Ανάρτηση 63/2014 [έκτακτη, Τορναρίτικη, αντι-ελληναράδικη, ΕΔΟΝίτικη, ποδοσφαιρική και εξ αναδημοσιεύσεως] – Για τη σημαία του Τορναρίτη, την καταγγελία των μελών της ΕΔΟΝ για το έγκλημα διανομής φυλλαδίων κι ένα κείμενο ελλαδίτη blogger για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο Παγκόσμιο Κύπελλο...

Το ‘γραψα ως σχόλιο στην προηγούμενη ανάρτηση ΜΟΥ, αλλά μετά είπα πως ένα τέτοιο νούμερο παθολογικού ελληναραδισμού* με πρωταγωνιστή ένα “άξιο” τεκνό [σωστά έχω βάλει τον τόνο στο ύψιλον] της ελληνοκυπριακής Δεξιάς και μάλιστα από γνωστό τζάκι,  δεν πρέπει να μείνει ΜΟΝΟ ως σχόλιο. Έκρινα ότι πρέπει να το κάμω ξεχωριστή ανάρτηση για να του δώσω και μεγαλύτερη προβολή, αντάξια και του ονόματος [αλλά και της γελοιότητας] του άμεσα εμπλεκόμενου ...   

{* - Σημείωση: Με τον όρο «ελληναραδισμός» χαρακτηρίζω την υπερεθνικιστική συμπεριφορά και τις πράξεις κάποιων ελλήνων που αγγίζουν τα όρια του αρρωστημένου πάθους και τού παραλογισμού. Παράλληλα αποκαλύπτει κι ένα τύπο  απολίτιστο, ατομιστή και εγωιστή}...

Κι όπως σωστά καταλάβατε, ιδίως αν πατήσατε και στο link που παράθεσα πιο πάνω, μιλώ για την τεράστια ελληνική σημαία που ο ελληναράς και παράλληλα και λεφτάς Χριστόφορος Τορναρίτης [που όλα τ’ αγοράζει και όλα τα πετυχαίνει με το παραδάκι που διαθέτει - μόνο πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό Λευκωσίας δεν κατάφερε να πάρει τότε που ήταν Πρόεδρος τού Σωματείου], κρέμασε σ’ ένα κτίριο δικής του ιδιοκτησίας στο κέντρο της Λευκωσίας;  Μια σημαία με εμβαδόν 1650 τετρ. μέτρα, παρακαλώ, [αλήθεια, πού την έραψε;] και με κόστος της 4000 ευρώ, χώρια τα έξοδα για την μεταφορά και τοποθέτηση της... Λεφτά πολλά έχει ο άνθρωπος κι είπε, λοιπόν, να κάμει και το κέφι του. Και γιατί να μην επιδείξει τα ελληναράδικα σύνδρομα ΤΟΥ και πόσο έλληνας είναι;

Ως ήταν φυσιολογικό, η ενέργεια του Τορναρίτη προκάλεσε αντιδράσεις˙ και θετικές [από ομοϊδεάτες του] και αρνητικές. Μεταξύ εκείνων που τον επέκριναν ήταν και η βουλευτίνα του ΑΚΕΛ, Ειρήνη Χαραλαμπίδου και ο ευρωβουλευτής [επίσης του ΑΚΕΛ] Τάκη Χατζιηγεωργίου. Δείτε όμως, πώς αντέδρασε το Τορναναριτό-παιδο σ’ αυτές τις κριτικές... Με τι υπεροψία και απαξίωση! Άστε που ο λόγος του αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της περιγραφής που έκαμα πιο πάνω για τον ελληναρά: «απολίτιστος, ατομιστής και εγωιστής», αλλά και αυταρχικός... Άστε που δείχνει σαν να κι έχει αρπάξει τον θεό από τ’ αρχίδια! Αν του φύγει όμως ο Θεός;

Ορίστε, λοιπόν, δείγματα του λόγου ενός λάτρη της ελληνικής σημαίας, της ίδιας της Ελλάδας και κατ’ επέκταση και του (αρχαιο)ελληνικού πολιτισμού. Θαυμάστε τον!  

-  «... αρρωστημένα κομούνια που ρημάξατε την Κύπρο για πέντε χρόνια, φέρατε πόνο δυστυχία σε αυτό τον αχάπαρο λαό αλλά κυρίως σε αυτούς τους αρρωστημένους οπαδούς σας»... [Δείτε για του λόγου ΜΟΥ το αληθές εδώ]...

  

-  Σ’ άλλη παρέμβαση ΤΟΥ απευθυνόμενος στον Τάκη Χατζιηγεωργίου, τού λέει: «Εσένα και την Ειρήνη αν σας είχα σε τηλεοπτικό πάνελ να συζητήσουμε δημόσια δεν θα ξανά ασχοληθείτε με την πολιτική .....» 

Και προς τους κύπριους γενικώς: «Σας κατεβάσαν τα βρακιά πέντε χρόνια - σας τα πήραν όλα και εσείς το βιολί σας .... Περίμενε έρχονται και τα αρνιά ...  Αλλα ξέρετε τι :... Αρέσκει σας .... Θέλετε τσιγάρο , ποτό , κουμάρι , και πολιτικούς να σας βασανίζουν να σας δουλεύουν μέρα μεσημέρι και εν παίρνετε είδηση ...» [Τα πιο πάνω παρμένα απ’ εδώ]...

Ρεεε φιλελευθερούθκια, να τον shαίρεστε!  

