[Το κείμενο της σημερινής ανάρτησης, που αναφέρεται στη Επανάσταση του 1821, γράφτηκε πέρσι τέτοια εποχή από την αφεντομουτσουνάρα μου και αναρτήθηκε στο (παλιό) Proletariakon blog από το φίλο Proletario – τον τότε διαχειριστή του blog. Όταν το εν λόγω blog πέρασε υπό νέα διεύθυνση/διαχείρηση οι παλιές αναρτήσεις (ως φαίνεται) μπήκαν σε ερμητικά κλειστά (internet-ικά) συρτάρια – δεν ξέρω που ακριβώς. Γι’ αυτό κι εγώ αποφάσισα να το επαναφέρω στο προσκήνιο (βγάζοντας το από τη σκόνη και την αραχνιά), αναρτώντας το στο δικό μου πλέον blog (με κάποιες διορθώσεις και αρκετές προσθήκες και συμπληρώσεις).
Να σημειώσω ότι κείμενο πάνω στο ίδιο θέμα ανάρτησε κι ο Μιχάλης στο δικό του ιστολόγιο, το “Παντός Καιρού” – link: http://mihalismihail.blogspot.com/2009/03/1821_21.html, ενώ ο Lexi_Penitas στο δικό του blog, το “Πού σου νέφκω, πού πάεις;”, έβαλε δυο τραγουδιστικά κομμάτια για την επέτειο – link: http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2009/03/21.html].
Να σημειώσω ότι κείμενο πάνω στο ίδιο θέμα ανάρτησε κι ο Μιχάλης στο δικό του ιστολόγιο, το “Παντός Καιρού” – link: http://mihalismihail.blogspot.com/2009/03/1821_21.html, ενώ ο Lexi_Penitas στο δικό του blog, το “Πού σου νέφκω, πού πάεις;”, έβαλε δυο τραγουδιστικά κομμάτια για την επέτειο – link: http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2009/03/21.html].
********
Κύριος στόχος και σκοπός μου όταν έγραφα το πιο κάτω (περί Ιστορίας) ανάγνωσμα ήταν να αναλύσω (μακράν από πλαίσια αστικά, παρωπίδες εθνικιστικές και μύθους ελληναράδικους) κάποια ζητήματα σε σχέση με την Τουρκοκρατία (στην Ελλάδα) και την Ελληνική Επανάσταση του 1821, όπως για:
1. Να σημειωθεί ότι η Ελληνική Επανάσταση ήταν προϊόν της καταπίεσης όλου του λαού (Ρωμιών, Αρβανιτών, Βλάχων) από την Οθωμανική εξουσία αλλά και της πάλης μεταξύ του νέου και του παλιού, της προόδου και της συντήρησης, του ανερχόμενου καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης και της καταρρέουσας φεουδαρχίας.
Κύριος στόχος και σκοπός μου όταν έγραφα το πιο κάτω (περί Ιστορίας) ανάγνωσμα ήταν να αναλύσω (μακράν από πλαίσια αστικά, παρωπίδες εθνικιστικές και μύθους ελληναράδικους) κάποια ζητήματα σε σχέση με την Τουρκοκρατία (στην Ελλάδα) και την Ελληνική Επανάσταση του 1821, όπως για:
1. Να σημειωθεί ότι η Ελληνική Επανάσταση ήταν προϊόν της καταπίεσης όλου του λαού (Ρωμιών, Αρβανιτών, Βλάχων) από την Οθωμανική εξουσία αλλά και της πάλης μεταξύ του νέου και του παλιού, της προόδου και της συντήρησης, του ανερχόμενου καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης και της καταρρέουσας φεουδαρχίας.
2. Να παρουσιαστούν οι κοινωνικές δυνάμεις που προετοίμασαν, συμμετείχαν και στήριξαν την Επανάσταση (έμποροι, καραβοκυραίοι, μικροβιοτέχνες, αγροτιά με μικρό ελεύθερο κλήρο και ο λαός) και οι δυνάμεις που (στην αρχήν τουλάχιστον) αντιτάχθηκαν σ’ αυτήν (επίσημη Εκκλησία, Φαναριώτες, κοτζαμπάσηδες).
3. Να επεξηγηθεί ότι οι εμφύλιες έριδες (και ο καλούμενος εμφύλιος σπαραγμός) δεν ήταν κάτι ουρανοκατέβατο ή ότι βρίσκεται στα γονίδια (ή στο DNA) του Έλληνα (και ούτε αποτελεί την “κατάρα” της φυλής, όπως κάποιο αρέσκονται να λένε) αλλά είναι μια ακραία έκφραση της αντιπαλότητας αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων (ταξικών και κατά συνέπεια και πολιτικών).
Τέλος, κι ως υστερόγραφο (αλλά και για πυροδότηση περαιτέρω συζητήσεων), θα παραθέσω κι ένα σύντομο σχόλιο του αγαπητού Gregoris (από τη μικρά συζήτηση που ακολούθησε την ανάρτηση τότε), όπου εκφράζει την άποψη του για το κείμενο αλλά και μια διαφορετική (αριστερή) προσέγγιση για την Ελληνική Επανάσταση.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821 -
– Μια άνευ πλαισίων προσέγγιση
Η Ελληνική Επανάσταση (του 1821), η οποία οδήγησε (τελικά) στη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού εθνικού κράτους (με τη βοήθεια όμως και ξένων δυνάμεων και των ενόπλων παρεμβάσεων τους), δεν ήταν μόνο εθνικοαπελευθερωτική αλλά ήταν και κοινωνική.
Η Επανάσταση του 1821 έχει καταγραφεί από την αστική ιστοριογραφία μονόπλευρα ως αυτή που απελευθέρωσε το ελληνικό έθνος μετά από τα 400 χρόνια σκλαβιάς από τον τουρκικό ζυγό (ή άραγε οθωμανικό ζυγό – ποιο είναι το πιο σωστό;). Αλλά αυτή δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια. Ήταν, βεβαίως, επανάσταση εθνικοαπελευθερωτική. Εναντιώθηκε στην οθωμανική αυτοκρατορία και την εξουσία της. Γι' αυτό και είχε βαθιά προοδευτικό κοινωνικό περιεχόμενο. Προκειμένου να αντικριστεί ολοκληρωμένα από την άποψη των σκοπών της, απαιτείται προσέγγιση και έρευνα στο κοινωνικοοικονομικό καθεστώς ενάντια στο οποίο στράφηκε η επανάσταση και το χαρακτήρα του, δηλαδή ποιες ήταν οι σχέσεις παραγωγής στην οθωμανική αυτοκρατορία.
Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν καθεστώς φεουδαρχικό και ιστορικά ξεπερασμένο. Υπήρχε πλέον η ανάγκη αντικατάστασής του από μια νέα ανώτερη κοινωνικοοικονομική βαθμίδα, τον καπιταλισμό. Το γεγονός ότι δεν είχε ακόμη ανατραπεί, αποτελούσε και το βασικό εμπόδιο στην ανάπτυξη των νέων κοινωνικών δυνάμεων, που αναπτύσσονταν στους κόλπους της, των εμπόρων και των καραβοκύρηδων, της δικής τους εξουσίας και των δικών τους σχέσεων παραγωγής. Ένας καθαρά αστικός προσανατολισμός της ελληνικής επανάστασης απαιτούσε πρώτα απ' όλα την προσπάθεια για διάλυση των μεσαιωνικών δομών της κοινωνίας.
Οι νέες αυτές κοινωνικές δυνάμεις που αποτέλεσαν και τη μετέπειτα αστική τάξη είχαν ήδη, λόγω της ανάπτυξης του εμπορίου και της ναυτιλίας, στενές σχέσεις με την αστική τάξη των κρατών της Δυτικής Ευρώπης, που είχε ήδη πάρει το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Αυτές οι νέες ανερχόμενες κοινωνικές δυνάμεις που τα συμφέροντα τους απαιτούσαν τη διαμόρφωση μιας ενιαίας εσωτερικής αγοράς, είχαν να αντιμετωπίσουν το φρενάρισμα της ανάπτυξής τους τόσο από την εξουσία των Οθωμανών, (πασάδων και μπέηδων) όσο και των κοτζαμπάσηδων, αλλά και της επίσημης ηγεσίας της Εκκλησίας και του Φαναριού, που τους βόλευε το παλιό καθεστώς, λόγω των προνομίων που τους παρείχε.
Είναι, επίσης, γνωστό ότι το συνειδησιακό υπόβαθρο που διαμορφώθηκε και ώθησε στην Επανάσταση έχει τις ρίζες του στη Γαλλική Αστική Επανάσταση του 1789, και τη μεταλαμπάδευση των ιδεών της (ελευθερία - ισότητα - αδελφότητα), από τον Κοραή και κυρίως τον Ρήγα Φεραίο. Ο Ρήγας, μάλιστα, είχε συλλάβει την ιδέα της επανάστασης σ' όλα τα Βαλκάνια, γιατί ήταν πεπεισμένος ότι η απελευθερωτική δύναμη όλων των βαλκάνιων (λαών) μαζί ήταν πολλαπλάσια μεγαλύτερη, ενάντια στη φεουδαρχία των Οθωμανών, από τον ξεσηκωμό ενός - ενός λαού ξεχωριστά.
Οι κινητήριες δυνάμεις της Επανάστασης (έμποροι, καραβοκυραίοι, μικροβιοτέχνες, αγροτιά με μικρό ελεύθερο κλήρο και ο λαός, οι στρατιωτικοί - κλέφτες που προέρχονταν από την αγροτιά) είχαν κοινό συμφέρον την εθνική απελευθέρωση και τη συγκρότηση του ελληνικού έθνους - κράτους, κόντρα στους αντιδραστικούς κοτζαμπάσηδες, τους λόγιους Φαναριώτες και την ηγεσία της Εκκλησίας. Οι τελευταίοι, αρχικά ήταν εχθροί της επανάστασης, καθώς ήταν ταυτισμένοι με την οθωμανική εξουσία. Υποχρεώθηκαν όμως να μπουν στην Επανάσταση, όταν συνειδητοποίησαν ότι, παρά τα δικά τους εμπόδια και προσκόμματα, τούτη ήταν αναπόφευκτη και δεν ήθελαν να μείνουν εκτός των τειχών της νέας εξουσίας. Αναγκάστηκαν να έρθουν σε συμβιβασμό με τα προοδευτικά, (από τη σκοπιά των κοινωνικών μετασχηματισμών), αστικά τμήματα της μετέπειτα άρχουσας τάξης, προκειμένου να συμμετάσχουν στην εξουσία, ή και να την καταλάβουν εξ ολοκλήρου.
Με την εξέλιξή της επανάστασης, αυτός ο συμβιβασμός δεν ολοκληρώθηκε με “ειρηνικό τρόπο”, λόγω των οξύτατων μεταξύ τους αντιθέσεων, όπως π.χ. ανάμεσα στους προκρίτους (Ζαΐμηδες, Λόντοι, Δεληγιανναίοι) και τους στρατιωτικούς (Κολοκοτρώνης) της Πελοποννήσου. Οι πρόκριτοι έβλεπαν ότι τα προνόμιά τους απειλούνταν από τις ανερχόμενες δυνάμεις και δεν μπορούσαν να το ανεχτούν. Το 1824 είχαν ήδη διαμορφωθεί δυο παρατάξεις (έμποροι και πρόκριτοι, η μία, και μεγαλοκαπεταναίοι, κυρίως Πελοποννήσιοι, η άλλη). Τις αντιθέσεις τους θα τις λύσουν με τα όπλα. Οι συγκρούσεις μεταξύ τους ξεκινούν τον Οκτώβρη του 1824 με την άρνηση των κατοίκων της Αρκαδίας να πληρώσουν φόρους, γεγονός που η τότε κυβέρνηση το αντιμετώπισε στέλνοντας εκεί 500 οπλισμένους Ρουμελιώτες.
Οι εμφύλιες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, αποτελούν έκφραση διαφορετικών ταξικών συμφερόντων και συμμαχιών, αλλά και των σχέσεων διαφόρων μερίδων της μετέπειτα άρχουσας τάξης με τα διαφορετικά συμφέροντα ξένων κρατών (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία), ήταν όμως και παράλληλα ένα χαρακτηριστικά της Επανάστασης των Ελλήνων. Τούτες (οι εμφύλιες συγκρούσεις) ΔΕΝ οφείλονταν στο καταραμένο διχαστικό DNA των Ελλήνων, όπως κάποιοι συστηματικά προσπαθούν να υποβάλουν και να επιβάλουν, αλλά αντανακλούσαν τις αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της υπό διαμόρφωση αστικής ελληνικής κοινωνίας και μάλιστα στην ιστορική στιγμή της πορείας για τη δημιουργία του εθνικού κράτους. Αντιθέσεις που βεβαίως προϋπήρχαν στους κόλπους της παλιάς φεουδαρχικής κοινωνίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Με την ολιγάριθμη τάξη των αστών που επιδίωκαν ένα ανεξάρτητο κράτος υπό καθεστώς συνταγματικής μοναρχίας με βασιλιά έναν πρίγκιπα από την Ευρώπη δεν άργησαν να συνταχθούν και οι αστοί νοικοκυραίοι των νησιών που ως τότε κινούσαν τα πλοία τους με δικά τους έξοδα και επιθυμούσαν μια ισχυρή κεντρική εξουσία ικανή να συγκεντρώνει τα δημόσια έσοδα για να χρηματοδοτεί την κίνηση του ελληνικού στόλου.
Πιο κοντά στην αστική παράταξη βρισκόταν η παράταξη των κοτζαμπάσηδων, με την οποία συχνά συμμαχούσε ο αρχηγός των αστών Μαυροκορδάτος. Με βάση τον πολιτικό συνασπισμό αυτό (αστοί, νησιώτες, κοτζαμπάσηδες) ηττήθηκαν πολιτικά η παράταξη των στρατιωτικών και οι Φιλικοί στην Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Από τότε, η Φιλική Εταιρεία (που προετοίμασε την Επανάσταση) περίπου εξαφανίζεται από το προσκήνιο μαζί με τα σύμβολα της (σταυροί, φοίνικες κ.λπ.) και επικρατούν οι δυνάμεις που συνδέονται οικονομικά με τη θάλασσα (επιβολή της γαλανόλευκης σημαίας), δηλαδή αυτές οι δυνάμεις που αποτελούν ήδη ή θα αποτελέσουν την αγγλόφιλη, αστική παράταξη.
Η δημιουργία του ελληνικού αστικού κράτους δηλ. μιας κεντρικής εθνικής (πολιτικής) διοίκησης (όπου υπάρχει πλέον ή γίνεται προσπάθεια να υπάρξει συγκεντροποίηση εξουσιών), σηματοδότησε και τη διάλυση ή/και κατάργηση όλων των επαρχιακών, εδαφικών, τοπικών εξουσιών, δηλαδή των καπετανάτων, των οπλαρχηγών και των προκρίτων (όπως στην Μάνη, το Σούλι, στην Ύδρα).
