Αντί μνημοσύνου
«Όλα
σε θυμίζουν,
απλά
κι αγαπημένα,
πράγματα
δικά σου, καθημερινά...»
Έχουν περάσει κιόλας 10
χρόνια από τότε που έφυγες, όμως «όλα ΣΕ θυμίζουν»! Σίγουρα δεν
έρχεσαι πια τόσο συχνά στο νου ΜΑΣ, η εικόνα του προσώπου ΣΟΥ ποτέ ΔΕΝ
ξεθωριάζει! (Και κυρίως αυτή των
τελευταίων ημερών στο Νοσοκομείο, όταν ρωτούσες για τον κάθε ένα από ΜΑΣ, αλλά
και μέσα στην κάσα στο σπίτι κάτω από τον ίσκιο της αγαπημένης ΣΟΥ συκαμιάς)...
Κι ούτε και ξεχνιούνται οι τόσες και τόσες στιγμές (και οι χαρούμενες και
ευχάριστες και οι δύσκολες, οι ατυχείς και δυσάρεστες) που συνθέτουν το puzzle της
ζωή που ζήσαμε ΜΑΖΙ στο σπίτι, στα χωράφια, στη μάντρα κι όπου αλλού ήσουν
δίπλα ΜΑΣ. Και ΠΑΝΤΟΤΕ να πιστεύεις και να λες ότι θα βρούμε τον δρόμο μας, (κι
όταν πια πάψαμε να ‘μαστε παιδιά), ότι ξέρουμε τι κάνουμε! Και δεν είμαστε και
λίγοι – σύνολο 8! Κι αν κάποτε περάσουν μέρες και δεν ΣΕ θυμηθούμε, κάποιο
περιστατικό, ή επεισόδιο, ή μια κουβέντα (συνήθως με την ΜΑΝΑ!) θα ΣΕ φέρει στο
προσκήνιο. Ή μπορεί να ‘ρθεις και στον ύπνο ΜΑΣ, να ΜΆΣ αναταράξεις που έστω
και προσωρινά ΣΕ ξεχάσαμε! [Επίκαιρη ήταν και τις μέρες των εκλογών -κι ο νοών
νοείτω- η κουβέντα ΣΟΥ, όταν λέγονταν λόγια επικριτικά για το ΑΚΕΛ, «το Κόμμα
ξέρει τι κάνει»! Τώρα το αν και πόσο δικαιώνεσαι, ΔΕΝ είναι πάντα βέβαιο!]...
Ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που σκεπάζει και ΣΕΝΑ και τη
Μικρή Εγγονή και τον Γαμπρό! Μέσα σε τρία χρόνια φύγατε και οι ΤΡΕΙΣ!
“Όλα ΣΕ
θυμίζουν”
Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Τραγούδι: Χάρις Αλεξίου
***********************************
Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα – «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για
ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει...»
Σαν χτες (στις 14 του Ιούνη
του 1928) γεννήθηκε στην Αργεντινή ο Κομμουνιστής γιατρός και Επαναστάτης,
Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα. Ως ελάχιστο φόρο
τιμής στον (δολοφονημένο από τους φασίστες όργανα των ιμπεριαλιστών) Μεγάλο Κομμουνιστή Επαναστάτη (που η μυθική ΤΟΥ ιστορία, καθώς οι φωτογραφίες ΤΟΥ, κατά που άδει και ο Μάνος Λοΐζος, συντρόφευαν όχι μόνο τα μαθητικά και φοιτητικά ΜΟΥ χρόνια, αλλά συντροφεύουν και το σήμερα ακόμα), το τραγούδι “Στο
Πόρτο Ρίκο” με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Κι ΑΥΤΟΝ «όλα [τα σαθρά, τ’ ανάποδα
και τα βάρβαρα του καπιταλισμού] ΤΟΝ θυμίζουν»! Προπάντων, γιατί «δεν έγινε εργατομανδαρίνος, ούτε τέρας ιερό να κυνηγά τον παραβάτη και τον ήρωα να κάνει πίσω από το γραφείο...»,
όπως πολλούς που «έχουν γεμάτο τον ντορβά κι επαναστάσεις στ’ όνειρά τους αναζητούν...». Ακόμα και ο συγγραφέας βιβλίων
για αγίους και γέροντες Κλείτος Ιωαννίδης δηλώνει στις “Ιστορικές Διαδρομές”του Μιχάλη Μιχαήλ: «Θέλω να γεμίσει ο πλανήτης, αλλά δεν μπορεί να είναι τοπικά πλέον, η επανάσταση.
Το πλανητικό χωρίο μας είναι αλληλοεξαρτώμενο και η επανάσταση πρέπει αν είναι
παγκόσμια για να επιτύχει... [Μας βγήκε και Τρότσκι τελικά ο κύριος Κλείτος!]... Θέλω να γεμίσει
ο πλανήτης Τσιε Γκουεβάρα»!
Και πάμε «στο Πόρτο Ρίκο» για να θυμηθούμε
ότι «αξίζει
φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»...
“Στο Πόρτο Ρίκο”
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης
Ερμηνεία: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Anef_Oriwn
[τιμώντας τη μνήμη του ΠΑΤΕΡΑ μου και του CHE!]
Τετάρτη 15/6/2016
Τετάρτη 15/6/2016