Όμως, με αφορμή ένα άλλο σημερινό παράξενο, πλην όμως στοχευμένο σε βάρος της ΕΔΟΝ συμβάν, θα ‘θελα να θέσω κι ένα άλλο θέμα, συνδυάζοντας το μάλιστα και με τις συγκεκριμένες ενέργειες του κου Τορναρίτη! Διερωτούμαι, λοιπόν: Η όλη αυτή ιστορία με την τοποθέτηση της σημαίας στο κτίριο του Τορναρίτη, δεν προκαλούσε μήπως την «εκούσια παρεμπόδιση [της] ελεύθερης διέλευσης σε δημόσιο δρόμο», όπως κάποιοι αστυνομικοί του ΟΠΕ [του Ουλαμού Πρόληψης Εγκλημάτων!!!] θεώρησαν ότι διέπρατταν σήμερα μερικοί ΕΔΟΝίτες που μοίραζαν φυλλάδια για το 27^ο Φεστιβάλ της ΕΔΟΝ στα Φώτα του Καλησπέρα στη είσοδο της Λευκωσία και τους κατήγγειλαν; Σ’ έναν μάλιστα έκοψαν και εξώδικο πρόστιμο 35 περίπου ευρώ... Πάλι καλά που δεν τους έκλεισαν και μέσα! [Πιο πολλά εδώ]...  

Δείτε και μερικές σχετικές φωτογραφίες από το “εθνικό” έργο του ελληναρά κύπριου αστού:

Ο κόσμος μπορεί τζιαι περνά ελεύθερα από το πεζοδρόμιο;

Τι λέει άραγε ο Δήμος Λευκωσίας και η Πολεοδομική Αρχή του για την περίπτωση αισθητικής ρύπανσης, ή η Αστυνομία για «εκούσια παρεμπόδιση ελεύθερης διέλευσης σε δημόσιο δρόμο»; Είχε άδεια ο Τορναρίτης από τις Αρχές για να κρεμάσει τη σημαία του;

*****************************************

Σχετικά με τη συμμετοχή της Ελλάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και τις υπερβολές που ακούστηκαν αυτές της μέρες, θα αναδημοσιεύσω πιο κάτω [χωρίς όμως, δικά ΜΟΥ σχόλια] ένα χιουμοριστικό κείμενο του ελλαδίτη blogger Θοδωρή Αθανασιάδη, από το blog του “Cogito ergo sum”. Τίτλος του κειμένου του “Ευτυχώς, αποκλειστήκαμε!”, θα το βρείτε δε εδώ... 

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ}...

Τελικά, δεν έμελε να κάνουμε απόβαση στην Πλούσια Ακτή και το ταξίδι τής εθνικής μας στην Βραζιλία έλαβε τέλος κάπου εδώ. Κι όμως, λίγη τύχη παραπάνω θα αρκούσε για να μέναμε λίγο ακόμη στην χώρα τού καφέ εμείς οι λάτρεις τού καφέ. Ας μη στενοχωριόμαστε, όμως. Αν το καλοσκεφτείτε, ο αποκλεισμός μας έχει και τα θετικά του:

(1) Θα πάψει το ποδόσφαιρο να παίζει πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων. Σε μια περίοδο που η χώρα βγαίνει στο σφυρί με την διαδικασία τού κατεπείγοντος, τα δελτία ειδήσεων ξόδευαν την μισή τους διάρκεια για το ποδόσφαιρο. Ξαφνικά, γίνανε ειδικοί τής “στρογγυλής θεάς” οι πάντες, από Τρέμη και Στραβελάκη μέχρι τον Αυτιά, που έδινε συμβουλές στον Σάντος να αφήσει εκτός ομάδος τον Γκέκα και τον Κατσουράνη. Το τι ακούσαμε αυτές τις ημέρες, δεν λέγεται. Οι “έγκυροι” και “έγκαιροι” μέχρι και την μάνα τού Καραγκούνη ανακάλυψαν και την έβαλαν να ευχηθεί δημοσίως καλή τύχη στην ομάδα τού γυιού της. Τελικά, δεν βλέπω και μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην μέσω ποδοσφαίρου πλύση εγκεφάλου τής “δημοκρατίας” και σ’ εκείνη της δικτατορίας. Όσοι έζησαν το 1971 και τις “ημέρες τού Γουέμπλεϋ”, σίγουρα καταλαβαίνουν τι εννοώ.

(2) Θα πάψουν να γίνονται τα νεύρα μας τσατάλια με τις υπερβολές και τους σολοικισμούς των εφημερίδων. «Μια νίκη ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα» έγραψε χτες το Έθνος, κάνοντας τα κόκκαλα του Σεφέρη να τρίζουν για τον βιασμό τού στίχου του. «Μπράβο σε όλους αλλά άλλη κλάση οι Σάμαρης, Μανωλάς, Χολέμπας και Μανιάτης», διαπίστωσε ο Γαύρος μετά την νίκη επί της Ακτής Ελεφαντόδοντος, εννοώντας πως πρέπει να ανήκεις στον Ολυμπιακό για να είσαι «άλλη κλάση» (απορία: θα ήταν κι ο Τοροσίδης άλλη κλάση αν δεν είχε πάρει μεταγραφή για την Ρόμα;). To εκτός τόπου και χρόνου (όπως πάντα) Πρώτο Θέμα χαρακτήρισε τον χτεσινό αγώνα ως... «εθνική ανάσα» (!) και στ’ απ’ αυτά μας τα μνημόνια. Η Real News παρότρυνε τους παίκτες «βγάλτε μας ξανά στους δρόμους», κάτι που δεν έκανε -και δεν πρόκειται να κάνει- για οποιονδήποτε πολιτικό λόγο. Ακόμη και η ιταλική Tuttosport κάνει σήμερα λόγο για «ελληνική τραγωδία» λες και τέσσερα-πέντε χρόνια τώρα δεν βιώνουμε καθημερινά μια πραγματική τραγωδία σε τούτον εδώ τον τόπο. Κι από δίπλα, το γερμανικό Focus διαπιστώνει πως «ο Θεοφάνης Γκέκας είναι ο πιο λυπημένος άνθρωπος στην Ελλάδα», αν κι εγώ επιμένω ότι δεν μπορεί να είναι πιο λυπημένος από κάποιον άνεργο που δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να δώσει στα παιδιά του.