Με την ίδρυση του ελληνικού (αστικού) κράτους τροχιοδρομήθηκε (μέσα από τους θεσμούς και μηχανισμούς του) η ενοποίηση της εσωτερικής αγοράς, έτσι ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί η ντόπια εμπορευματική παραγωγή και το εξωτερικό εμπόριο. (Απαραίτητη προϋπόθεση για την ενοποίηση της αγοράς αποτέλεσε και ο καθορισμός της ελληνικής ως εθνικής γλώσσας που σήμαινε παράλληλα και εξοστρακισμό/κατάργηση της αρβανίτικης, λόγου χάριν). Ο αστικός συγκεντρωτισμός, σε τελευταία ανάλυση, σήμαινε και εθνική ανεξαρτησία, ενώ οι ξεχωριστές (κι ασύνδετες μεταξύ τους) τοπικές εξουσίες, τα αρματολίκια, τα καπετανάτα, τα προεστάτα δεν μπορούσαν παρά να είναι κάτι σαν “χριστιανικά πασαλίκια” (κάτι ανάλογο με τα οθωμανικά, όπως αυτό των Ιωαννίνων με τον Αλή Πασά), ή αυτόνομες χριστιανικές περιοχές υποτελείς στο σουλτάνο (όπως, ας πούμε, η Μολδοβλαχία). Αυτές οι περιοχές αποτελούσαν και πρόσφορο έδαφος για στρατιωτικές επεμβάσεις από την πλευρά της φεουδαρχικής τσαρικής Ρωσίας υπό το πρόσχημα της προστασίας των ορθοδόξων. Στο σημείο αυτό ταυτίστηκαν οι αστικοί προσανατολισμοί της μέσης τάξης των πολιτών, με τις επιδιώξεις της αγγλικής πολιτικής για κυριαρχία στη Μεσόγειο και για παρεμπόδιση των επεκτατικών τάσεων της ρωσικής αυτοκρατορίας (με σκοπό φυσικά την εξυπηρέτηση των αγγλικών συμφέροντα).
Όμως o αστικός κρατικός συγκεντρωτισμός ΔΕΝ επιτεύχθηκε ειρηνικά, αναίμακτα και χωρίς αντιδράσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αντίδρασης στην κεντρική εξουσία ήταν η αντιπαλότητα των Μαυρομιχαλαίων με τον πρώτο Κυβερνήτη της χώρας, τον Ιωάννη Καποδίστρια, που οδήγησε μάλιστα και στη δολοφονία του.
(Αυτά όμως, όπως και για τις σχέσεις πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης της ελληνικής αστικής τάξης από τους ξένους – που έχουν τις ρίζες τους σ’ εκείνη την εποχή – ίσως τα θίξουμε στη συζήτηση ή τα περιγραψουμε σε κάποιο άλλο post).
Με βάσει τα όσα περιγράψαμε κι αναλύσαμε πιο πάνω μπορούμε να συμπεράνουμε (χωρίς φόβο και πάθος), ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν τελικά μια επανάσταση που, μαζί με την απελευθέρωση (από τον οθωμανικό ζυγό) όλων εκείνων (Ρωμιών, Γραικών, Αρβανιτών, Βλάχων) που συναποτέλεσαν μετά το ελληνικό έθνος, άνοιξε και την πρώτη σελίδα της νέας κοινωνίας, του καπιταλισμού στην Ελλάδα. Αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη σημασία της (μετά την εθνικοαπελευθερωτική), το γεγονός δηλαδή ότι ως αποτέλεσμα της νικηφόρας επανάστασης είναι το πέρασμα από μια κατώτερη κοινωνική βαθμίδα σε ανώτερη.
Ως ρεζουμέ (σύνοψη) για το κείμενο μου θα παραθέσω τι γράφει για την Ελληνική Επανάσταση ο Μιχάλης Πιτσιλίδης στο βιβλίο του “Νεοελληνικό Σατιρικό Λεξικό” (εκδόσεις “Αρχιπέλαγος”, 2007): “... Ως επανάσταση αναφέρεται [και] το 1821, στη διάρκεια του οποίου οι Έλληνες πολεμούσαν αλλήλους και, δευτερευόντως, τους Τούρκους. Η επανάσταση στρατιωτικά νικήθηκε από τον Ιμπραήμ, αλλά η Ελλάδα απελευθερώθηκε από ένοπλη επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, οι οποίες διείδαν την αρχή του τέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και πιέζονταν από το φιλελληνικό ρεύμα όσων πίστευαν ότι στην Αθήνα κυκλοφορούσαν απόγονοι του Πλάτωνα, με χλαμύδες ...”.
(Αυτά όμως, όπως και για τις σχέσεις πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης της ελληνικής αστικής τάξης από τους ξένους – που έχουν τις ρίζες τους σ’ εκείνη την εποχή – ίσως τα θίξουμε στη συζήτηση ή τα περιγραψουμε σε κάποιο άλλο post).
Με βάσει τα όσα περιγράψαμε κι αναλύσαμε πιο πάνω μπορούμε να συμπεράνουμε (χωρίς φόβο και πάθος), ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν τελικά μια επανάσταση που, μαζί με την απελευθέρωση (από τον οθωμανικό ζυγό) όλων εκείνων (Ρωμιών, Γραικών, Αρβανιτών, Βλάχων) που συναποτέλεσαν μετά το ελληνικό έθνος, άνοιξε και την πρώτη σελίδα της νέας κοινωνίας, του καπιταλισμού στην Ελλάδα. Αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη σημασία της (μετά την εθνικοαπελευθερωτική), το γεγονός δηλαδή ότι ως αποτέλεσμα της νικηφόρας επανάστασης είναι το πέρασμα από μια κατώτερη κοινωνική βαθμίδα σε ανώτερη.
Ως ρεζουμέ (σύνοψη) για το κείμενο μου θα παραθέσω τι γράφει για την Ελληνική Επανάσταση ο Μιχάλης Πιτσιλίδης στο βιβλίο του “Νεοελληνικό Σατιρικό Λεξικό” (εκδόσεις “Αρχιπέλαγος”, 2007): “... Ως επανάσταση αναφέρεται [και] το 1821, στη διάρκεια του οποίου οι Έλληνες πολεμούσαν αλλήλους και, δευτερευόντως, τους Τούρκους. Η επανάσταση στρατιωτικά νικήθηκε από τον Ιμπραήμ, αλλά η Ελλάδα απελευθερώθηκε από ένοπλη επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, οι οποίες διείδαν την αρχή του τέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και πιέζονταν από το φιλελληνικό ρεύμα όσων πίστευαν ότι στην Αθήνα κυκλοφορούσαν απόγονοι του Πλάτωνα, με χλαμύδες ...”.
******
Υ.Γ.: Ο Gregoris είπε: “ένα ωραίο ορθόδοξο μαρξιστικό κείμενο. νομίζω όμως ότι αυτή η προσέγγιση είναι εθνοκεντρική (αποδέχεται την λενινιστική έννοια του προλετάριου λαού που διαψεύστηκε ιστορικά -σε αντιδιαστολή με την σωστή αντεθνική προσέγγιση της Λούξεμπουρκ). η ελληνική επανάσταση ήταν βασικά πρώτα κοινωνική και έπειτα εθνικιστική. εθνικοαπελευθερωτική δεν ήταν. (η αλυτρωτική φάση ήταν η εποχή της Μεγάλης Ιδέας 1880-1920 μετά την κατασκευή του έθνους η επέκταση του κράτους τζιαι η εθνικοαπελευθερωτική φάση ήταν την δεκαετία του 1940 για ανεξάρτητη λαοκρατία). το ελληνικό έθνος κατασκευάστηκε μετά το 1821 μέσα από τους μηχανισμούς του κράτους που ελληνοποίησε τους ρωμιούς μέσα από τον στρατό και την εκπαίδευση. οι εθνικιστές φτιάχνουν τα κράτη και τα κράτη τα έθνη. όχι ανάποδα”.
Anef_Oriwn
Τρίτη 24/3/2009
Τρίτη 24/3/2009
51 σχόλια:
Αρκετά ενδιαφέρουσα ανάλυση στον αντίποδα της εθνοκεντρικής ανάλυσης της Επανάστασης του 1821 με εντελώς σχεδόν αδύναμη την ανάλυση των ξένων, εξόφθαλμων επεμβάσεων, που έστρωσαν το χαλί για την αλλαγή του χάρτη στην περιοχή, ανεξάρτητα λόγων και αιτιών...
Πραγματικά υπέροχο άρθρο, να το βάλεις και του χρόνου, μιας και ανάφερες την Ρόζα Λούξεμπουργκ, να αναφέρω κάτι που δεν το είπε εκέινη αλλά το έλεγαν οι Έλληνες στην "κοινωνική" τους επανάσταση:
"ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ"
Αντε με εφτιαξες τώρα πάρε και αυτό για τον Νικηταρά πας και μάθετε τίποτα από την "κοινωνική" επανάσταση:
Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ ΖΗΤΙΑΝΕΥΕ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Μιας και πλησιάζει η 25η Μαρτίου αξίζει τον κόπο να θυμηθούμε μια παλιά ιστορία. Ο Νικηταράς ο «Τουρκοφάγος», ένας ξεχωριστός για το ήθος του και την πολεμική του αρετή ήρωας της Επαναστάσεως του 1821, πέθανε στη «ψάθα», ως γνωστόν, ζητιανεύοντας στα σοκάκια του Πειραιά.
Η αρμόδια Αρχή, μάλιστα, η οποία χορηγούσε τα πόστα στους επαίτες (ήταν τόσοι πολλοί που ζητιάνευαν μόνο μια ημέρα της εβδομάδας) είχε ορίσει για τον ήρωα-επαίτη μια θέση κοντά στο… σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η Εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή…
Δεν είναι έργα του σήμερα μόνο, λοιπόν, κάποια φαινόμενα. Αυτή ήταν πάντοτε η ψευτοελλάδα του βρώμικου χρήματος, των ρουσφετιών και των πολιτικάντηδων.
Έτσι αναστένονται τα έθνη όχι με τους Χριστόφια.
Καλημερίζω απαξάπαντες!
Γιορτή και σκόλη σήμερα!
Χρόνια Πολλά σε Όσους γιορτάζουν και καλά να περάσετε μ’ ότι κι αν ασχοληθείτε!
Χαιρετισμούς και σ’ Όλα τα παιδιά, συν-bloggers και μη (αγοράκια και κοριτσάκια – που λέει και ο Γράβαρης “πρωί – πρωί με τη δροσούλα)”, που ήμασταν ψες μαζί σ’ ένα ωραίο στέκι (μετά άρτου και οίνου) στη Λευκωσία!
******
Phivo Nicolaide,
Θέση κι άποψη μου (εδώ και μερικές δεκάδες χρόνια) είναι ότι πίσω από τες οποιεσδήποτε (ιστορικές) εξελίξεις, είτε αυτές αφορούν “εθνικές” παλιγγενεσίες, ανατάσεις ή και καταπτώσεις, δεν κρύβεται κανένα δαιμόνιο της φυλής, αλλά πρέπει να αναζητούμε τα κοινωνικοοικονομικά αιτία που τις προκαλούν. Στις αφηγήσεις για το 1821 (κι όχι μόνο) τούτο; Ο τρόπος προσέγγισης επιμελώς απουσιάζει – είτε οι αφηγήσεις αφορούν τις κοινωνικές δυνάμεις που συμμετείχαν στην Επανάσταση (αλλά κι εκείνες που μπορεί να απείχαν ή να εναντιώθηκαν σ’ αυτην) ή τις εμφύλιες διαμάχες και τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν σ’ αυτές!
******
Aiolε,
Ως συνήθως (και για μια ακόμα φορά) αποφεύγεις να μπεις στην ουσία του κειμένου και να αντικρούσεις με επιχειρήματα τα όσα λέγονται και με τα οποία διαφωνείς. Κάνεις γενικές αναφορές (ασύνδετα και χωρίς επεξηγήσεις) στην Ρόζα Λούξεμπουργκ, στον Νικηταρά αλλά στον Χριστόφια!
Λαλείς μας πως “Έτσι αναστένονται τα έθνη ...”, αλλά μόλις πιο πριν μιλούσες για το κατάντημα του αγωνιστή του 1821 Νικηταρά, να ζητιανεύει (κάθε Παρασκευή). Για ποια ανάσταση μιλάς όταν δημιούργημα της ήταν μια “… ψευτοελλάδα του βρώμικου χρήματος, των ρουσφετιών και των πολιτικάντηδων…”;
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 9:03 μ.μ.
stelios
exairetiko keimeno. evge
afto omos pou einai idietera endiaferon einai to exis:
nai, ontos i mia plevra antiprosepeve ti nea taxi ton emporon.... alla esto ki an epikratise en meri, den symfono oti i epanastasi
άνοιξε και την πρώτη σελίδα της νέας κοινωνίας, του καπιταλισμού στην Ελλάδα.
tha itan to logiko epakoloutho, alla den synevike.
oi ellines opos kai oi pleistoi metaothomanoi, den prohorisan se mia "anoteri vathmida". an kai anexartitoi shetika noris se shesi me tous allous oute viomihaniki epanastasi viosan, oute o kapitalismos (o paradosiakos kapitalismos - me tin ennoia tis paragogis) ekane to kopo na perasei apo kei.
to giati, gia na mai eilikrineis den einai to ho meletisei akoma. an eheis kapoia apopso peri tou thematos tha ithela na tin akouso
Μιλάμε για κοινωνικά αίτια (τοπικά)και ξεχνάνε ότι η επανάσταση του 1821 οργανώθηκε και ξεκίνησε στο εξωτερικό. Λάτρης όπως το εξηγάτε της κοινωνικής ανάλυσης των αιτιών, λογικό είναι να τα βλέπετε, όπως εσείς τα αντιλαμβάνεστε, με κυρίαρχο αίτιο τα κοινωνικά δρώμενα. Το κυρίαρχο πολιτκό παιγνίδι με την εξουσία και τη δύναμη (επιρροή) κάπου φαίνεται να το ξεχνάμε λίγο με αυτό τον τρόπο. Τελοσπάντων, η κοινωνία δεν είναι αποκομμένη από τα πολιτικά, οικονομικά και άλλα δρώμενα. Συνεπώς, στο τέλος συμφωνούμε, για να μην σπαταλούμε πολλή φαιά ουσία, αφού προσωπικός μου στόχος είναι να μάθω όσα μπορώ περισσότερα για την Ιστορία και όχι για να δικαιολογήσω ή να βαυκαλιστώ για την ιδεολογία μου.
Είπα να μη μιλήσω, διότι δεν το αντέχετε, μπερδεύετε την ιστορία με την ιδεολογία σας και αμύνεστε από αδυναμία με ύβρεις.
Παρακολουθώ το λοιπόν αυτά που παραθέτετε και δεν μιλώ όχι από αδυναμία, θα μπορούσα το κείμενο που έβαλες αγαπητέ ΑΝΕΥ να το ξετινάξω ΑΝΕΥ-δυσκολίας (μιας και σου αρέσει να κάνεις λογοπαίγνια με το ΑΝΕΥ).
Το ζήτημα είναι ότι θα μπαίνατε στην διαδικασία της δαιμονοποίησης μου για να αμυνθήτε, βεβαίως θα μπορούσα ΑΝΕΥ-δισταγμού να ακολουθήσω την ίδια τακτική ΑΝΕΥ-φόβου μήπως διαγραφώ, αλλά αυτό δεν το έχω κάνει σε καμιά περίπτωση, οι όποιες αναφορορές μου είναι με τακτ και χιούμορ το οποίο πολλάκις παραξηγήθηκε.
Εύχομαι σε όλους ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ (όχι μόνο στους εορτάζοντες, σήμερα γιορτάζουν οι Έλληνες την λευτεριά τους την οποία απόκτησαν με 800.000 νεκρούς το 1821-1828 για την ακρίβεια από το 1820 πολεμώντας ενάντια στα "αδέλφια" σας τους τούρκους.
Θα ήθελα να παινευτώ για τους αγώνες των συμπατριωτών των γονιών μου κατά την "κοινωνική" επανάσταση του 1821, προς τούτο σας βάζω την ποιό κάτω διεύθυνση από την συμμετοχή των Αιβαλιωτών στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ Επανάσταση του 1821.
