πιο πάνω τύποι θα αποτελέσουν τον πυρήνα για σύμπτυξη ενός αντιομοσπονδιακού μετώπου για τες επόμενες εκλογές ...

*******************************
Υ.Γ.: Α, οι Επίτροποι επανήλθαν και με νέα [ειδική] ανάρτηση τους μας πληροφορούν ότι “Και ο Νίκος Κλείτσικας [είναι] στο πλευρό του Ξενή Ξενοφώντος” [link: http://christofias-watch.blogspot.com/2010/07/blog-post_08.html ]! Εν τζιαι ξέρει κανένας να ΜΑΣ πει ποιος εν «τούτος» ο Κλείτσικας πάλε;

Anef_Oriwn
Πέμπτη 8/7/2010