(3) Θα πάψουν τα ολονύχτια κορναρίσματα, τα βαρελότα και οι αρκουδοπανηγυρισμοί σε πλατείες και δρόμους από όλους εκείνους που δεν ξερριζώνονταν από τον καναπέ τους ούτε με σφαίρες. Ρε, τι τους βγάλανε στην διαθεσιμότητα και στην ανεργία, τι τους κόψανε μισθούς και συντάξεις, τι τους αναγκάσανε να διακόψουν φαρμακευτικές αγωγές, τι τους κλείσανε τα σχολεία και τα σχολεία των παιδιών τους, τι τους κάνανε να σκέφτονται την μετανάστευση ως λύση... τίποτε δεν στάθηκε ικανό να τους βγάλει στον δρόμο. Πανελλαδικές απεργίες, εργατικές γιορτές τής πρωτομαγιάς, αγωνιστικές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια.... τίποτε δεν κατάφερε να τους σηκώσει από τον καναπέ. Μόνο ένα εύστοχο πέναλτυ μπόρεσε να τους βγάλει από την ραθυμία τους. Ε, λοιπόν, τώρα ας είναι ένα άστοχο πέναλτυ που θα τους ξαναβυθίσει σ’ αυτή.

(4) Θα εισπράξουν το «δίκαιο ξόφλημα» όλοι εκείνοι οι “φίλαθλοι” που ανακαλύπτουν -υπαρκτές κι ανύπαρκτες- συνομωσίες παραγόντων και διαιτητών σε βάρος τής ομάδας τους αλλά η περίφημη “εθνική περηφάνεια” δεν τους αφήνει να δουν κανένα πρόβλημα είτε στο πέναλτυ που δόθηκε υπέρ του Σαμαρά τις προάλλες είτε στο πέναλτυ που δεν δόθηκε κατά του Τοροσίδη χτες. Στην χώρα «του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού», δεν βρέθηκε κανείς να μουτζώσει τους διαιτητές για τις λανθασμένες υποδείξεις που μας ευνοούσαν. Τι κι αν επιμένει ο Σολωμός πως το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές; Εμείς έχουμε εκπαιδευτεί να θεωρούμε αληθές ό,τι μας βολεύει. Αν η αλήθεια δεν μας βολεύει, τόσο το χειρότερο για την αλήθεια.

(5) Γλιτώνουμε από... μπρρρρ! Ούτε να το σκεφτώ δεν τολμώ! Δείτε τι παραστάσεις στήνονται τώρα που αποκλειστήκαμε και αναλογιστείτε την περίπτωση να προκρινόμασταν έναν-δυο γύρους ακόμη. Φαντάζεστε τι σώου θα σκηνοθετούνταν κατά την επιστροφή τής ομάδας στην χώρα; Δεξιώσεις από τον Παπούλια, παράτες από τον Σαμαρά, δηλώσεις από τον Βενιζέλο, σπέκουλες από τον Τσίπρα.... Και να τα «μας γεμίζετε περηφάνεια», και να τα «αποδεικνύετε τι μπορούν να κάνουν οι έλληνες όταν βάζουν υψηλούς στόχους», και να τα «η επιτυχία σας μας δίνει δύναμη για τους δύσκολους αγώνες που μας περιμένουν ως έθνος»... Πω, πω, από τι γλιτώσαμε!! Όσο για το τι θα μας περίμενε σε περίπτωση (λέμε τώρα) που παίζαμε τελικό... αφήστε το καλύτερα γιατί δεν το πιάνει η φαντασία μου.

Anef_Oriwn

[δεν ΜΑΣ παρετάτε ρεεε Τορναρίτηες!]
Δευτέρα 30/6/2014 

Ανάρτηση 62/2014 [επίκαιρη, μακροσκελής, πολιτικο-ποδοσφαιρική, παγκοσμιο-κυπελλική, της Βραζιλίας, της Ελλάδας και της υπερβολής και εν μέρει εξ αναδημοσιεύσεως] – Για το Παγκόσμιο Κύπελλο, την φτώχεια στη Βραζιλία, τη νίκη της Μαμάς Πατρίδας, τις ελληναράδικες υπερβολές κι άλλα τινά δαιμόνια...

Σύντομη εισαγωγική επεξήγηση

Αφήνω πίσω την προηγούμενη ανάρτηση ΜΟΥ με τις εντάσεις και τις αντιπαραθέσεις στη συζήτηση και παμε σ’ αλλά [σ’ άλλα μέρη –στην μακρινή Βραζιλία, αλλά και στην κοντινή Ελλάδα- και σ’ άλλα θέματα– στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου] για να αλλάξουμε και πρόσωπα και παραστάσεις...   

******************************

Προλογικά επί του θέματος

Είναι μέρες τώρα που θέλω να γράψω ένα κείμενο για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που γίνεται στην Βραζιλία για να το αναρτήσω εδώ στο Blog, αλλά δεν ευκαιρώ. Εξ άλλου προείχαν άλλα πιο επείγοντα από τον φούρπο, γι’ αυτό και το άφηνα συνεχώς στην άκρη και για να το κάνω μετά. Πάλι καλά που η νίκη της Ελλάδας και η πρόκριση της στον επόμενο γύρο και τα πολλά και διάφορα που ακολούθησαν, έμπλεα, ως συνήθως, υπερβολών, αμετροέπειας και εθνικιστικών κορώνων, με ώθησαν τελικά να συγγράψω σήμερα αυτό το πόνημα ΜΟΥ. Κι αφήνω στην μπάντα δύο άλλα κείμενα μου:

-  ένα για το λεγόμενο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, και

-  το άλλο για διάφορα ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητας όπως η πιθανή αλλαγή του εκλογικού μέτρου, η οριζόντια ψηφοφορία, οι συναντήσεις του Άντρου Κυπριανού με τον Φούλλη και τον Νικολάκη κι άλλα τινά…