Επιφυλάσσομαι να σας παραθέσω και για την συμμετοχή του χωριού της μάνας μου στην Επανάσταση, η παράθεσή της θα είχε ενδιαφέρον ως προς την δεύτερη τοποθέτηση του αγαπητού κου Νικολαίδη.
http://igaiolos.blogspot.com/2007/12/blog-post_27.html
Ιδού μια μορφή από την "κοινωνική" Επανάσταση, που ασφαλώς θα αγνοείτε αγαπητοί:
http://igaiolos.blogspot.com/2008/02/blog-post_25.html
Την καλημέρα μου!
Και επίσης χαιρετισμούς "στα αγοράκια και κοριτσάκια" με τα οποία δειπνήσαμε εχτές παρέα. Ανευ, το χάρηκα πάρα πολύ που σε γνώρισα, ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες ευλαβικές συναντήσεις.
Δεν θα μπω σε συζήτηση ουσίας, θα σχολιάσω λίγο μόνο τα όσα λέει ο Αίολος απλά για να βάλω μία -δυο παραμέτρους.
Ήτοι:
α) η ιστορία έτσι όπωςέχει διδαχθεί από τη σύσταση του κράτους και εντεύθεν είναι ιδεολογικά εμποτισμένη, ούτως ή άλλως.
β)το κείμενο του Άνευ, κάνει ανάγνωση της ιστορίας από μία άλλη πλευρά ή μάλλον οπτική γωνιά, καθαρά κοινωνικοταξική. Ασφαλώς και δεν είναι η μόνη ανάγνωση, αλλά στην ιστορία δεν υπάρχει ποτέ "μία" και μόνη ανάγνωση για αυτό άλλωστε είναι Κοινωνική Επιστήμη και όχι θρησκευτική μεταφυσική ή μυθολογική παραμυθία.
γ) Επειδή ακριβώς η ιστορία είναι επιστήμη και όχι εργαλείο της Α' ή της Β' προπαγάνδας θα όφειλε στην διδαχή της να περιείχε όλες τις υπαρκτές της διαστάσεις και μέσα από αυτές να καλλιεργεί την Κρίση των υποκειμένων της διδαχής.
Τέλος, εάν συνέβαινε αυτό-που ουδέποτε συνέβη και με καμία περίοδο της ιστορίας μας- οι Έλληνες θα είχαν πραγματική ιστορική αυτοπεποίθηση και δεν θα μπέρδευαν τον πατριωτισμό και την αγάπη για την πατρίδα με την υστερία και την κάθετη άρνηση σε οτιδήποτε δεν καλλιεργεί τις βολικές και εύπεπτες συναισθηματικές εθνοκεντρικές παραμυθίες.
Και αυτό, θα μας συνέφερε ουσιαστικά και Εθνικά.
Πλην όμως...
Ή όχι;
Θαυμάσια τοποθέτηση αγαπητέ politispittas
Ξεκίνησες με τον "μυστικό δείπνο" της χθες..... και κατέληξες με τις "εύπεπτες" συναισθηματικές εθνοκεντρικές παραμυθίες.
Άρχισες με την γαστέρα και κατέληξες με την πέμψη.
Και όλα ΑΝΕΥ-ουσίας (και αυτό με την μάσα έχει να κάνει.
Αναρρωτιέμαι στην ΑΚΕΛική Κύπρο σόδα δεν υπάρχει;
Χαριτωμένος είστε αγαπητέ.
Ωστόσο μια κάποια θέση στα απλά σημεία που βάζω-έτσι για συζήτηση...υπάρχει;
Και είσαστε τόσο βέβαιος πως είμαι ντε και καλά με το ΑΚΕΛ;
Και έχετε τόσο μεγάλη ανάγκη να βάζετε τον κάθε ένα σε κάποιο κουτάκι;
Αλλιώς δεν μπορείτε να συνομιλήσετε;
Άνευ ορίων και πλαισίων;
Μου αρέσει που κατηγορείτε τους Άλλους για άμυνα μέσω ύβρεων ενώ η δική σας συμπεριφορά και φρασεολογία είναι απλώς Άνευ Ήθους.
Αίολος υπογράφετε, έολος και ο λόγος σας.
@politispittas,
evstoho to "eolos logos".
Afou ton antehei o Anef_Oriwn...
υπενθυμισεις
1. η κυπριακη επανασταση εγινε το 1833..με την προσπαθεια των κινηματων που εκωδικοποιηθηκαν με τις ηγεσιες των γιαουρ ιμαμ στην παφο τζαι του καλογηρου ιωαννικιου στην ανατολικη κυπρο..plus τις κινητοποιησεις των πολεων στις οποιες προσπθησε να ηγηθει ο θησεας..τζαι με background ισως τις αλλαγες στην αιγυπτο..
για το 21..μιαν μαθκια που ειδα στο χρονικο του πολιτη της κυριακης τελικα οι κρεμασμενοι ηταν κατω που 100..96 λαλει ενα προσφατα δημοσιο εγγραφο/κειμενο..μαλλον πιο λλιοι που τους νεκρους των σφαγων καταστολης των λαικων στρωματων υστερα που τες εγεξερσεις του 1804 τζαι του 1833..στες οποιες η ηγεσια της εκκλησιας επληρωσεν [το 1804] για την καταστολη η ευλοησεν την [1833]..απλη στατιστικη παρατηρηση σε σχεση με τις ταξικες ευαισθησιες..
2. η συγκρουση των 2 αφηγησεων [εθνικης-κοινωνικης] εσιει τζαι υλικη υποσταση στην κυπριακη ιστορια..την οποια ενδεχομενως [αμα ξικολλησουν παραπανω χωρκανοι που το κομπλεξ της εθνικης δουλοπρεπειας] να αναγνωρισουμεν καποτε σαν την πραγματικη κυπριακη 25 μαρτιου..
στες 25 του μαρτη του 1945 στο λευκονοικο [οπου εννα γενει 13 χρονια υστερα το λυντσαρισμα του μενοικου]οι εθνικοφρονες προυχοντες του χωρκου εν αφησαν τον αριστερο να μιλησει στην γιορτη της 25 η του μαρτη στην εκδηλωση στην εκκλησια..γιατι επρεπεν να ακουστει μονο η εθνικη τζαι οϊ η κοινωνικη αφηγηση..
οι αριστεροιεφκηκαν εξω τζαι εκαμαν πορεια με [αυτονοητα] αντιαποικιακα συνθηματα..οι εγγλεζοι [παραδοξως γιατι εν το εξανακαμαν] επυροβολησαν την διαδηλωση τζαι εσκοτωσνα μερικους διαδηλωτες..οι πρωτοι νεκροι του αντιποικιακου αγωνα που το 45..αλλα εν αριστεροι τζαι εν τους αθθυμαται η εθνικη ιστορια..προλεταριοι..
τζαι για να μεν υπαρχει αμφιβολια οτι υπηρχε σαφης αποικιακη προσπαθεια να γινει μια προκληση αναλογη με την ελλαδα..στα μεσα ου απριλη απαγορευτηκεν η κυκλοφορια της τοπικης αριστερης εφηεμριδας του βαρωσιου [ονομαζετουν αναρθωση] τζαι υστερα τον μαη εσυλλαβαν την ηγεσια των αριστερων συντεχνιων..
τζαι η αριστερα απαντησε με civil disobedience...
αλλα εν να ερτει τζαι η ωρα της ιστοριας..
για την αναφορα του στελιου οτι η ελληνικη επανασταση εν εβοηθησεν να μπει η ελλαδα σε πορεια καπιταλιστικου εκμοντερνισμου - να αλλαξει βαθμιδα..
μια σκεψη..
αμα το δουμεν στα πλαισια της αναπτυξης της καπιταλιστικης κοσμοοικονομιας [με βαση τον βαλλερσταιν] η αλλαγη ηταν πολιτικη παρα οικονικο-κοινωνικη.. το ελληνικο βασιλειο εποζαρεν [αλλα η υλικη-οικονομικη του κατασταση ελαχιστα αλλαξεν] σαν εν δυναμει τοπικος χωροφυλακας της δυτικης ηγεμονιας - τουτον, νομιζω, ηταν το γεωπολιτικο νοημα της μεγαλης ιδεας σαν ειδος περιφερειακης μινι-αποικιακης φαντασιωσης..
εχωντας βεβαια τζαι τες τοπικες/εσωτερικες του αντιφασεις τζαι συγκρουσεις..γιατι στο εσωτερικο τα λαικα στρωματα ηταν συνηθως τα θυματα τουτων των φαντασιωσεων που τους επουλουσαν οι διαφορες ελιτ σαν το μοντερνο "οπιο του λαου"..ο μαρμαρωμενος βασιλιας και αλλα ανεκδοτα..
αμα το δουμεν που την οπτικη γωνια της κοσμοοικονομιας ισως να μπορουμεν να πουμεν οτι στες αρχες του 19ου αιωνα, η ελλαδα απλα εμετακινηθηκαν που την εξωτερικη αρενα της καπιταλιστικης κοσμοποικονομας στην περιφερεια της..
στες αρχες του 20ου αιωνα αρχισε να διεδκδικα τζαι πιο ενεργα καποιον ρολο..αλλα εν αλλη ιστορια τζηνη..
περαστικος
{Ο/Η Ανώνυμος είπε:
@politispittas,
evstoho to "eolos logos".
Afou ton antehei o Anef_Oriwn...}
Πολύ πιο εύστοχο θα ήταν αν το έλεγε έωλο.
Αγαπητέ politispittas η αλήθεια είναι ότι είμαι δύσπεπτος, να σχολιάσω λοιπόν αυτά που έγραψες (αφού το θες).
{η ιστορία έτσι όπως έχει διδαχθεί από τη σύσταση του κράτους και εντεύθεν είναι ιδεολογικά εμποτισμένη, ούτως ή άλλως.}
Από τι είναι εμποτισμένη η ιστορία; Μήπως από εθνικισμό; Ξέρεις να μου πεις κάποιο κράτος (συμπεριλαμβανομένων και των σοσιαλιστικών) που να μη δίδασκαν στους πολίτες τους εθνικιστικά την ιστορία τους , μήπως πιστεύεις ότι η σοβιετική ένωση δίδασκε στους πιονιέρους ότι ο κόκκινος στρατός όταν μπήκε στην Γερμανία δεν άφησε μήτε θηλυκή γερμανική γάτα που να μη την βιάση; Σήμερα στην Γερμανία υπάρχουν 1.000.000 παιδιά αυτών των δραστηριοτήτων του κόκκινου στρατού, πιστεύεις ότι οι σοβιετικοί πολίτες το διδάχτηκαν αυτό;
{το κείμενο του Άνευ, κάνει ανάγνωση της ιστορίας από μία άλλη πλευρά ή μάλλον οπτική γωνιά, καθαρά κοινωνικοταξική. Ασφαλώς και δεν είναι η μόνη ανάγνωση, αλλά στην ιστορία δεν υπάρχει ποτέ "μία" και μόνη ανάγνωση για αυτό άλλωστε είναι Κοινωνική Επιστήμη και όχι θρησκευτική μεταφυσική ή μυθολογική παραμυθία.}
Με μια διαφορά ότι η Ελληνική επανάσταση ήταν εθνικοαπελευθερωτική με θρησκευτικές προεκτάσεις, καθαρά κοινωνικοταξική δεν υπήρξε παρά μόνο στα μυαλά κάποιων «προοδευτικών» νεοελλήνων, οι κοτζαμπάσηδες που ήταν καθαρά συνεργάτες των τούρκων κατακτητών έγιναν η κεφαλή των επαναστατών, μεμονωμένα περιστατικά όπως αυτή της μονής των Καλτετζών δεν μπορούν να δώσουν την διάσταση που επιθυμείτε. Οι νοικοκυραίοι, οι έχοντες και κατέχοντες ηγήθηκαν και πλήρωσαν την επανάσταση (με αίμα και χρήμα), ο λαός αγωνίστηκε για του ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, πόσο καθαρά κοινωνικοταξικό σου φαίνεται αυτό;
{ Επειδή ακριβώς η ιστορία είναι επιστήμη και όχι εργαλείο της Α' ή της Β' προπαγάνδας θα όφειλε στην διδαχή της να περιείχε όλες τις υπαρκτές της διαστάσεις και μέσα από αυτές να καλλιεργεί την Κρίση των υποκειμένων της διδαχής.}
Αυτό το θίγεις φίλε μου στην α περίπτωση και εκεί σου απάντησα ήδη.
{ Τέλος, εάν συνέβαινε αυτό-που ουδέποτε συνέβη και με καμία περίοδο της ιστορίας μας- οι Έλληνες θα είχαν πραγματική ιστορική αυτοπεποίθηση και δεν θα μπέρδευαν τον πατριωτισμό και την αγάπη για την πατρίδα με την υστερία και την κάθετη άρνηση σε οτιδήποτε δεν καλλιεργεί τις βολικές και εύπεπτες συναισθηματικές εθνοκεντρικές παραμυθίες.
Και αυτό, θα μας συνέφερε ουσιαστικά και Εθνικά.}
Είσαι σίγουρος αγαπητέ μου η προβολή μονομερώς των αρνητικών μιας επανάστασης (διότι αυτό στην πραγματικότητα ευαγγελίζεσαι) συμφέρει;
Σε ποιόν θα συνέφερε κάτι τέτοιο; Την πατρίδα; και αν συμφέρει αυτό γιατί δεν το κάνει κανένα έθνος; Θες να πρωτοτυπήσουμε;
Χαιρετώ την ομήγυρη,
(και ειδικώς τους “μυστικοδειπνούντες”)!!!
Πριν προχωρήσω να σχολιάσω κάποια σημεία των όσων ειπώθηκαν εδώ (είτε εντός είτε εκτός θέματος) ή να τα κουβεντιάσω μαζί Σας, επιτρέψτε μου να αναφέρω κάτι που παρατήρησα σήμερα σε παρέλαση (για τη σημερινή επέτειο) σε κοινότητα της Ελεύθερης Περιοχής Αμμόχωστου και μου προκάλεσε έντονα αρνητικά συναισθήματα.
Ανάμεσα στους σημερινούς παρελαύνοντες υπήρχε και μια ομάδα αποτελούμενη από νεαρούς αλλά και μικρά παιδάκια (των πρώτων τάξεων του Δημοτικού) που έφερε την εθνική ονομασία “Γαλάζιοι Αετοί”. Τούτοι κρατούσαν όχι μόνο τις συνήθεις ελληνικές σημαίες, αλλά κι άλλες (ελληνικές) σημαίες που κάποιες είχαν την Κύπρο στην μέση κι άλλες την Αγιά Σοφιά, ενώ είχε και μια κόκκινη (σημαία) του Βυζαντίου. (Υπολογίζω ότι στην επόμενη παρέλαση θα τη βάψουν κι αυτήν γαλάζια).
Υπάρχει (ακόμα) κόσμος που ονειρεύεται την ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας!!!
Παρεμπιπτόντως, το παράρτημα της ακροδεξιάς νεοναζιστικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή” στα Χανιά, ονομάζεται “Γαλάζιοι Αετοί”!!!
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 6:58 μ.μ.
Εντελώς ιστορικά σε πληροφορώ αγαπητέ ΑΝΕΥ ότι η κόκκινη σημαία του Βυζαντίου (δηλαδή η σημαία που έχει τον δικέφαλο αετό με κόκκινο πλαίσιο) ήταν η πολεμική σημαία του Βυζαντίου.
Η σημερινή σημαία της Αλβανίας καθιερώθηκε κατά τα χαρακτηριστικά της πολεμικής σημαίας του Βυζαντίου διότι την σήκωσε ο Έλληνας Βυζαντινός άρχοντας Γεώργιος Καστριώτης (Σκερτέμπεης), δηλαδή σήμερα η Αλβανία έχει σαν σημαία την πολεμική σημαία του Βυζαντίου, όπως και η ημισέλινος των τούρκων Βυζαντινό σύμβολο είναι. Για τα λοιπά ..........
γειααα
1.εγιώ σήμερα είδα τεράστιες ελληνικές σημαίες σε μπαλκόνια, σε μέγεθος που μόνον τούρτζικες είχα δει τζιαι χλευάσει στο παρελθόν. φαίνεται ότι οι γειτόνοι εθνόκαφροι αρκέψαν τζιαι επηρεάζουν τους δικούς μας βάλλοντας τους σε ένα ανταγωνισμό στο ποιος την έσιει πιο μεγάλην...την σημαίαν. σημείωση ότι τεράστια σημαία υπήρχεν τζιαι στη διπλή γιορτή στην αγγλική σχολή τες προάλλες τζιαι ύμνος στον Γρίβα. (αφήκαν τα εθνικιστούθκια να οργανώσουν την γιορτή τζιαι αππωθήκαν φαίνεται)
2. για την ιστορία, τζιαι στην δική μας επανάσταση το 1833 όπως τζιαι στην ελληνική του 1821 η εκκλησιά εκαταδίκασεν τους επαναστάτες. ευλόησεν την καταστολή που λαλεί τζιαι ο περαστικός. για τον Ιωαννίκιο μάλιστα είπεν ότι καλά εκάμαν οι Οθωμανοί που τον επαλλουκώσαν. ("να πα να πεις της μάνας μου να κάμει γιάννον άλλον γιατί τον γιάννον που κάμεν εκάτσαν τον στο πάλλον" έμεινεν στην λαϊκή προφορική παράδοση εξύμνησης της επανάστασης)
3. για το θεωρητικό ζήτημα (σύνδεση εθνικοποίησης με τον καπιταλισμό) να προσθέσω κάτι για την ιδεολογική ταυτότητα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. η θρησκεία ενσωματώθηκεν ως καθοριστικό χαρακτηριστικό της ταυτοποίησης των πολιτών, σε πιο μεγάλο βαθμό που την γλώσσα. τζιαι έτσι τουρκόφωνοι χριστιανοί ενταχτήκαν τζιαι ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι αποκλειστήκαν που την εθνική κοινότητα. τζιαι γενικόττερα έννεν τυχαίο που ο ελληνικός εθνικισμός εσυμμάχησεν με την εκκλησία. η έννοια της "ελληνο-ορθοδοξίας" επροέκυψεν σαν το βασικό αποτέλεσμα της επανάστασης. τζιαι τούτον εμποδισεν την ιδεολογική ολοκλήρωση της αστικής επικράτησης τζιαι έθεσεν όρια στην προοδευτική εκκοσμίκευσην.
Λαλεί μας ο Aiolos: “… η Ελληνική επανάσταση ήταν εθνικοαπελευθερωτική με θρησκευτικές προεκτάσεις, καθαρά κοινωνικοταξική δεν υπήρξε παρά μόνο στα μυαλά κάποιων «προοδευτικών» νεοελλήνων, οι κοτζαμπάσηδες που ήταν καθαρά συνεργάτες των τούρκων κατακτητών έγιναν η κεφαλή των επαναστατών, μεμονωμένα περιστατικά όπως αυτή της μονής των Καλτετζών δεν μπορούν να δώσουν την διάσταση που επιθυμείτε. Οι νοικοκυραίοι, οι έχοντες και κατέχοντες ηγήθηκαν και πλήρωσαν την επανάσταση (με αίμα και χρήμα), ο λαός αγωνίστηκε για του ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, πόσο καθαρά κοινωνικοταξικό σου φαίνεται αυτό; …”.
Για την ώρα θα σχολιάσω ΜΟΝΟ αυτό που λέει για “επανάσταση […] με θρησκευτικές προεκτάσεις”:
1. Ο Πατριάρχης Γρήγορος ο Ε΄ αφόρισε ναι ή ου τους Φιλικούς κι όσους προσπαθούσαν να οργανώσουν επανάσταση/εξέγερση κατά της Οθωμανικής εξουσίας;
2. Ο περιβόητος Παλαιών Πατρών Γερμανός (που υποτίθεται ύψωσε το λάβαρο της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα στις 25 του Μάρτη του 1821) αποκάλεσε (ναι ή ου) τον Παπαφλέσσα “εξωλέστατο” και “απατεώνα”;
3. Στις 25 του Μάρτη του 1821 ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ! Τούτη η ημερομηνία είναι μια ημερομηνία – ψέμα. Διαλέχτηκε αργότερα για να συμπέσει με την γιορτή του Ευαγγελισμού και να τεκμηριώσει τον εθνικό-θρησκευτικό μύθο. Να δώσει εύσημα στην Εκκλησία, που λυσσαλέα πολέμησε την Επανάσταση. Που αφόρισε τον Ρήγα, τους Φιλικούς και τον Υψηλάντη.
4. Τι μάθαμε στο σχολείο; “Στις 25 Μαρτίου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός κήρυξε την έναρξη της Επανάστασης σηκώνοντας το Λάβαρο στην Αγία Λαύρα”. Η πρόταση περιέχει 4 ψέματα. Κανείς δεν ήταν στην Αγία Λαύρα εκείνη την ημέρα. Η επανάσταση είχε ξεκινήσει τρεις μέρες πριν, στη. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν εναντίον. Και το λάβαρο κατασκευάστηκε δεκαετίες αργότερα.
5. Κι αν ακόμη είχε συμβεί κάτι στις 25 του Μάρτη, δύο μέρες πριν είχε κηρυχθεί η Επανάσταση στην Καλαμάτα εξακριβωμένα και αναμφισβήτητα, χωρίς Ευαγγελισμούς, χωρίς δεσπότη, με τον Κολοκοτρώνη, τον Νικηταρά και με τον αρχιμανδρίτη Παπαφλέσσα. Αλλά η Καλαμάτα ΔΕΝ προσφερόταν, για τους μεσσιανικούς φαντασιακούς συμβολισμούς του περιούσιου λαού κι έτσι καταλήξαμε στη σοφή τριγωνική σύνθεση: Ιερά Μονή-Έλλην μητροπολίτης-Εορτή Ευαγγελισμού.
6. Επαναστατικές εκδηλώσεις στον ευρύτερο ελλαδικό χώρο υπήρξαν και προγενέστερα. Αν μάλιστα κάποιοι θέλουν σώνει και καλά να υπάρχει και μητροπολίτης (στην κήρυξη της Επανάστασης) να αναφέρουμε ότι στις 26 Φεβρουαρίου 1821 ο δεσπότης Ιασίου Βενιαμίν Κωστάκε ευλόγησε τη σημαία της Επανάστασης και τον πρίγκιπα Υψηλάντη, που ήταν και υπασπιστής του ορθόδοξου τσάρου.
Υ.Γ.: Αναφορικά με την πολεμική κόκκινη σημαία του Βυζαντίου, να υποθέσω ότι ο νεαρός που την κρατούσε σήμερα στην παρέλαση, νόμιζε ότι πορευόταν για να λάβει μέρος σε καμιά πολεμική μάχη;
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 8:52 μ.μ.
Υ.Γ.2: Επίσης να επαναλάβω στον συμπαθέστατο κατά τ’ άλλα Aiolo στο κείμενο μου δεν μιλώ ΜΟΝΟ ή αποκλειστικά για “κοινωνική” Επανάσταση, αλλά επί λέξει είχα πει τα εξής: “Η Ελληνική Επανάσταση (του 1821), η οποία οδήγησε (τελικά) στη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ελληνικού εθνικού κράτους (με τη βοήθεια όμως και ξένων δυνάμεων και των ενόπλων παρεμβάσεων τους), δεν ήταν μόνο εθνικοαπελευθερωτική αλλά ήταν και κοινωνική.” – Μέχρι τώρα ήμουν με την εντύπωση ότι καταλαβαίνεις ελληνικά (και μάλιστα καλύτερα από μένα – ξέρεις εδώ στην Κύπρο η χρήση της διαλέκτου μας δημιουργεί και κάποια προβλήματα στην εκμάθηση και αφομοίωση της κοινής ελληνικής).
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 9:05 μ.μ.
Steliε,
Σε χαιρετώ!
Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω στα μέρη μου και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (για το κείμενο της ανάρτησης).
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι οι «metaothomanoi» έλληνες “oute viomihaniki epanastasi viosan, [και] oute o kapitalismos (o paradosiakos kapitalismos - me tin ennoia tis paragogis) ekane to kopo na perasei apo kei”. (Η βιομηχανική επανάσταση συντελέστηκε βασικά σε χώρες που δεν ήταν υπόδουλες, όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία). Όμως πέραν τούτου όμως καπιταλιστικές σχέσεις μπορούν να αναπτυχθούν και σ’ άλλους τομείς όπως είναι το εμπόριο και οι υπηρεσίες. Το μεγάλο πρόβλημα για τη μετα-οθωμανική Ελλάδα ήταν η εξάρτηση της από το ξένο κεφαλαίο (με τα πολλά εξωτερικά δάνεια που συνήψε η χώρα αλλά και λόγω της διείσδυση στη χώρα τραπεζιτικών κεφαλαίων από την Αγγλία λόγου χάριν). Πολύ ενδιαφέρον και με πολλές πληροφορίες για το θέμα πιστεύω ότι είναι το βιβλίο “Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα” του Νίκου Μπελογιάννη. (Το ‘γραψε όταν ήταν φυλακισμένος και εκδόθηκε από τη “Σύγχρονη Εποχή” πριν καμιά 10ρια χρόνια. Δεν κατάφερα ακόμα να το βρω για να το μελετήσω, όμως διάβασα κριτικές γι’ αυτό, όπου υπήρχαν κι αποσπάσματα από το βιβλίο. Κάπου χαρακτηριστικά λέει (ξεκινώντας μάλιστα από την Επανάσταση του 1821):
“… Μόλις άρχισε η επανάσταση του ‘21 αρχίζουν και οι ξένοι κεφαλαιούχοι τη δράση τους σε βάρος ενός λαού που ‘χυσε ποτάμι το αίμα για τη λευτεριά. Είναι αλήθεια ότι μέσα στις συνθήκες που πάλευαν οι Έλληνες ένα εξωτερικό δάνειο με καλούς όρους θα βοηθούσε σημαντικά, θα δυνάμωνε και θα ‘δινε φτερά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.
Οι ξένοι όμως τραπεζίτες, με συνεργούς τους ντόπιους κοτζαμπάσηδες, τους Φαναριώτες και τους πάμπλουτους καραβοκυραίους, κατάφεραν να ωφελήσουν μονάχα τον μπεζαχτά τους και τους ξένους τυχοδιώκτες απ’ τα δύο δάνεια της επανάστασης”.
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 9:32 μ.μ.
Phivo Nicolaide,
Είναι φυσιολογικό ο καθένας μας (με βάση την κοινωνικοοικονομική του θέση και το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγάλωσε, αλλά και την παιδεία και τη μόρφωση του) να έχει αναπτύξει ένα δικό του σύστημα αξιών και κοσμοαντιλήψεων με τις οποίες αναλύει και ερμηνεύει τα ιστορικά γεγονότα και τις κοινωνικές εξελίξεις. Πάντοτε όμως υπάρχει μια διαλεκτική σχέση, σύνδεση κι αλληλοεπίδραση μεταξύ των διάφορων οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών δρώμενων. Και σίγουρα η πάλη για πολιτική εξουσία ΔΕΝ είναι εκτός παιχνιδιού.
Όμως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όταν ψάχνουμε τα αίτια και τα αιτιατά για κάποιο ιστορικό γεγονός (και είναι παρερμηνεία να θεωρείται ότι επικεντρώθηκα μόνο στα κοινωνικά), αυτό να θεωρείται απλώς “…ανάγνωση της ιστορίας από μία άλλη πλευρά …” ή ότι κι αυτή η προσέγγιση είναι “ιδεολογικά εμποτισμένη” (όπως τα λαλεί κι ο φίλτατος Γιώργος Πίττας) και όχι μια προσπάθεια ερμηνείας των ιστορικών εξελίξεων και γεγονότων πέραν από τις “εθνικές” αντιπαλότητες, αλλά με βάση αυτό που στην ουσία ισχύει στην κάθε κοινωνία, τα “κοινωνικοταξικά” – τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες και αντιπαλότητες που είναι και η βασική αιτία για τις πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Κι αγαπητέ Phivo Nicolaide, όταν λες ότι “… η επανάσταση του 1821 οργανώθηκε και ξεκίνησε στο εξωτερικό …”, εννοείς προφανώς σε γεωγραφικό χώρο που σήμερα δεν ανήκει στην Ελλάδα. Όμως είχε και πάλι αντι-οθωμανικό χαρακτήρα και οργανώθηκε κυρίως από την ανερχόμενη αστική τάξη (εμπόρους). Αν ρίξουμε μια ματιά και στο ποιοι ηγούνταν της Φιλικής Εταιρίας θα δούμε ότι τούτοι ήταν ευκατάστατοι έμποροι που αναζητούσαν τρόπους για περαιτέρω οικονομική δραστηριότητα μακράν των περιορισμών που τους επέβαλλαν οι ξεπερασμένες φεουδαρχικές δομές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 10:09 μ.μ.
Αγαπητέ Γιώργο Πίττα,
Σε καλησπερίζω.
Κι εγώ χάρηκα την ψεσινή μας “ευλαβική συνάντηση”. Στο χέρι μας είναι να διοργανώσουμε κι άλλες!
Στα όσα καταθέτεις εν μέρει τα σχολίασα πιο πάνω. Να προσθέσω εδώ τον προβληματισμό μου κατά πόσο μπορεί να υπάρξει ιστορία που ΔΕΝ είναι “ιδεολογικά εμποτισμένη” (εφ’ όσο η ίδια η ζωή παράγει, αναπαράγει και συντηρεί ιδεολογίες). Θα συμφωνήσω μαζί ΣΟΥ όμως (έστω θεωρητικά γιατί δυσκολεύομαι να δω πως μπορεί αν γίνει πρακτικά) πως τούτη (η Ιστορία) ΔΕΝ πρέπει να αποτελεί “… εργαλείο της Α' ή της Β' προπαγάνδας …”, και ότι “…θα όφειλε στην διδαχή της να περιείχε όλες τις υπαρκτές της διαστάσεις και μέσα από αυτές να καλλιεργεί την Κρίση των υποκειμένων της διδαχής ...”.
Πέραν τούτου οι συνεχιζόμενες φανφάρες και παρλαπίπες που συντηρούν τις “εθνοκεντρικές παραμυθίες” και ελληνορθοδοξοκεντρικά σύνδρομα χαρακτηρίζουν ανθρώπους (δεν μπορώ να πω λαούς) που αισθάνονται περήφανοι για το παρελθόν λόγω του ότι αισθάνονται ανασφαλείς για το σήμερα!
********
Για τα όσα λενε οι φίλτατοι Περαστικός και Gregoris, βασικά συμφωνώ μαζί τους όμως θα επανέλθω για κάποια επιμέρους ζητήματα.
Anef_Oriwn
Τετάρτη 25/3/2009 – 10:24 μ.μ.
υποσημειωση για τους αριθμους τζαι τες ταξικες ευαισθησιες...
ετσι που περιεργεια εκοιταξα να δω τους αριθμους των σκοτωμενων..