*********************************

Ολίγα πολιτικο-κοινωνικά για τη Βραζιλία

Φυσικά στο προτιθέμενο κείμενο μου για το Παγκόσμιο Κύπελλο, [όπως αρχικά το σκεφτόμουν], δεν είχα πρόθεση να ασχοληθώ και τόσο [ή μάλλον σχεδόν καθόλου!] με το αγωνιστικό μέρος της μεγάλης αυτής ποδοσφαιρικής φιέστας. Της μεγαλύτερης και της πιο ενδιαφέρουσας, όπως λένε, αλλά και της πιο glamour-άτης και της πιο πολυέξοδης στον κόσμο. Και τι να ‘λεγα στο κάτω - κάτω, ποια χώρα θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και να παίξω κι ΕΓΩ κάνα στοίχημα;

Στις σκέψεις και προθέσεις ΜΟΥ ήταν να καταπιαστώ με κάποιες άλλες πολύ πιο σημαντικές παράπλευρες παραμέτρους και πτυχές του Μουντιάλ... Είναι πτυχές τις οποίες κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν στη σκιά πίσω από τα εκτυφλωτικά φώτα προβολής του Μουντιάλ και της λαμπρότητα των ποδοσφαιρικών αστεριών που λαμβάνουν μέρος σ’ αυτό. Όταν όμως βγουν στην επιφάνεια αναδεικνύουν την φτώχεια της Βραζιλίας και την μιζέρια στην οποία ζει ο λαός της χώρας αυτής. Πέραν από δισεκατομμύρια [που επενδυθήκαν για την οργάνωση του Μουντιάλ [το κτίσιμο των μεγαλοπρεπών σταδίων σίγουρα θα απέφερε εκατομμύρια κέρδη στις  κατασκευαστικές εταιρείες] και την προβολή μιας εικόνα πολυτελείας [επίπλαστης όμως], υπάρχει και ο λαός που ζει στη μιζέρια και στις φαβέλες/παραγκουπόλεις…

Εμείς απλώς θα σημειώσουμε για την ιστορία [αλλά και για γνώση και ενημέρωση] ότι,

-  ο βασικός μισθός στη Βραζιλία είναι 215 ευρώ,

-  55 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ζουν δηλαδή με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα,

-  52,3 εκατομμύρια άτομα ζουν σε 1,6 εκατομμύρια κατοικίες σε φαβέλες και επισφαλή οικήματα χωρίς ίχνος υποδομών,

-  8 εκατομμύρια άνθρωποι είναι αναλφάβητοι,

-  τις φτωχές και υποβαθμισμένες ανατολικές περιοχές, 44,2 παιδιά στα 1.000 πεθαίνουν πριν γίνουν ενός έτους,

-  τις φτωχογειτονιές θερίζουν τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα... 

Αυτήν την εποχή οι βραζιλιάνοι κατέβηκαν στους δρόμους και διαμαρτυρήθηκαν όχι ενάντια στο  ποδοσφαίρο, αλλά γιατί είχαν έντονες ενστάσεις και διαφωνίες για τους τρόπους με τους οποίους η FIFA, σε συνεργασία με τις αρχές της χώρας διοργανώνουν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Πάρα πολλά πράγματα έχουν πάει στραβά: θάνατοι εργατών στα εργοτάξια, εκκαθαρίσεις στις φαβέλες (τις φτωχογειτονιές και τις παραγκουπόλεις), καθυστερήσεις στην κατασκευή των υποδομών, βιαστικές αναπλάσεις και μια σειρά από εντυπωσιακά και πολυδάπανα στάδια κι άλλα εξειδικευμένα  έργα, που είναι βέβαιο ότι μετά τους αγώνες θα εγκαταλειφθούν. 

Και ο λαός [όταν σβήσουν τα φώτα] θα γυρίσει στη φτώχεια και τη ανέχεια...

 

**********************************

Κι ολίγα πολιτικο-γεωγραφικά

Τελικά μπας και το Μουντιάλ, [όπως και το Καρναβάλι] χρησιμοποιούνται εκεί στη Βραζιλία [αλλά και σε πολλές άλλες χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, της Ασίας και της Αφρικής] για να ποτζιοιμίζουν τον κόσμο και να τον αποπροσανατολίζουν από τα καθημερινά και για χρόνια και χρόνια άλυτα προβλήματα του. Σε πολλές απ’ αυτές τις χώρες παρ’ ότι πλούσιες σε φυσικό πλούτο οι λαοί τους ζουν στη φτώχεια και τη δυστυχία [Νιγηρία, Ιράν], ή σπαράσσονται από εμφύλιους πολέμους και διαμάχες [Νιγηρία, Κολομβία], ή έχουν δικτατορικά και ανελεύθερα καθεστώτα [Ιράν, Κολομβία, Ονδούρα]… 

Τελικά όμως με το Παγκόσμιο Κύπελλο μαθαίνουμε κι ΕΜΕΙΣ οι πιο αδαείς [πλην όμως με γνωσιολογικές ανησυχίες] και Παγκόσμια Γεωγραφία. Το ξέρατε, ας πούμε, ότι η Κόστα Ρίκα και οι Ονδούρες βρίσκονται στην Κεντρική Αμερική; 

Ή ότι και οι πέντε χώρες της Αφρικής βρίσκονται στη Βορειοδυτική μεριά της Μαύρης Ηπείρου και οι τέσσερεις μάλιστα [η Ακτή Ελεφαντοστού, η Γκάνα, η Νιγηρία και το Καμερούν] είναι γειτονικές ή σχεδόν γειτονικές, ενώ Αλγερία βρίσκεται λίγο βορειότερα και παρά τη Μεσόγειο;    

*****************************

Για την νίκη της Εθνικής Ελλάδας: Υπερβολές, ευτράπελα και θεάσεις απείρου κάλλους

Είναι γεγονός ότι εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλοι παρακολουθούν τα ματςς κάθε βραδύ από τηλεοράσεως. Εγώ όμως ελάχιστα έχω δει μέχρι τώρα κι αυτά πολύ επιλεκτικά και αποσπασματικά. Ακόμα και από το προψεσινό παιχνίδι της Ελλάδας με την Ακτή Ελεφαντοστού πολύ λίγο παρακολούθησα. Είδα όμως το πέναλτι στο τέλος και τους πανηγυρισμούς για τη νίκη.