πρωτα των νεκρων θυματων της καταστολης το 1804 τζαι το 1833..ουτε στο βιβλιο του γυμνασιου-λυκειου ηβρα αριθμο,ουτε στον γραικο [ ο οποιος αν εθωρεν τους αριθμους σε καποιαν πηγη θα εισιεν την ευαισθησια να τα εκατεγραφεν ]..
στο βιβλιο του σχολειου ομως εσιει τον αριθμο των σκοτωμενων προυχοντων/ιερωμενων-παπαδων κλπ του 1821..δια τον αριθμο 470..που εν κοντα στον αριθμο που λαλει τζαι ο παπαπολυβιου [στο χρονικο] οτι "επικρατησε στην βιβλιογραφια"..που τον "ιστορικο της ελληνικης επαναστασης ιωαννη φιλημονα, το 1860"..
ο αριθμος που δια ο ιδιος ο παπαπολυβιου εν "περισσοτερους απο 400" [ππεφτει καπως πιο κατω, αλλα εν λαλει ποθεν φκαινει ο αριθμος - η εστω η επιφυλαξη του για το 470..μοιαζει παντως να εν παλε ο αριθμος του ιστορικου του 19ου αιωνα]...
ιντα σημασια εσιει οτι τελικα ο αριθμος των προγραφεντων ηταν 96 [συμφωνα με εναν εγγραφο/καταστιχο που εδημοσιοποιησεν ο θεοχαριδης];
εκοιταξα τζαι εναν ενδιαφερον βιβλιο στα εγγλεζικα "cyprus and the greek war of independence" [j.koumoulides]..παλε ειμαστεν στους αριθμους του φιλημονα [του ιστορικου του 1860]..470..τζαι συμφωνα με την αφηγηση [που στηριζεται οντως στον φιλημονα] "στις 7 ιουλιου ολοι οι προγραμμενοι ηταν στην λευκωσια"..τζαι υστερα εγινεν η συσκεψη των αγαδων κλπ κλπ..
ομως ποιοι ειχαν μαζευτει στην λευκωσια; οι 470/486 της λιστας του κ. φιλημονα; οξα του εγγραφου που βρεθηκεν τωρα;
εσιει σημασια;
καθε αθρωπος που σκοτωνεται εν εγκλημα..
αλλα για τους φτωχους εν ηβρα ενα αριθμο..ηταν φτηνοι οι φτωσιοι φαινεται..η τζηνοι που ψαχνουν τα καταστιχα εν τους εκοφτεν να το πουν..καταγραψουν..μεταφερουν..η εστω να εφευρουν εναν αριθμο οπως φαινεται οτι μαλλον εκαμεν ο κ. φιλημονας..
ενω για τους νεκρους της ανωτερης ταξης/στρωματων εχουμε ενα standard αριθμο που το 1860, που μοιαζει σημερα σαν "κουβεντα να γινεται"..αλλα παλε μιλουμε για αριθμους..εβρεθηκεν εγγραφο που τα καταγραφει..τζηνοι οι νεκροι φαινεται οτι εχουν παραπανω σημασια που τους αλλους..
ειπαμεν ταξικες ευαισθησιες...
Σε ελάχιστες μόνο αράδες, από αυτές που ουδέποτε προβάλλονται από το συνειδητό εθνικοκαπηλευτικό μοντάζ, ο Ρήγας καταγράφει το όραμα της Επανάστασης:
“Βούλγαροι κι Αρβανίτες και Σέρβοι και Ρωμιοί,
Νησιώτες και Ηπειρώτες, με μια κοινή ορμή,
για την ελευθερία να ζώσουμε σπαθί,
ν’ ανάψουμε μια φλόγα εις όλην την Τουρκιά,
να τρέξει απ’ την Μπόννα έως την Αραπιά
να σφάξουμε τους λύκους που τον ζυγόν βαστούν
και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους τυραννούν”.
Ρήγας Φεραίος
Και, από την άλλη πλευρά στην σημαντική Ελληνική Νομαρχεία του Ανωνύμου Έλληνος βρίσκουμε το υπόστρωμα:
“Η Σύνοδος αγοράζει τον πατριαρχικό θρόνο από τον οθωμανικό αντιβασιλέα δια μίαν μεγάλη ποσότητα χρημάτων, έπειτα τον πωλεί ούτινος της δώσει περισσότερο κέρδος, και τον αγοραστή τον ονομάζει πατριάρχη. Αυτός, λοιπόν, δια να ξαναλάβει τα όσα εδανείσθη δια την αγορά του θρόνου, πωλεί τις επαρχίες, στις αρχιεπισκοπές, ούτινος δώσει περισσοτέραν ποσότητα, και ούτως σχηματίζει τους αρχιεπισκόπους, οι οποίοι πωλώσει και αυτοί εις άλλους τας επισκοπάς των. Οι δε επίσκοποι τας πωλώσει των χριστιανών, δηλαδή γυμνώνουσι τον λαό, δια να εβγάλωσι τα όσα εξώδευσαν. Και ούτος εστίν ο τρόπος, με τον οποίον εκλέγονται των διαφόρων ταγμάτων τα υποκείμενα, δηλαδή ο χρυσός… Πώς άραγε ζώσιν αυτοί οι αρχιεπίσκοποι εις τας μητροπόλεις των και ποίαι είσίν αι αρεταί των; Τρώγωσι και πίνωσι ως χοίροι. Κοιμώνται δεκατέσσαρας ώρας τήν νυκτα καί δύο ώρας μετά το μεσημέρι. Λειτουργούσι δύο φοράς τον χρόνο, και όταν δεν τρώγωσι, δεν πίνωσι, δεν κοιμώνται, τότε κατεργάζονται τα πλέον αναίσχυντα έργα, όπου τινάς ημπορεί να στοχασθεί. Και ούτως εις τον βόρβορο της αμαρτίας και εις την ιδίαν ακρασίαν θησαυρίζουσι χρήματα, και οι αναστεναγμοί του λαού είναι προς αυτούς τόσοι ζέφυρες. Ο χορός των επισκόπων εξακολουθεί μετά τους αρχιεπισκόπους. Αυτοί, πάλιν, είναι άλλοι λύκοι, ίσως χειρότεροι από τους πρώτους, επειδή κυριεύουσι τους χωρικούς και ιδιώτες… Μετά των Επισκόπων, λοιπόν, έρχονται εκείνοι οι πρωτοσύγκελλοι, οι αρχιμανδρίτες και οι πνευματικοί, οι οποίοι στέλλονται από τα μοναστήρια με κάποιας πανταχούσας. Αυτοί είναι αναρίθμητοι, επειδή δεν ευρίσκεται πόλις χωρίον, οποίο να μην φυλάττη ένα ή δύο από αυτούς τούς λαοκλέπτας, οι οποίοι παρουσιάζονται εις τον αρχιερέα και αγοράζουν παρ’ αυτού την άδειαν του κλεψίματος, και έπειτα, με άκρα αυθάδεια, αρχινούσιν από σπίτι εις σπίτι, να ζητούσιν ελεημοσύνη, και εκδύουσιν εξόχως τας γυναίκας, όσον ημπορούσι… Εκατό χιλιάδες, και ίσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι ζώσιν αργοί και τρέφονται από τους ιδρώτας των ταλαιπώρων και πτωχών Ελλήνων. Τόσαι εκατοντάδες μοναστήρια. όπου πανταχοθεν ευρίσκονται, είναι τόσαι πληγαί εις την πατρίδα, επειδή, χωρίς να την ωφελήσουν εις το παραμικρό, τρώγωσι τους καρπούς της και φυλάττουσι τους λύκους, δια να αρπάζουν και ξεσχίζουν τα αθώα και ιλαρά πρόβατα της ποίμνης του Χριστού. Ιδού, ω Έλληνες, αγαπητοί μου αδελφοί, η σημερινή αθλία και φοβερά κατάστασις του ελληνικού ιερατείου, και η πρώτη αιτία όπου αργοπορεί την ελευθέρωσιν της Ελλάδος. Αυτοί οι αμαθέστατοι, αφού ακούσουν ελευθερία, τους φαίνεται μία αθανάσιμος αμαρτία
Αυτά, μοιάζουν να αφορούν μόνο την εκκλησία ή ακόμα καιένα μέρος της. Ωσστόσο αν σκεφτούμε τις συνθήκες, μπορούμε (αν θέλουμε) να αντιληφθούμε πως προσδιορίζουν περίπου τα πάντα.
Παραπέμπω σε ένα θαυμάσιο κείμενο του Κ.Ρουσίτη : Η επανάσταση του 1821 και οι μύθοι του νεοελληνικού εθνικισμού
http://avantgarde2009.wordpress.com/2009/03/18/%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-1821-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CE%B5%CE%BF%CE%B5/
τζαι εναν τραουδιν για τον γκιαουρ ιμαμ..εδιασωθηκεν αναμεσα στους τ/κ..
"γυριστε γυρω γυρω
φερτε τον μπαγλαμα
αποκαμα πια
απο των οθωμανων την τυρρανια
[....]
οι χωρικοι ενωθηκαν
ξεσηκωθηκαν εναντια στον πασα.
οταν κτυπα ο γκιαουρ ιμαμ
οι οθωμανοι τρεχουν να φυγουν."
[χατε, τ.2]
Πως είχα την εντύπωση ότι στην Επανάσταση του 1821 πολεμούσαν οι χριστιανοί (Έλληνες, αρβανίτες) κατά των μουσουλμάνων (τούρκων, αλβανών, αιγυπτίων)!
Να αντικρούσω ένα προς ένα τα επιγραμματικά σου επιχειρήματα που θέλουν να αποδείξουν ότι η Επανάσταση δεν είχε θρησκευτικό χαρακτήρα θα ήταν ιδιαίτερα επίπονο, χρονοβόρο και ενδεχομένως άσκοπο.
Εγώ να πω ότι μπορεί να υπήρξαν ενέργειες και ιεραρχών που να είχαν ανθελληνικό χαρακτήρα, τι λέει αυτό; Ο λαός πολεμούσε και κατά των μουσουλμάνων, οι ενέργειες κάποιων θρησκευτικών ηγετών προσδιορίζουν τον χαρακτήρα της Επανάστασης; Στην Ιρλανδία που διεξάγεται και Θρησκευτικός πόλεμος μπορεί κάποιοι καθολικοί να είναι εναντίον του ΙΡΑ και της εξέγερσης τι λέει αυτό;
Αλλά έτσι για να μη γενικολογώ 9που και αυτό έχει την αξία του ας πάρω το πρώτο σου παράδειγμα:
{Ο ΑΝΕΥ είπε:
1. Ο Πατριάρχης Γρήγορος ο Ε΄ αφόρισε ναι ή ου τους Φιλικούς κι όσους προσπαθούσαν να οργανώσουν επανάσταση/εξέγερση κατά της Οθωμανικής εξουσίας;}
Λοιπόν εγώ θα σου πω ότι ΕΥΤΥΧΩΣ που αφόρισε την επανάσταση, αυτό υπήρξε μεγίστη συμβολή προς το Έθνος.
Σου φαίνεται μπόσικο αυτό και ετοιμάζεσαι να το ειρωνευτείς; Άκουσε τότε αγαπητέ αυτά τα γεγονότα για να καταλάβεις πόσο συνθηματολογικού χαρακτήρα είναι αυτά που έγραψες για να αντικρούσεις τον θρησκευτικό χαρακτήρα της Επανάστασης.
Με το ξέσπασμα της Επανάστασης Σουλτάνος ξέσπασε στους Ρωμηούς της Πόλης.
Μετά ζήτησε εξηγήσεις από τον Μιλέτ-μπασή, δηλ. εθνάρχη των Ρωμιών, Γρηγόριο Ε΄ και τον Τσάρο της Ρωσίας Αλέξανδρο Α΄ Παύλοβιτς. Ο μεν Γρηγόριος προσπάθησε να τον καλμάρει με ψέματα: ότι τάχα δεν ήξερε τίποτε (ενώ τα ήξερε όλα, όπως μας λένε όλοι οι σύγχρονοί του ιστορικοί,). Για τον Τσάρο δεν θα το σχολιάσω διότι δεν είναι του παρόντος.
Το χειρότερο όμως που έκανε ο Σουλτάνος ήταν να κάλεσει τον Σεϊχουλισλάμη, δηλ. τον υπέρτατο θρησκευτικό αρχηγό όλου του Ισλάμ, και τον διέταξε να εκδώσει φετβά, δηλ. διακήρυξη, με την οποία να καλεί τους Μουσουλμάνους να εξαφανίσουν κάθε ίχνος χριστιανών από την Αυτοκρατορία ολόκληρη, που έτσι θα γινόταν αμιγώς ισλαμική. Ο Σεϊχουλισλάμης όμως ήταν άνθρωπος δίκαιος και εύσπλαχνος. Και γι’ αυτό ζήτησε διορία να το σκεφτεί. Δηλαδή ήθελε να κάνει αυτό που έκανε ο χασάπης Κεμάλ.
Ο Πατριάρχης Γρηγόριος το πληροφορήθηκε. Και συνοδευόμενος από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Πολύκαρπο, που προς τιμήν του βλέπουμε την υπογραφή του σε όλα τα αφοριστικά εκείνα, τους μεγάλους δραγουμάνους Κωνσταντίνο και Νικόλαο Μουρούζηδες, και τον αυθέντη Καλλιμάχη, επισκέφτηκε τον Σεϊχουλισλάμη. Και τον έπεισε να αρνηθεί να εκδώσει τον φετβά, αναλαμβάνοντας και αυτός κάποια υποχρέωση έναντι του εύσπλαχνου και φιλανθρώπου εκείνου μουσουλμάνου, που πίστευε με όλη του την καρδιά, ότι – όπως γράφει το Κοράνι - «μια ώρα δικαιοσύνης είναι πολυτιμότερη ενώπιον του Θεού από εξήντα χρόνια προσευχής». Ο Σεϊχουλισλάμης αρνήθηκε να εκδώσει τον φετβά. Και ο σουλτάνος έγινε θηρίο εναντίον του: Τον καθαίρεσε και τον κρέμασε.
Μάλιστα κρέμασε τον Σεϊχουλισλάμη
Ταυτόχρονα άρχισαν οι κατ’ εντολή του Σουλτάνου εκτελέσεις των επιφανών Ρωμηών με έναρξη από τους Μουρούζηδες και Μητροπολίτες, που εθεωρούντο σαν τα πιο απαραβίαστα πρόσωπα.
Διορίστηκε άλλος Σεϊχουλισλάμης, ο Φεΐζ. Αυτός εξέδωσε χωρίς πολλούς δισταγμούς και συζητήσεις τον φετβά που όριζε ότι ιερό χρέος των μουσουλμάνων ήταν να μη μείνει στην οθωμανική αυτοκρατορία ζωντανός ούτε ένας Χριστιανός.
Η επανάσταση έφτασε στο «αμήν» τόσο, ώστε ο ατρόμητος Γέρος του Μοριά «εμβήκεν εις την Εκκλησίαν, έκαμε τον σταυρόν του, έμεινε πολλήν ώραν σύννους και ασπασθείς την εικόνα της Θεοτόκου είπε: "Παναγία μου, βοήθησε τους Χριστιανούς. Τους επήραμε στο λαιμό μας"» (Σπ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελλην. Επαναστάσεως, τόμος Α΄, σελ.206).
Γι’ αυτό και ο Γρηγόριος τάχθηκε με σταθερότητα και αποφασιστικότητα εναντίον της Επαναστάσεως για να σωθεί η Ρωμηοσύνη από την ολοκληρωτική εξόντωση. Και ενεργώντας φαναριώτικα έριξε στάχτη στα μάτια του Σουλτάνου: αφοριστικά κατά της επανάστασης. Τα έγραψε και για τους Έλληνες, να ησυχάσουν. Και κυρίως για τον Σουλτάνο να τα διαβάσει και να καλμάρει. Και κάλμαρε με πολύ λίγες – σχετικά - σφαγές στην Πόλη.
Οι Πατριάρχες Θεόληπτος και Ιερεμίας Α΄ έκαναν για την σωτηρία του Γένους μας ψεύτικους όρκους. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος έβγαζε ψεύτικα αφοριστικά - στάχτη στα μάτια του Σουλτάνου - για τον ίδιο λόγο. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης παρότι ήταν ευσεβέστατος δεν τα έλαβε καθόλου υπ’ όψιν του. Δεν ταράχτηκε. Ούτε κάκιωσε εναντίων του Πατριάρχη. Τον συμπόνεσε. Ορίστε τι έγραφε στους Σουλιώτες:
«Ο Πατριάρχης βιαζόμενος υπό της Πόρτας σας στέλνει αφοριστικά και εξάρχους παρακινώντας σας να ενωθήτε με την Πόρταν. Εσείς όμως να τα θεωρείται αυτά ως άκυρα, καθότι γίνονται με βίαν και δυναστείαν και άνευ της θελήσεως του Πατριάρχου».
Αλλά και αργότερα, όταν το στράτευμά του είχε πλέον διαλυθεί, ο Αλ. Υψηλάντης όχι μόνο δεν απέδωσε την καταστροφή του στον αφορισμό, αλλά με ημερήσιά του διαταγή 8.6.21 απεκύρηξε τους στρατιώτες του, που δεν επέμειναν στον αγώνα, να εκδικηθούν «το ιερόν αίμα των κατασφαγέντων απανθρώπως κορυφαίων "υπουργών" της θρησκείας: πατριαρχών (Γρηγορίου Ε΄ και Κυρίλλου ΣΤ΄), αρχιερέων και μυρίων άλλων αθώων αδελφών» (Σπ. Τρικούπη, Ιστορία της Ελλην. Επαναστάσεως, τόμος Α΄, σελ.128).
ΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΤΟΥ «ΠΡΟΔΟΤΗ» ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ.
Tό διάταγμα για την εκπτωση του πατριάρχη και την εκλογη νέου:
«Επειδη ό πατριάρχης Γρηγόριος εφάνη ανάξιος του πατριαρχικου θρόνου, αχάριστος και απιστος πρός την Πύλην και ραδιουργος, γίνεται εκπτωτος της θέσεώς του και τω προσδιορίζεται διαμονή είς το Καδίκιοϊ μέχρι δευτέρας διαταγης... Μη επιθυμούσα ή Ύψηλη Πύλη να στερήση τους πιστούς της υπηκόους απο της πνευματικης κηδεμονίας του κοινου πατρός των, διατάττει να εκλέξωσι πατριάρχην κατα την ανέκαθεν συνήθειά των».
Από το χωριό της μάνας μου, έχει σχέση με τα ανωτέρω:
Ο χωρεπίσκοπος Μ. Ρεύματος Θεοδωρουπόλεως Ανθιμος, (τον οποίο ο Οικονόμος ο εξ Οικονόμων, στον επιμνημόσυνο λόγο που εξεφώνησε στον Γρηγόριο τον Ε'. -Απρίλιος 1822- στην Οδησσό, αποκαλεί επιστάτη). Κρεμάστηκε στο πηγάδι του “τσαρσιού” (της αγοράς) αντίκρυ στον περίβολο της εκκλησίας (συγκεκριμένα απέναντι στο φούρνο του χωριού) μαζί με τους μητροπολίτες Αδριανουπόλεως Δωροθέο Πρώϊο τον Χίου, άλλοτε σχολάρχη της Μεγάλης Σχολής, και τον Τορνόβου Ιωαννίκιον. Όλοι τους κατοικούσαν στο Μ. Ρεύμα, όπως και τόσοι άλλοι αρχιερείς.
Η παράδοση λέγει ότι ο αείμνηστος μητροπολίτης Δέρκων Γρηγόριος, γέροντας του Οικ. Πατριάρχου Γρηγορίου του Στ`, περνούσε με το καΐκι για να πάει στα Θεραπειά (προάστειο στο Βόσπορο). Βλέποντας τους κρεμασμένους συναδέλφους του στο πηγάδι του τσαρσιού του Αρναούτκιοϊ, προαισθάνθηκε το ίδιο τέλος και για τον εαυτό του. Άρχισε λοιπόν από το Μ. Ρεύμα να ψάλλει την νεκρώσιμη ακολουθία. Την τελείωσε ακριβώς στην πόρτα της μητρόπολης όπου τον περίμενε ο δήμιος .
http://igaiolos.blogspot.com/2008/02/blog-post_02.html
http://www.megarevma.net/1821.htm
http://www.megarevma.net/
Αίολε, τα όσα καταγράφεις έχουν γραφτεί πολλές φορές.
Τα όσα σημειώνω και εγώ "επιγραμματικά" (δεν έχω χρόνο για παραπάνω δυστυχώς) αλλά και τα όσα καταγράφει ο Άνευ επίσης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν γραφτεί πάρα πολλές φορές.
Με ενοχλεί η οικειοποίηση της ιστορίας από την όποια πλευρά γιατί τότε σπρώχνουμε την ιστορία στην προπαγάνδα. Είναι όλες οι πλευρές και οι αναλύσεις εξ ίσου χρήσιμες και κρίσιμες. Και θα έπρεπε όλες να μπαίνουν ισότιμα στο τραπέζι χωρίς προκατάληψη. Δεν μιλώ για "κομματικές" τοποθετήσεις πάνω στην ιστορία. Μιλώ για διαφορετικές αναλύσεις από ιστορικούς επιστήμονες και για το πως πρέπει η ιστορία να προάγει την κρίση.
Ο τρόπος που γράφεις και παρουσιάζεις, είναι όμως ο γνωστός εκείνος τρόπος που απλά επιθυμεί να αποκλείσει κάθε άλλη ανάγνωση.
{politispittas είπεQ:
Αίολε, τα όσα καταγράφεις έχουν γραφτεί πολλές φορές.
Τα όσα σημειώνω και εγώ "επιγραμματικά" (δεν έχω χρόνο για παραπάνω δυστυχώς) αλλά και τα όσα καταγράφει ο Άνευ επίσης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν γραφτεί πάρα πολλές φορές.
Με ενοχλεί η οικειοποίηση της ιστορίας από την όποια πλευρά γιατί τότε σπρώχνουμε την ιστορία στην προπαγάνδα. Είναι όλες οι πλευρές και οι αναλύσεις εξ ίσου χρήσιμες και κρίσιμες. Και θα έπρεπε όλες να μπαίνουν ισότιμα στο τραπέζι χωρίς προκατάληψη. Δεν μιλώ για "κομματικές" τοποθετήσεις πάνω στην ιστορία. Μιλώ για διαφορετικές αναλύσεις από ιστορικούς επιστήμονες και για το πως πρέπει η ιστορία να προάγει την κρίση.
Ο τρόπος που γράφεις και παρουσιάζεις, είναι όμως ο γνωστός εκείνος τρόπος που απλά επιθυμεί να αποκλείσει κάθε άλλη ανάγνωση.}
Αγαπητέ politispittas παράξενη ράτσα οι ΕΛΛΗΝΕΣ της Κύπρου και πρέπει να προσέχω πως μιλώ, εσύ πχ είσαι ο τύπος που ο λόγος του είναι: «Η πίτα ολάκερη και ο σκύλος χορτάτος».
Λίγο δυσκολεύομαι να καταλάβω το δαιδαλώδη του λόγου σου, που όλα τα δέχονται και όλα τα απορρίπτουν!
Γίνε λίγο πιο ωμά σαφής.
να γινω εγω αν ειναι
Αγαπητε Αιλολε μας τα επρηξες με τις σαχλαμαρες σου
Πρεπει να καταλαβεις οτι οσο υπαρχει συζητηση επι του θεματος που θιγει καθε συγγραφεας, οσο διαφορετικες και να ειναι οι αποψεις σου θα ειναι σεβαστες.
Αν ομως προσπαθεις να μας αλλαξεις τις ιδεες μας με εθνικοφασιστικες μπουρδες δεν μπορουμε να το δεχτουμε. Και χανεις και συ το δικιο σου οσο συνεχιζεις την σαχλη αυτη τακτικη.
Αν σου ειναι δυσκολο να κατανοησεις
τη διαφορα μαλλον εισαι χαζος.
O Ασλαν είπε:
να γινω εγω αν ειναι
Αγαπητε Αιλολε μας τα επρηξες με τις σαχλαμαρες σου
Πρεπει να καταλαβεις οτι οσο υπαρχει συζητηση επι του θεματος που θιγει καθε συγγραφεας, οσο διαφορετικες και να ειναι οι αποψεις σου θα ειναι σεβαστες.
Αν ομως προσπαθεις να μας αλλαξεις τις ιδεες μας με εθνικοφασιστικες μπουρδες δεν μπορουμε να το δεχτουμε. Και χανεις και συ το δικιο σου οσο συνεχιζεις την σαχλη αυτη τακτικη.
Αν σου ειναι δυσκολο να κατανοησεις
τη διαφορα μαλλον εισαι χαζος.}
Πράγματι είμαι βλαξ μπροστά την μεγαλωσύνη σου.
Θα ήθελες σε παρακαλώ να μου υποδείξεις σε ποιό σημείο υπάρχουν οι "εθνικοφασιστικες μπουρδες μου";
πραγματι εισαι βλαξ.
{Aslan είπε:
πραγματι εισαι βλαξ.}
Ευχαριστώ πολύ, μιας και απάντησες στο προφανές, απάντησε και στα λοιπά. (αν μπορείς!)
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΕ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕΣ ΜΕ ΤΑ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΣΟΥ
ΣΗΜΑΣΙΑ
Aslan είπε:
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΕ ΙΣΟΠΕΔΩΣΕΣ ΜΕ ΤΑ ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΣΟΥ
ΣΗΜΑΣΙΑ}
Παιδί μου τώρα το είδα είσαι νέος, πόλυ νέος και προφανώς μπήκες σε μια συζήτηση πέραν των αντοχών σου, για να στο πω στην γλώσσα των παιδιών μου ....... δεν είσαι για τα κυβικά μου ....... πάρε το κουβαδάκι σου και παίξε κάπου αλλού.
ακριβως
εχεις δικαιο
βλακανς, σημασια
Θα παρακαλούσα τους διαπληκτιζόμενους σχολιογράφους (Aslan και Aiolos) ν’ αποφεύγουν να κοσμούν αλλήλους με διάφορα υποτιμητικά επίθετα και χαρακτηρισμούς.
[Κάποτε οι προκλήσεις μέσα από διάφορες ακραίες τοποθετήσεις μπορεί να είναι πολύ έντονες, υπάρχουν όμως κι άλλοι τρόποι αντιμετώπισης τους πέραν από τους χαρακτηρισμούς – ας πούμεν η ειρωνεία].
Εγώ θα επανέλθω για κάποια (επί του θέματος) σχόλια αργότερα. Πολλές οι (άλλες) υποχρεώσεις σήμερα!
Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/3/2009 – 6:30 μ.μ.
Αίολε και Έωλε (ευχαριστώ για τη διόρθωση, το λησμόνησα νωρίτερα) ο κάθε ένας είναι
α) αυτά που καταλαβαίνει και
β) αυτά που προσπαθεί να καταλάβει ακόμα και αν είναι έξω από τα στερεότυπά του.
Εσένα, σε ενδιαφέρει αυτιστικά μόνο, ό,τι συμφωνεί με τις δικές σου αλήθειες.
Αναρωτιέμαι πραγματικά, γιατί μπαίνεις στον κόπο να επιχειρείς (;) διάλογο με ανθρώπους που έχουν άλλη ματιά αφού η διαλεκτική σίγουρα δεν περιλαμβάνεται στα όσα απολαμβάνεις.
Μείνε καλύτερα στο πιστό σου ακροατήριο, εκεί στους χουλίγκανους του www.apoellas.com στο οποίο έχεις αποκτήσει εδώ και καιρό ένα αντάξιό σου ακροατήριο, απόλυτα εθισμένο στους προσυμφωνημένους μονόλογους όπου οτιδήποτε το «Άλλο», αυτομάτως είναι και στιγματισμένο ως «προδοτικό» «αντεθνικό» και «ανθελληνικό».
Η δε απέραντη έπαρση που χαρακτηρίζει τη φράση σου "δεν είσαι για τα κυβικά μου ....... πάρε το κουβαδάκι σου και παίξε κάπου αλλού" χαρακτηριστική και ενδεικτική των "ηθών" της νεοελληνικής υστερικής πολιτείας που εκπροσωπείς.
Ζήσε το Μύθο σου!
Το πιο πετυχημένο slogan των τελευταίων δεκαετιών κυριολεκτικά βγαλμένο από το μεδούλι της αντίληψης που δυναστεύει την Ελλάδα από τη σύσταση της κρατικής της οντότητας και αφού πρώτα κυριολεκτικά ποδοπατήθηκε οτιδήποτε προσπάθησε να φέρει στον τόπο την δροσιά του Διαφωτισμού.
Ευτυχώς, σιγά σιγά η ιστορία σας ξερνάει.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο Ελληνισμός και όσα τον συνιστούν ιστορικά, πρέπει κάποτε να συναντήσουν τον ενεστώτα και όχι να λοιδορούνται ασμένως από τους πατριδοκάπηλους σαν του λόγου σου.
Σου αφιερώνω προσωπικά τούτο από τον σημαντικότερο* κατά την κρίση μου Έλληνα σύγχρονο Ποιητή:
"Θλίβει ο καπνός το διάστημα γαλάζιον των αέρων…"- διαβάζω
Kάλβο, που τύπωσε στα '26 και τον γνωρίσαμε στα '88·
και που έμεινε αξομολόγητος στα γεροντάματα, σαν ένα "ραγισμένο βάζο",
στα χέρια μιας γριάς Eγγλέζας δασκάλας, σύμβολο ακατάλυτο και φριχτό
για όσους επιμένουν να γράφουν στίχους ή πρόζα που κανείς δεν καταλαβαίνει,
και γυρεύουν να δοξαστούν, οι τυχάρπαστοι, από τους λογάδες και τους σοφούς,
ενώ θα νά 'ταν χίλιες φορές προτιμότερο, και η τέχνη πολύ πιο ευτυχισμένη,
αν πήγαιναν στην Eκάλη να μαζεύουν κούμαρα, ή στη Γλυφάδα να ψαρεύουν ροφούς.
Γιώργος Σεφέρης
Tράνσβααλ, 11.12.1941
(από το Tετράδιο Γυμνασμάτων, β΄, Ίκαρος 1976)
*δεν θεωρώ τον Σεφέρη πιο σημαντικό από τον Καβάφη. Απλά νιώθω πως ο Καβάφης δεν είναι "σύγχρονος" αλλά ο απόλυτα Διαχρονικός, αυτός που κάνει την πιο στέρεη γέφυρα από την Κλασική Ελλάδα στις μέρες μας.
anef
δεκτο το αιτημα σου. Αλλα υπολογισε οτι ειμαι 25 χρονων και απο τοτε που γεννηθηκα αυτοι οι τυποι θελουν να δηλητηριασουν το μυαλο μου, εμενα και ολων των συνομηλικων μου. Καταλαβαινεις οτι οσοι λιγοι γλυτωσαμε απο το δηλητηριο επρεπε να αποκτησουμε σκληρους μηχανισμους αμυνας.