Ως γνωστό, η Μάνα Ελλάς νίκησε με 2-1 και με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι την Ακτή και πέρασε στο επόμενο γύρο. Κι έτσι (ξανα)γέμισαν και τα στήθια των απανταχού ελλήνων με εθνική περηφάνια και ξανακούσαμε τα χιλιοειπωμένα για νέο «θρίαμβο της ελληνικής ψυχής», η οποία ως φαίνεται για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς νέες δόξες τραβά… Χτες η αθλητική σελίδα “SPORT DAY” της “Αλήθειας” είχε ως τίτλο την κοτσάνα που είπε προψές σε αθλητικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, ο Αντρέας Μιχαηλίδης [προπονητής και βουλευτής του ΔΗΣΥ], υπό τη μορφή χιούμορ (λέμε τώρα) ότι “Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ”! Μα τι λέτε ρεεε ψώνια!

************************

Προβληματισμοί

Πάντως όπως σωστά διερωτάται σήμερα και ο συντάκτης του “Πολίτη” Γιώργος Κασκάνης στην καθημερινή του στήλη “Δεύτερη Ανάγνωση” στη σελ. 6: «Διερωτήθηκε ποτέ κανείς γιατί σε κάθε ποδοσφαιρική μας επιτυχία αναφωνούμε «κέρδισε η ελληνική ψυχή»; Διότι, προφανώς, αμφισβητούμε οι ίδιοι τις ικανότητες, τις δυνατότητες, την τεχνική κατάρτιση και τον σχεδιασμό της ομάδας. Γι’ αυτό και αποδίδουμε την κάθε επιτυχία σε μεταφυσικούς παράγοντες που δεν μπορούν να μετρηθούν. Κι όμως, αντικειμενικά, η Ελλάδα ήταν την Τρίτη καλύτερη από την αντίπαλό της μέσα στο γήπεδο. Έπαιξε καλύτερα και κέρδισε δίκαια. Με απόλυτα ποδοσφαιρικούς όρους και χωρίς καμία ανάγκη επίκλησης ανωτέρων δυνάμεων. Διότι, το ακούσαμε κι αυτό: ο Θεός είναι Έλληνας! Κι αφού είναι Έλληνας... μας έδωσε ένα πέναλτι στο τέλος.»

[...]

«... στη δική μας περίπτωση σημασία δεν έχουν τα πόδια, τα χέρια, τα μάτια και το μυαλό αλλά η άυλη ψυχή η οποία αποτελεί αποκλειστικό προνόμιό μας. Ειδικά όταν έχει και την εύνοια των θεών. Έτσι, όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να κερδίζουν γιατί παίζουν μπάλα, ενώ εμείς κερδίζουμε γιατί έχουμε ψυχή. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι γιατί αυτή η ελληνική ψυχή παίζει μόνο μπάλα ή μπάσκετ»... [Και στην Γιουρο-βυζί-ον, τότε που κέρδισε η “Θεά” η Παπαρίζου]... 

Επίσης ας προβληματιστούμε μαζί με τον ελλαδίτη αρθογράφο του “Protagon” Ανδρέα Ζαμπούκα κατά πόσο «είναι πρότυπο ο Καραγκούνης»… Και γράφει πιο συγκεκριμένα ο ελλαδίτης αρθρογράφος:  «Όχι, δεν είναι πρότυπο ούτε ο Καραγκούνης στην Εθνική ούτε ο οποιοσδήποτε “κυρίαρχος” σύλλογος στο ελληνικό πρωτάθλημα. Και στα άτομα και στις ομάδες, έχουμε ανάγκη από περισσότερη αξιοπρέπεια, ευγένεια και ξεκάθαρες “ανδρικές” στάσεις, μέσα κι έξω από το γήπεδο. Μπουχτίσαμε πια από τη «γοητεία» της σκοπιμότητας και το “πάθος” του ωφελιμισμού»...

********************************

Είχαμε όμως και αυτά τα ωραία και τα ευτράπελα

Όμως το πιο “θεϊκό” [που ελάλεν και μια παλιά φίλη] ήταν με την καλαμαρού [κάποια Μαρία Αλεξάντρου] που τιτσιρώνεται όπου φτάσει [λέγεται ότι το παίζει και πόρνοσταρ – δηλ. τι Αλεξάντρου, τι Αλεξαντράτου!], που

τήρησε τελικά την υπόσχεσή της και βγήκε... γυμνή στο Σύνταγμα μετά τη νίκη της Εθνικής Ελλάδας!!!

Ε, ρε να ‘μασταν κι ΕΜΕΙΣ σε καμιά μεριά να πάρουμε λίγο μάτι! Έχουμε ασκητέψει εδώ στην “ξένη χώρα”! Το καλό μας εδώ «οι γυναίκες ΔΕΝ είναι χύμα»!

[Με ένα κοντό σορτς και το πάνω μέρος του μπικίνι της, εμφανίστηκε στο πλατό της εκπομπής της και η παρουσιάστρια του “Star” Ελεονόρα Μελέτη, όπως είχε κι αυτή υποσχεθεί να κάμει σε περίπτωση πρόκρισης της «Ελλαδάρας». 