Συγνωμη για την αναστατωση αλλα δεν ειμαι τοσο ανθεκτικος και ανεκτικος οσο εσεις.
{Aslan είπε:
anef
δεκτο το αιτημα σου. Αλλα υπολογισε οτι ειμαι 25 χρονων και απο τοτε που γεννηθηκα αυτοι οι τυποι θελουν να δηλητηριασουν το μυαλο μου, εμενα και ολων των συνομηλικων μου. Καταλαβαινεις οτι οσοι λιγοι γλυτωσαμε απο το δηλητηριο επρεπε να αποκτησουμε σκληρους μηχανισμους αμυνας.
Συγνωμη για την αναστατωση αλλα δεν ειμαι τοσο ανθεκτικος και ανεκτικος οσο εσεις.}
Ακουσε αγαπητέ ασλάν, κατ αρχάς εγώ σε καμιά περιπτωση δεν σε έβρισα, στάθηκα σκληρός στο τέλος για ένα λόγο.
Όση ώρα αλλάζαμε ποστ κανείς από του "συντρόφους" δεν πρόστρεξε προς βοήθειά σου. έτσι; Σε άφησαν μόνο με στο κλουβί με τις τίγρεις.
Οι σύντροφοι πρόστρεξαν μόνο μετά την εκδορά σου.
Αυτό φίλε μου είναι ένα μάθημα που δεν διδάσκεται στα Πανεπιστήμια και θα το συνηδητοποιήσης μετά δέκα χρόνια από σήμερα και θα μου είσαι και ευγνώμων.
Ο χώρος αυτός έχει μια διαρκώς επαναλαμβανόμενη αλήθεια "Στον αγώνα ενωμένοι και στην μάσα χωριστά".
Είναι χώρος αχάριστος και άφιλος, στον χώρο αυτό προδόθηκαν άνθρωποι σαν τον Στάλιν, τον Ζαχαριάδη, τον Τρότσκι, τον πλουμπίδη , τον Άρη Βελουχιώτη...... οι κομματικοί φίλοι είναι αναλώσημοι.
Αυτά από ένα Ελλαδίτη που ξέρει τι λέει και σίγουρα σήμερα σε ευεργέτησε.
μα ημαρτον ρε Αιολε εν copy paste που καμνεις?
Τζαι προς στιγμην ειπα να σε παρω στα σοβαρα...
[Εμπαθέστατε, αλλά συμπαθέστατε κατά τ’ άλλα – λαλείς, από κεκτημένη συνήθεια αυτοδιαφήμισης και αυτο-έπαρσης, ότι είσαι τζιαι καλός μάγειρας], Aiolε,
Είσαι αχαρακτήριστος, γεμάτος όξος και χολή, εμπάθεια και μισαλλοδοξία, αλλά και αυτιστικά κολλημένος στις νευρο-μανιο-καταθλιπτικές εθνικιστικές σου έμμονες και στα αντικομμουνιστικά σου σύνδρομα!!!
Πότε επιτέλους θα καταφέρεις να κάνεις συζήτηση; Οι αυταρχικές εκφράσεις σου του τύπου “… πάρε το κουβαδάκι σου και παίξε κάπου αλλού …”, τα χασάπικα περί «εκδορών», ή οι αλαζονικές συμβουλές ς σε στυλ “... Αυτό φίλε μου είναι ένα μάθημα που δεν διδάσκεται στα Πανεπιστήμια και θα το συνηδητοποιήσης μετά δέκα χρόνια από σήμερα και θα μου είσαι και ευγνώμων…”, να τα φυλάξεις για τα παιδιά σου (εκεί που ίσως σε παίρνει), στα μειράκια του λεγόμενου APOELLAS (όπου φαίνεται περνά η μπογιά σου), αλλά μακριά από εδώ μέσα!!! Αντιλαβού;
Σου είπε κάποια πράγματα (για τη συμπεριφορά και την νοοτροπία σου) ο PolitisPittas, έχεις κάτι να πεις έπ’ αυτών η αυτο-ικανοποιείσαι με το να επιτίθεσαι στον Aslan; Αλλά μαθημένος είσαι να κάνεις το σπουδαίο και στον κάμποσο στα παιδαρέλια του APOELLAS, σερβίροντας τους αμάσητο φαΐ!!! [Κι έχω και την εντύπωση ότι ο Aslan είναι και ΑΠΟΕΛίστας).
Αλλά εν μας κανούν τ’ άλλα ούλλα, μας βγήκες κι από αριστερά να κλαυθμυρίζοντας και χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για “… τον Στάλιν, τον Ζαχαριάδη, τον Τρότσκι, τον πλουμπίδη [γιατί με μικρό ο Πλουμπίδης – να πλένεις το στόμα σου με αντισηπτικό πριν κάνεις αναφορά στ’ όνομα του] , τον Άρη Βελουχιώτη …”!!! Ρε οι ομοϊδεάτες σου οι εθνικιστο-φασίστες δολοφόνησαν εν ψυχρώ και τον Πλουμπίδη και τον Άρη Βελουχιώτη και τον Μπελογιάννη (μαζί με τους συντρόφους του – τέτοιες μέρες το 1952).
Και τι νομίζεις Ρε Aiolε, ότι ΔΕΝ έχουμε άλλη δουλειά κάνουμε από το να καθόμαστε στο computer και να blogάρουμε; Να είμαστε εδώ μέρα νύχτα για να απαντάμε στους φανφαρονισμούς καις τους ανιστόρητους παραλογισμούς σου; Σιγά Ρε μεγάλε, μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου! Ή νομίζεις ότι είμαστε “αδκιασεροί” (αργόσχολοι) σαν και ΣΕΝΑ; Κάτσε τζιαι νάκκον την μάππαν χαμαί!!! Τζιαι μεν μας πεις ότι κάμνεις χιούμορ πάλι – αν και νομίζω ότι ούτε από χιούμορ χαμπαρίζεις!!!
Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/3/2009 – 9:22 μ.μ.
πολλα ωραιος τυπος ο σεϊχουλισλαμης...
"..του εύσπλαχνου και φιλανθρώπου εκείνου μουσουλμάνου, που πίστευε με όλη του την καρδιά, ότι – όπως γράφει το Κοράνι - «μια ώρα δικαιοσύνης είναι πολυτιμότερη ενώπιον του Θεού από εξήντα χρόνια προσευχής». Ο Σεϊχουλισλάμης αρνήθηκε να εκδώσει τον φετβά. Και ο σουλτάνος έγινε θηρίο εναντίον του: Τον καθαίρεσε και τον κρέμασε.
Μάλιστα κρέμασε τον Σεϊχουλισλάμη."
ενδιαφερον..ιδιαιτερα που το λαλεις εσυ..πρεπει να σε εσυγχισε νακκον τουτος ο τυπος, παντως, γιατι εκτος που επαναλαμβανεις 2 φορες οτι τον εκρεμασαν, πιο πανω σαν εμιλας για τουτον [τζαι ελαλες καλα λογια] ξαφνικα εφκηκεν σου μια προταση που τον εταυτιζεν με την δαιμονοποιηση του κεμαλ ["χασαπης" κλπ]...
γραφεις..
"Ο Σεϊχουλισλάμης όμως ήταν άνθρωπος δίκαιος και εύσπλαχνος. Και γι’ αυτό ζήτησε διορία να το σκεφτεί. Δηλαδή ήθελε να κάνει αυτό που έκανε ο χασάπης Κεμάλ."
μαλλον εννοας ο σουλτανος εθελεν "να καμει.."..αλλα μπορει στην ροη της γραφης το υποσυνειδητο σου να εβραχυκυκλωθηκεν λλιον με τον καλον μουσουλμανο..
"που 'ταν καλη
πολλα καλη η ψυσιη του"
που λαλει τζαι ο μιχαηλιδης για τον κκιορογλου...
τζαι ανακατωθηκεν στην ροη των προτασεων η εννοια του "δικαιου και ευσπαλχνου" με τον "χασαπη"..
παντως γενικα σαν να υπαρχει λλιη προοδος κυριε αιολε ..αρκεψες να θωρεις [εστω τζαι σαν εμμεση διαρροη στα τεκμηρια σου] οτι εν ηταν μονο θρησκευτικη συγκρουση..οτι εκτος που καλους χριστιανους εσιει τζαι καλους μουσουλμανους...διοτι το να θυσιαστει/πεθανει/εκτελεστει ο θρησκευτικος ηγετης του ισλαμ για τους χριστιανους λαλει κατι εν ενι;
by the way τζαι ο γκιαουρ ιμαμης της επαναστασης/εξεγερσης του 1833 εν ηταν χριστιανος..
τζιαμαι που μαλλον παρασυρει σε ακομα η προπαγανδα τζαι αντιφασκεις, εν στην θεση οτι ο σουλτανος εδωκεν διαταγη να σφακτουν ουλλοι οι χριστιανοι..
"Διορίστηκε άλλος Σεϊχουλισλάμης, ο Φεΐζ. Αυτός εξέδωσε χωρίς πολλούς δισταγμούς και συζητήσεις τον φετβά που όριζε ότι ιερό χρέος των μουσουλμάνων ήταν να μη μείνει στην οθωμανική αυτοκρατορία ζωντανός ούτε ένας Χριστιανός."
εκτος που λαθος [εν εκαταργηθηκεν λ.χ. το συστημα των μιλλετ,ουτε εξαφανιστηκαν οι χριστιανοι που την οθωμανικη αυτοκρατορια] τζαι εσου ο ιδιος παρακατω αναγνωριζεις οτι εν αντιφατικο αφου παραθετεις τζαι τον διορισμο νεου πατριαρχη..
ε αν αποφασιζε να εξαφανισει τους χριστιανους, τον πατριαρχη ιντα που τον εθελεν τζαι εδιορισεν αλλον;
για τουτον μεν αππωνεσαι τζαι μεν παρασυρεσαι που τα κουβαδακια που παιζεις με τους αποελιστες [μα βοσκεις τζηκατω;..τωρα εξηγουνται μερικα κλισε σου για την πολιτικη στην κυπρο]...
θελεις δουλειαν ακομα για να συνηδητοποιησεις τις προεκτασεις των τεκμηριων..
τζαι μεν κομπλαρεις με τουτον που σου λαλει ο pittas...σκεφτου το..
Αγαπητέ Aslanε,
Κατανοώ την δυσανασχέτηση και αγανάκτηση ΣΟΥ για τις εθνικιστικές εξάρσεις, τους ελληναράδικους αλαλαγμούς και τις αλαζονικές και γεμάτες έπαρση συμβουλές του οποιουδήποτε φωστήρα και παντογνώστη της συνομοταξίας των Aiolων ή Εώλων!!!
Είπαμε να το παίξουμε κάπως ευγενικοί, (ως blogοδέσποτες), για να καταφέρουμε να κάνουμε και λίγη συζήτηση επί του θέματος, αλλά πέρα βρέχει στην Καραμανιά shονίζει!!! Ή αλλιώς “ο κώλος ο αναβράκωτος εί(δ)εν το βραdjίν, τζι’ εshέστην” – δηλ. ανακαλύψαν το blogging τζι’ έδωσαν με τα μούτρα μέσα, για να μας (παρα)μορφώσουν (ή/και να μας επαναφέρουν στο ίσιο ελληνορθόδοξο δρόμο)!!!
Κι εγώ, αγαπητέ Aslanε ΔΕΝ είμαι και τόσο ανεχτικός (και υπομονετικός) με τύπους που δηλητηριάζουν με μίσος και εμπάθεια τις ψυχές των ανθρώπων (και συχνά θα με δεις να χαρακτηρίζω με διάφορα επίθετα και ουσιαστικά τον τρόπο που σκέπτονται και εκφραζοναται - θα τους πω και εμπαθείς, και ρεβανσιστές, και μισαλλόδοξους, και φασίστες, και κολλημένους) αλλά ουδέποτε χαζούς και βλάκες – ανεξάρτητα αν οι ίδιοι μα θεωρούν τέτοιους! [Κι ο Aiolos όντως πολύ υποτιμά την γνώση και την αντίληψη των αλλονών - χαρακτηριστικό κι αυτό του ρατσισμού του].
[Διερωτούμαι πως αισθάνεσαι εκεί στην κερκίδα του ΑΠΟΕΛ μ’ όλους αυτούς να εθνικίζουν και να φασίζουν ...].
Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/3/2009 – 9:46 μ.μ.
:)
Παιζω πελλον και καθουμε στην κερκιδα απεναντι που την κεντρικη. Τι να καμω ο παππους μου ειναι δεξιος και απο 3 χρονων εβουρουσαμε το Αποελ που πισω. Οι πρωτες αγαπες ειναι και παντοτινες.
Αν και τη δευτερη κυριακη των εκλογων ο παππους εψηφησε τον πουρεκκομονοιατη α!!! Αν μπορει γερος ανθρωπος να αλλαξει νου μπορουμε ολοι. Για τους φιλους Ακελικους παπαδοπουλο δεν ξηφισαμε ποτε μας :)
Οσο για το φιλο Αιολο δεν με απασχολει του απαντησα και στον ιστοχωρο μου.
Δαμε εν εκολωνα οταν ημασταν 10 ατομα του ΝΑΙ με ποσους του οχι εν να με αγχωσει ενας τυπος πισω του υπολογιστη :)
Δκυό κουβέντες όμως θα ειπώ (ίσως όμως τζιαι σαράντα-δκυό) για να σχολιάσω τα όσα λαλεί για τον Γρηγόριο Ε΄ (κι άλλα συναφή και παρεμφερή) ο συμπαθέστατος (παρ’ όλα τα κουσούρια και την αμετροέπεια του) Aiolos!
Aiolε,
Κατ’ αρχάς “ο Κύριος μετά ΣΟΥ” (για να μην ξεχνάμε και το θρησκευτικό και κρινοειδές μήνυμα της χτεσινής μέρας)!
Δεν είμαι και τόσο αφελής να πιστεύω (και να περιμένω) ότι θα σε πείσω να δεις την κοινωνική διάσταση της Ιστορίας ή για τα κοινωνικοοικονομικά αιτία που προκάλεσαν την Ελληνική Επανάσταση ή για τες μετέπειτα εμφύλιες έριδες και (στρατιωτικές) συγκρούσεις (με βασικό λόγο τα αλληλοσυγκρουόμενα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα), όμως πλανάσαι πλάνη οικτρά, αν νομίζεις ότι η Επανάσταση του 1821 ήταν ένας απλώς ένας “θρησκευτικός πόλεμος” όπου “… πολεμούσαν οι χριστιανοί (Έλληνες, αρβανίτες) κατά των μουσουλμάνων (τούρκων, αλβανών, αιγυπτίων)! …”. Κι αυτοί ακόμα οι ούτω καλούμενοι θρησκευτικοί πόλεμοι έχουν κοινωνικοοικονομικά αίτια. Μπορεί δηλ. να έχουμε εμπόλεμες αντιδράσεις ή εξεγέρσεις καταπιεσμένων (οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά) θρησκευτικών κοινοτήτων – όπως, ας πούμεν, στον Εμφύλιο Πόλεμο του Λίβανου. Εκεί υπήρχε εδραιωμένη από πολύ παλιά μια πολιτική διάκριση σε βάρος της μουσουλμανικής κοινότητας καθώς τούτη ήταν μεν πολυπληθέστερη (αλλά και οικονομικά σε δυσχερέστερη θέση) αλλά με πιο μειωμένη πολιτική εκπροσώπηση σε σχέση με τη χριστιανική κοινότητα. Επίσης η αδυναμία σου αυτή (να κατανοήσεις την κοινωνικοοικονομική διάσταση των ιστορικών εξελίξεων) σε κάνει να εξανίστασαι κιόλας γιατί ας πούμεν “… στην Ιρλανδία [...] μπορεί κάποιοι καθολικοί να είναι εναντίον του ΙΡΑ και της εξέγερσης ...”.