Για τη “θυσία” και το στοίχημα της Μελέτη εδώ. Όμως κι αυτή είπε διάφορα κουλά περί «ψυχής»]...  

Πάντως ΕΜΕΙΣ, καθότι πουριτανοί ΔΕΝ είμαστε, δεν έχουμε εντάσεις για τέτοιες πικάντικες κι όμορφες υπερβολές υπέρ της Εθνικής Ελλάδας. Μόνο που πιστεύουμε πως πρέπει να είναι πιο μαζικές(!) και να γίνονται πιο οργανωμένα. Λέτε να αποκτήσει και η «Ελλαδάρα» [κατά την Ελεονόρα] τις δικές της FEMEN; Αλλά μόνο για πανηγυρισμούς τζι’ άλλα “εθνικα” παναῢρκα θα είναι! Από συμμετοχή σε διαμαρτυρίες yok! 

*****************************

Προλογικά για ένα άρθρο από τη “Χαραυγή”

Δυστυχώς όμως θα ΣΑΣ απογοητεύσουμε! [Κι αναφέρουμε στους άντρες αναγνώστες μας]... Δεν θα κλείσουμε την ανάρτηση μας με τις παραπομπές στις γυμνές φωτογραφίες της Μαρίας της Ξεκωλης, αλλά μ’ ένα πολιτικό άρθρο σχετικό με την «ελληνική ψυχή» [που ξαναζωντάνεψε στο Μουντιάλ] και τις ελληναράδικες υπερβολές, παρμένο από τη σημερινή “Χαραυγή”. Είναι του συντάκτη της εφημερίδας Νικόλα Νικόλα, ο οποίος οφείλουμε αν πούμε, εξελίσσεται σε τακτικό “συνεργάτη” του Blog ΜΑΣ…Κουράγιο, λοιπόν, τζιαι πέρκι τζιαι δκιεβάσετε το τζιαι τούτον...

**************************** 

“Ελληνική ή λατινοαμερικανική ψυχή;”

[του Νικόλα Νικόλα, “Χαραυγή”, Πέμπτη 26/6/2-14, σελ. 6,  στήλη “επωνύμως” – link: http://www.haravgi.com.cy/site-article-54775-gr.php]   

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ, όπως δικά ΜΟΥ είναι και τα σχόλια με κόκκινο χρώμα που είναι μέσα στις αγκύλες}...

Η ιστορική πρόκριση της Εθνικής Ελλάδας συνοδεύτηκε με εθνικιστικές φανφάρες και υπερβολές που κάθε άλλο συνάδουν με την αλήθεια και την πραγματικότητα. Είναι πραγματικά λυπηρό αυτό που γίνεται και στην Κύπρο κάθε φορά που η γειτονική Ελλάδα πετυχαίνει κάτι στον αθλητικό στίβο.

Ακούγοντας από την τηλεόραση τον βουλευτή του ΔΗΣΥ Αντρέα Μιχαηλίδη μόλις ολοκληρώθηκε το παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού πραγματικά θυμήθηκα αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα. Μας είπε ότι ο «θεός είναι Έλληνας», για την «ελληνική ψυχή», για το ότι «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά» άσχετα με τα οικονομικά δεινά, τα οποία και ανέφερε.

Ούτε λόγος φυσικά ότι η Ελλάδα μπορεί να μην πεθαίνει, αλλά ο ελληνικός λαός πεθαίνει κάτω από τα αντιλαϊκά μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από τους ομογάλακτους του ΔΗΣΥ στην Ελλάδα.

Ούτε λόγος ότι το ίδιο συμβαίνει και στην Κύπρο από την κυβέρνηση που στηρίζει ο κ. Μιχαηλίδης. Και όλα αυτά μου θυμίζουν και το παιχνίδι στο ΕURO 2012 όταν κάποιοι μετέτρεψαν το Γερμανία-Ελλάδα σε αγώνα «κατά της Μέρκελ» για να το ξεχάσουν μετά την ήττα με 4-2... Είναι πραγματικά απίστευτες οι υπερβολές.

Από τη «μιζέρια» και το λεγόμενο «σαράκι της διχόνοιας» στις αποτυχίες, περνούν στην «ελληνική ψυχή» στις επιτυχίες, αγνοώντας ότι ακόμη και εάν είναι άξιες οι επιτυχίες των αθλητών, με την πρόταξη της «ελληνικής ψυχής» ουσιαστικά τις υποβαθμίζουν. Και ειδικότερα από τον κ. Μιχαηλίδη που ήταν για χρόνια προπονητής, κάποιος θα περίμενε να βλέπει τουλάχιστον την αλήθεια.

Ότι η Ελλάδα είχε τον πιο εύκολο προκριματικό όμιλο και πέρασε στα τελικά μέσα από πλέι οφ, ενώ εύκολη κλήρωση είχε και για τη Βραζιλία.

Ότι χωρίς το σφυρί του διαιτητή από τον Ισημερινό η «ελληνική ψυχή» θα επέστρεφε στην Αθήνα και δεν θα προχωρούσε στους 16.

Ότι χωρίς το «ευ αγωνίζεσθαι» του αιώνα από την Κολομβία ακόμη και με νίκη, η Ελλάδα δεν θα περνούσε στον επόμενο γύρο. Και είναι πραγματικά λυπηρό όταν δεν μπορούμε να δούμε τις αλήθειες σε μια προσπάθεια να εξιδανικεύσουμε τα πάντα.

Κανένας Έλληνας ή Κύπριος φίλαθλος δεν θα ανεχόταν τέτοιο πέναλτι ενάντια στο σύλλογο που υποστηρίζει. Εάν δε η Κολομβία επέλεγε να χάσει για να αποφύγει την Ουρουγουάη στους 16 και ενδεχομένως τη Βραζιλία στους 8 τότε όλοι θα θυμούνταν ότι η Ελλάδα έμεινε εκτός λόγω αυτού του «βρώμικου» παιχνιδιού των Λατινοαμερικάνων.