Το εθνικοθρησκευτικό (ελληνορθόδοξο) σου φίλτρο μέσα από το οποίο περνάς ΟΛΑ τα γεγονότα, σε περιορίζουν να δεις σφαιρικά και σε βάθος τα αίτια και τα αιτιατά που προκαλούν και συνθέτουν τα ιστορικά γεγονότα η τι συμφέροντα (οικονομικά ή/και πολιτικά) υφίστανται ή κρύβονται πίσω απ’ αυτά. (Το λεγόμενο εθνικό συμφέρον σχεδόν πάντα αποτελεί το συμφέρον των κυρίαρχων, οικονομικά και πολιτικά, κύκλων). Γι’ αυτό και μετατρέπεσαι σε απολογητή της τότε ηγεσίας της Εκκλησίας και δη του Πατριάρχη Γρηγορίου του 5ου. Προσπαθείς να τον αποενοχοποιήσεις (και να τον δικαιολογήσεις) για τους αφορισμούς του (σε βάρος των Φιλικών και των άλλων εξεγερθέντων του Ρουμ-μιλλέτ) και για την υποταγή του στα κελεύσματα του Σουλτάνου. Οι αφορισμοί είν’ εκεί και στέκουν.
Και η ιστορία είναι αμείλικτη: Η Εκκλησία στον αγώνα για ανεξαρτησία, όταν δεν αφόριζε και επικήρυττε τους αγωνιστές, όταν δε λιβάνιζε το Σουλτάνο, προσπαθούσε να πείσει τους Ρωμιούς πως ο αγώνας για λευτεριά είναι αντιχριστιανικός, πως καθήκον του χριστιανού είναι η υπακοή και πως το θέλημα του Θεού είναι η υποταγή των Ελλήνων στο Σουλτάνο.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία έκανε ότι μπορούσε για να κρατήσει τον ελληνικό λαό υπόδουλο και υποταγμένο στον Σουλτάνο. Πολέμησε με φανατισμό όλες τις “ξενόφερτες” ιδέες περί ελευθερίας και δημοκρατίας. Οι αφορισμοί του Ρήγα και της Επανάστασης δεν ήταν τυχαία ή μεμονωμένα γεγονότα – ούτε έγιναν (όπως ισχυρίζονται σήμερα οι ταγοί και κολαούζοι της) κάτω από την πίεση των κατακτητών. Ήδη σε ανύποπτο χρόνο, πριν από την ίδρυση της Φιλικής Εταιρίας, η Εκκλησία προπαγάνδιζε ανοιχτά την υποταγή στην οθωμανική εξουσία. Κατά την εκκλησιαστική άποψη, ή τελευταία αποτελούσε δύναμη ταγμένη από τον Θεό να προστατεύει τους Χριστιανούς από τις παγίδες της αίρεσης και της αθεΐας. (Ήδη από τον Μάη του 1807 (!) με γράμμα του (εγκύκλιο διαταγή) που έστειλε στην Αίγινα, την Ύδρα, τον Πόρο κι αλλού συνιστούσε στους κατοίκους των εν λόγω νησιών να μη στασιάσουν!!! (Μήπως φοβόταν ότι θα έχανε τη θέση του;).
Όμως πέραν τούτων τολμώ να πω ότι αυτοαναιρείσαι κι αυτοδιαψεύδεσαι κιόλας. Ειδικά με το απόσπασμα από το διάταγμα για την έκπτωση του πατριάρχη και την εκλογή νέου που παραθέτεις (κι έχει ως εξής): «Επειδη ό πατριάρχης Γρηγόριος εφάνη ανάξιος του πατριαρχικου θρόνου, αχάριστος και απιστος πρός την Πύλην και ραδιουργος, γίνεται εκπτωτος της θέσεώς του και τω προσδιορίζεται διαμονή είς το Καδίκιοϊ μέχρι δευτέρας διαταγης... Μη επιθυμούσα ή Ύψηλη Πύλη να στερήση τους πιστούς της υπηκόους απο της πνευματικης κηδεμονίας του κοινου πατρός των, διατάττει να εκλέξωσι πατριάρχην κατα την ανέκαθεν συνήθειά των».
Μ’ όλο το σεβασμό αλλά τα σκατά όσο πιο πολύ τα ανακατώνεις τόσο πιο πού βρωμάνε! Τι παει αν πει “…Μη επιθυμούσα ή Ύψηλη Πύλη να στερήση τους πιστούς της υπηκόους απο της πνευματικης κηδεμονίας του κοινου πατρός των, διατάττει να εκλέξωσι πατριάρχην κατα την ανέκαθεν συνήθειά των ...”; Δηλ. εδώ υπάρχει, πρώτον παραδοχή για τον πραγματικό ρόλο του εκάστοτε Πατριάρχη (μέσα στους πιστούς) και δεύτερον ότι τούτοι (οι πιστοί) είχαν την ελευθερία να έχουν την πίστη τους!!! [Άλλη φορά συμπαθέστατε κατά τ’ άλλα Aiolε, να είσαι πιο προσεχτικός με τα τσιτάτα που μας παραθέτεις και τις παραπομπές που κάνεις].
Ακόμα το φτωχικό και αφελές μυαλό μου αδυνατεί να αντιληφτεί κάποια πράγματα, όπως ας πούμεν:
i. Αφού η Επανάσταση του 1821 ήταν πόλεμος θρησκευτικός που γινόταν μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, γιατί τότες είχαμε χριστιανούς έλληνες να πολεμούν εναντίον άλλων χριστιανών ελλήνων;
ii. Γιατί η Εκκλησία της Ελλάδας (και το Πατριαρχείο) κατάντησαν (τα καημένα ) να κατέχουν ΜΟΝΟ το ένα τρίτο περίπου της γης της περιοχής του Ρουμ –Μιλλέτ;
iii. Αφού ΟΛΟΙ οι έλληνες (ή ρωμιοί) κακοπερνούσαν πως και κατέληξαν κάποιοι να πλουσιέψουν, να γίνουν κοτζαμπάσηδες, καραβοκυραίοι και πρόκριτοι (τοπικοί παράγοντες) - οι τελευταίοι ασχολούνταν και με την είσπραξη των φόρων. Στην ουσία λειτουργούσαν (όπως και η Εκκλησία καθώς και οι δραγουμάνοι) σαν διαμεσολαβητές ανάμεσα στην τοπική χριστιανική κοινότητα και την κεντρική οθωμανική εξουσία στην οποία ήταν υποταγμένοι).
Έτσι γίνονται οι συζητήσεις Aiolίσκο κι όχι με επιθέσεις και μετά με γλειψίματα (για να πετύχεις προσηλυτισμό) σε νέους ανθρώπους, που σε πήραν χαμπάρι και ΔΕΝ σε ανέχονται.
********
Τέλος επανέρχομαι, μετά που διάβασα στο (ωραιότατο) κείμενο στο όποιο μας παράπεμψε (με link) ο PolitisPittas, για να συμπληρώσω την απάντηση μου στην τοποθέτηση του Phivoυ Nicolaide “… ότι η επανάσταση του 1821 οργανώθηκε και ξεκίνησε στο εξωτερικό …”: «...Η πρώτη απόπειρα να αποκτήσει σταθερή ανεξάρτητη εθνική βάση η ελληνική αστική τάξη ακολουθεί βέβαια την ιστορική συγκυρία, αλλά υπαγορεύεται και από το σημείο που έχουν τοποθετησει τα κεφάλαιά τους οι πρωταγωνιστές αυτής της απόπειρας. Έτσι, ο τόπος της επανάστασης δεν είναι ο ελλαδικός χώρος, αλλά η μακρινή Μολδοβλαχία. Εκεί, το Φλεβάρη του 1821 ξεκινά η επανάσταση. Μπορεί οι έλληνες σε αυτές τις περιοχές να αποτελούσαν μια πολύ μικρή μειοψηφία, αλλά δεν συνέβαινε το ίδιο και με τα ελληνικά κεφάλαια. Στο Γαλάτσι, το Βουκουρέστι, το Ιάσιο οι έλληνες αστοί είχαν πραγματικά συμφέροντα. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ηγέτης της Φιλικής Εταιρείας είχε γερούς δεσμούς με αυτή την περιοχή αφού ο πατέρας του και ο παππούς του διατέλεσαν διοικητές της περιοχής για λογαριασμό του σουλτάνου. Το ξέσπασμα της επανάστασης στη μακρινή Μολδοβλαχία δεν προσφέρεται για εθνική προπαγάνδα. Δεν υπήρχε καμιά Αγία Λαύρα για να σηκώσει δήθεν το λάβαρο κανένας Παλαιών Πατρών Γερμανός. Άλλωστε, ο Ιγνάτιος Μολδοβλαχίας, όχι μόνο το καταδίκασε από την αρχή και το κίνημα και τον Υψηλάντη, αλλά καιρό αργότερα, όταν η επανάσταση έχει επικρατήσει στην Πελοπόννησο, στέλνει επιστολή στην πρώτη εθνοσυνέλευση που καλεί τους αρχιερείς και τους προκρίτους να καθαρίσουν την επανάσταση από οτιδήποτε “καρβουναρικόν” με το οποίο “πειραζεται η ησυχία των λαών”».
Anef_Oriwn
Πέμπτη 26/3/2009 – 11:44 μ.μ.
1. Ίσως θα ήταν χρήσιμο να υπενθυμίσουμε ότι εκείνες τις εποχές ο κόσμος δεν χωριζόταν ανάλογα με την καταγωγή αλλά το θρήσκευμα.
2. Όσοι ισοπεδώνουν τα πάντα, τι έχουν να πουν για Κκιόρογλου, που ήθελε να γλιτώσει τον Κυπριανό;
Ήταν κι αυτός αιμοσταγής;...
Η εγγενής σχιζοφρένεια που διακρίνει την μεγαλύτερη μερίδα των εθνικιστών ή μάλλον των «εθνικοφρόνων» βρίσκεται στο σημείο της ανικανότητάς τους να ερμηνεύσουν τις συνιστώσες που ώθησαν το αντικείμενο της λατρείας τους (Ελλάδα) στις (πράγματι) μεγάλες σελίδες της ιστορίας της. Ενώ θεωρούν εαυτούς άμεσους συγγενείς του Λεωνίδα (και σπανίως του Περικλή ή του Αισχύλου ή του Εμπεδοκλή κ.α.) την ίδια στιγμή ταυτίζονται με το πολυεθνικό Βυζάντιο το οποίο ομιλούσε μεν επισήμως την Ελληνική (όπως ακριβώς ομιλούν σήμερα οι πλείστοι την αγγλική) αλλά, κατά τα λοιπά , πλην ελαχίστων εξαιρέσεων υπήρξε φανατικά προσηλωμένο στην πιο «ανθελληνική» στρατηγική που εμφανίστηκε ποτέ στην ιστορία.
Η σχιζοφρένεια αυτή όμως βαθαίνει ακόμα περισσότερο μέσα από την δια της βίας υποταγή των Ελλήνων σε μία θρησκεία προερχόμενη εξ Ιουδαίας και η οποία ουδεμία σχέση είχε με την ιδιοσυγκρασία και την τοπιογραφία του Ελληνικού χώρου.
Δεν με ενδιαφέρει να κάνω φιλοσοφική πολεμική στον Χριστιανισμό (όχι τώρα δηλαδή) ούτε να αναδείξω τα φιλοσοφικά και στοχαστικά πλεονεκτήματα των προ –μονοθεϊσμού λατρευτικών συστημάτων που περισσότερο «περί κόσμου αντιλήψεις» ήταν, παρά θρησκευτικά / πολιτικά υποτακτικά και εξουσιαστικά συστήματα.
Με ενδιαφέρει όμως να εντοπίσω το σημείο εκείνο που αποδέχεται απόλυτα πλέον η παγκόσμια Ανθρωπολογία για τις προ-μονοθεϊστικές θρησκείες, τις λεγόμενες «Εθνικές». Πως ήταν δηλαδή Φυσικές, εκπορευόμενες από τον φιλοσοφικό στοχασμό των ανθρώπινων κοινοτήτων, που ερμήνευαν τον κόσμο μέσα από το ευρύτερο περιβάλλον τους. Και για αυτό, οι προ-μονοθεϊστικές θρησκείες βοήθησαν δραστικά στη δημιουργία όλων εκείνων των πολιτιστικών επιτευγμάτων για τα οποία α) μιλάμε ακόμα σήμερα και θα μιλάμε και αύριο και μεθαύριο και, β) λειτούργησαν σαν τη λίμνη αναβάπτισης των κοινωνιών προκειμένου να μπουν στα οράματα του Ουμανισμού και του Διαφωτισμού και να αποδράσουν από τους Σκοτεινούς Θεοκρατικούς Αιώνες.
Όλα αυτά, ο συμπαθής Αίολος και οι λοιποί «συγγενείς» αδυνατούν ή αποφεύγουν να τα ερμηνεύσουν και παράγουν το δόγμα πως «Εθνικό είναι μόνο όσα μας συμφέρουν».
Γίνονται έξαλλοι και πικραίνονται (με ειλικρίνεια συνήθως) για την κατάντια της βαθύτατα παρακμασμένης Ελληνικής Κοινωνίας σε όλα σχεδόν τα επίπεδα αλλά αδυνατούν να βρουν την αιτία των πραγμάτων εκεί που βρίσκεται, στην Ήττα ουσιαστικά των οραμάτων της Ελληνικής Επανάστασης του 21 και την πλήρη επικράτηση των Κοτζαμπάσηδων και των κατά μεγάλο μέρος μισθοφόρων Κλεφτών.
Και αυτοί, είναι που κυβερνούν ακόμα, έχοντας στερήσει από την Ελλάδα κάθε πρόοδο. Είναι η Ελλάδα που μέχρι πριν από λίγο επίμονα μισούσε τους φωτεινούς εκπροσώπους της, που περιθωριοποιούσε συστηματικά τους Ποιητές της και τους Δημιουργούς της, είναι η Ελλάδα που «θεσμοποίησε» την Ημιμάθεια και τη «σάλτσα» σε όλα και κυρίως στην Παιδεία.
Όχι Αίολε, ΔΕΝ σε ενδιαφέρει η Ελλάδα. Την έχεις «αγιοποιήσει» και κατά τη συνέπεια την θέλεις ως ένα ανώδυνο και άοσμο μουσειακό έκθεμα όπου όλα εξιδανικεύονται Και βέβαια έτσι, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει, με αποτέλεσμα το αύριο που έλκει το σήμερα να συγκρούεται διαρκώς με το χτες. Ένα χτες κομμένο και ραμμένο κατά το δοκούν.
Όμως Αίολε, μη στεναχωριέσαι. Οι απόψεις σου και όσα αυτές αντιπροσωπεύουν είναι που Κυβερνούν. Ασκαρδαμυκτί , από τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους αυτές οι αντιλήψεις κυριαρχούν και τεμαχίζουν την ιστορία του τόπου.
Με απτό αποτέλεσμα, το σημερινό απόλυτο «μπάχαλο» μιας Κοινωνίας που δεν γνωρίζει την Ιστορία της, που δεν γνωρίζει τις σκοτεινές περιόδους της, που δεν γνωρίζει «που πατά» άρα και κατά που πηγαίνει…
Δημοσίευση σχολίου