Τώρα κανείς δεν θα θυμάται το «ευ αγωνίζεσθαι» των Κολομβιανών, ούτε το πέναλτι από τον Ισημερινό που εάν δινόταν στη Βραζιλία όλοι θα μιλούσαν για εύνοια προς τους διοργανωτές. Τελικά η Ελλάδα πέρασε από την «ελληνική» ή τη

«λατινοαμερικάνικη ψυχή»; [Εγώ προσωπικά αντί το «Λατινική Αμερική», που είναι όρος που υποδηλοί την κατοχή του γεωγραφικού αυτού χώρου  από τους Λατίνους –τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους- χρησιμοποιώ τη γεωγραφική προσωνυμία «Νότια και Κεντρική Αμερική»]...

Anef_Oriwn

[που και πού παρακολουθώ και το Μουντιάλ, όπως και τα παρελκόμενα του] 
Πέμπτη 26/7/2014 

Ανάρτηση 61/2014 [έκτακτη, ιστορική, αντι-διαστρεβλωτική, χιλιανο-αμερικανικο-δρουσιώτικη και εξ αναδημοσιεύσεως] – Ο “Μακάριος Δρουσιώτης” της Αμερικής...

Εισαγωγικά

Σήμερα, σε καιρούς χαλεπούς από κάθε άποψη, καθίσταται επιτακτική ανάγκη, να παλεύουμε [να μιλούμε και να επιχειρηματολογούμε] ακόμα για τα αυτονόητα. Γι’ αυτά που έχουν κατακτηθεί μέσα από μαζικούς κοινωνικούς αγώνες, όπως το οκτάωρο, οι συλλογικές συμβάσεις, το δικαίωμα ξεκούρασης έστω και της Κυριακές, ή αποτελούν μέρος της συλλογικής [πολιτικής και κοινωνικής] συνείδησης ολόκληρων λαών [κάτι διαμορφώθηκε μέσα στην πορεία του χρόνου στη βάση συλλογικών αγώνων, αντιστάσεων, βιωμάτων και εμπειριών]. Και μιλάμε, ας πούμεν,
-  για την αντιφασιστική συνείδηση τω λαών [και κυρίως αυτών της Ευρώπης] που διαμορφώθηκε μέσα από τον πόλεμο κατά του χιτλεροφασισμού και τα αντιστασιακά/απελευθερωτικά κινήματα που αναπτύχθηκαν στις κατεχόμενες από τους ναζί χώρες με τις εκατόμβες των νεκρών [κυρίως σοβιετικών] που χρειάστηκαν για να νικηθεί τελικά του τέρας του φασισμού και του ναζισμού, όπως  και,
-  η αντιιμπεριαλιστική συνείδηση ΟΛΩΝ των λαών του κόσμου που έχει πάρει την μορφή της αντίστασης στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό κύρια γνωρίσματα του οποίου είναι οι άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις [και των ιδίων των αμερικανών από μόνων τους αλλά συχνά και μέσω του ΝΑΤΟ ή/και σε συνεργασία με χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης], η οργάνωση πραξικοπημάτων [συνήθως σε βάρος προοδευτικών αριστερών κυβερνήσεων] και η στήριξη δικτατορικών κι ανελεύθερων καθεστώτων...  

Όλ’ αυτά όμως, κάποιοι grante ερευνητές και πολιτικοί αναλυτές τα θεωρούν ξεπερασμένα κι ότι ήταν αποτέλεσμα της συντηρητικής(;) και δογματικής [κυρίως από την Αριστερά] προσέγγισης κι ανάλυσης της Ιστορίας. Κι έρχονται σήμερα οργανωμένα, μεθοδευμένα και στοχευμένα και μέσα από παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις και με αποσπασματική και επιλεκτική παρουσίαση στοιχείων από ντοκουμέντα να επιχειρούν το ξαναγράψιμο της Ιστορίας.

Το επιχείρησαν πρώτα σε ευρωπαϊκό επίπεδο ξεκινώντας ένα νέο “κυνήγι μαγισσών” ενάντια στους κομμουνιστές. Ψήφισαν νόμους για την εξίσωση του Ναζισμού με τον Κομμουνισμό και την αποκατάσταση των συνεργατών των ναζί στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και κήρυξαν παράνομα [σε κάποιες χώρες]  τα Κομμουνιστικά Κόμματα και τα σύμβολα του, όπως ας πούμεν, στις Βαλτικές χώρες, τη Βουλγαρία [για την οποία έχω στα σκαριά και μια μελέτη], την Ουγγαρία, την Τσεχία, την Πολωνία...   

Παράλληλα όμως ξεκίνησαν [οι γνωστοί κύκλοι] και μια προσπάθεια [σίγουρα επιχορηγημένη από τους άμεσα εμπλεκόμενους] για να αποκαταστήσουν και τ’ όνομα πρώτα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμέρικας και του αμαρτωλού τεκνού τους [ο τόνος σωστά μπήκε στο ύψιλον] του ΝΑΤΟ, αλλά και των ευρωπαίων κυρίως συμμάχων τους.  [Μάνα μου τους ρεε, τζι’ εφκάλαν τους άδικα τ’ όνομα τους]... Αποφάσισαν να επιστρατεύσουν λυτούς, ξαπολύτους, αλλά κυρίως και δεμένους [και φιλελεύθερους, αλλά και φιλελευθερίζοντες αριστερούς – λέμε τώρα!] και με τόνους χαρτί και καλαμάρι και μελάνι, [με computer, πληκτρολόγια και printer] βάλθηκαν να κάμουν το άσπρο μαύρο, ή όπως λέμε κι εδώ στην Κύπρο “να μας παντρέψουν μ’ άδρωπο” [αν και κι αυτό πάει να γίνει πλέον]...   

Προσπαθούν [οι ΗΠΑ] να ξεπλύνουν από πάνω ΤΟΥΣ, με σκούπες, σαρκές και κυρίως  φλόκκκους κι αντισηπτικά [Dettol και Roklin – αυτό αποτελεί μη πληρωμένη διαφήμιση] τις “τάτσες” [λεκέδες/κηλίδες – θυμάστε την Μόνικα Λεβίνσκι και την “τάτσα”(!) της που τον Κλίντον!] που από καταβολής τους έχουν αποκομίσει [ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΔΙΚΩΣ]...

Τα εγκλήματα ΤΟΥΣ [κι όχι απλώς «ανομήματα» κι αμαρτίες] και τεράστια κι αμέτρητα.  Κι όσο κι αν προσπαθούν οι παραχαράκτες δημοσιογράφοι, ερευνητές ιστορικοί, συγγραφείς και δημοσιολόγοι οι ρετσινιές και οι “τάτσες” δεν φεύγουν. Η ιστορία είν’ εκεί αδυσώπητη να φωνάζει την αλήθεια ακόμα και για τα αυτονόητα και η Λαοί του κόσμου έχουν μνήμη…

[Σε κάποια προσεχή ανάρτηση ΜΑΣ, θα κάμουμε έστω και συνοπτικά μια παρουσίαση των επεμβάσεων των ΗΠΑ ανά τον κόσμο. Και σίγουρα τα εγκλήματα τους ούτε ο Αμαζόνιος ΔΕΝ τα ξεπλένει!]...    

********************************

Προλογικά

Στον τόπο μας τον ρόλο του αισθητικού με σκοπό την ωραιοποίηση και εξευμενισμό της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ τον ανάλαβε ο «ειδικός Σύμβουλος» του Προέδρου, Μακάριος Δρουσιώτης. Ήδη με αφορμή μια συνέντευξη του στην Ελίτα, στο ΡΙΚ1, για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου μέσα από το οποίο επιχειρεί να υλοποιήσει την αποστολή που ανάλαβε, αφιερώσαμε δυο συνεχόμενες αναρτήσεις: την 55/2014 και την 56/2014 και δεν έχουμε πρόθεση να ξανασχοληθούμε με το θέμα τώρα σκοντόν [σύντομα]...

Επανέρχομαι όμως, στο θέμα γενικότερα [κι όχι ειδικότερα για την Κύπρο] για δύο λόγους:
-  Πρώτον, σήμερα διάβαζα στην “Χαραυγή” ένα άρθρο του συντάκτη της εφημερίδας Νικόλα Νικόλα πάνω σ’ αυτό ακριβώς το θέμα, [την «παραχάραξη» της Ιστορίας]. Σ’ αυτό ο αρθρογράφος έκαμνε κι αναφορά σ’ έναν πρώην πράκτορα της CIA, ονόματι Jack Devine, ο οποίος έγραψε μια έκθεση ιδεών, [για να μην πω λαφαζανιών], με θέμα «how the U.S. government learned of the coup in Chile»! Μάνα μου ρε! Τόσο άχρηστοι ήταν οι πράκτορες της CIA στη Χιλή, που η ίδια η CIA έμαθε για το προγραμματιζόμενο από τον Πινοσέτ πραξικόπημα εναντίον του Αλλιέντε, μέσα από ένα τηλεφώνημα δυο μέρες προηγουμένως! [Στην ουσία επιχειρεί δίκην Μακάριου Δρουσιώτη να αποκαταστήσει τ’ όνομα των ΗΠΑ σε σχέση με την ανάμειξη της στην πραξικοπηματική ανατροπή του Αλλέντε και στο λουτρό αίματος σε βάρος της χιλιανής Αριστεράς που ακολούθησε από τη χούντα του Πινοσέτ]... Και,

-  Δεύτερον, αργά το απόγευμα σεργιανίζοντας στο διαδίκτυο και μπαίνοντας στο Strovolioti-κο blog, εντόπισα ότι ο εκεί Blogοδεσπότης κάμνει παραπομπή [στο τελευταίο του post που έχει τίτλο “Η realpolitik της Σοβιετικής Ένωσης και το ΑΚΕΛ –του Χρυσόστομου Περικλέους”] και στο άρθρο του Jack Devine. Τούτος μάλιστα [ο Strovoliotis] λέει ότι «εξ όσων γνωρίζει, πρόκειται για αξιόπιστη πηγή» [προφανώς εννοεί τον Devine, αλλά δεν ξέρω γα ποιους λόγους]. Αλίμονο! Φαίνεται τελικά πως είναι πολλοί αυτοί [και φιλελεύθεροι κι αριστερίζοντες], που είναι έτοιμοι να δεχτούν [γιατί τους βολεύει πολιτικά] το όποιο νέο ιδεολόγημα αθωώνει τους αμερικάνους κι ανατρέπει “μύθους” [που όπως λεν ή υποβάλλουν εδημιούργησε η Αριστεράς εκ του μη όντος]. 
Δεν μας λεν όμως ποιοι βολεύονταν με την ανατροπή του Μακαρίου στην Κύπρο και γι’ αυτό μεθόδευσαν το χουντοφασιστικό πραξικόπημα και την τούρκικη εισβολή, κι αναλόγως ποιοι βολεύονταν με το φασιστικό πραξικόπημα στη Χιλή...

Σ’ όλους αυτούς [κι όχι μόνο] θα πρότεινα για την ώρα να παρακολουθήσουν για τα της Χιλή [τα εκεί προ, κατά και μετά το φασιστικό πραξικόπημα γεγονότα], ακόμα και σ’ εκείνους που την έχουν ήδη δει, την εξαιρετική ταινία του έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά “Ο Αγνοούμενος”...

Το άρθρο του πρώην πράκτορα της CIA με τίτλο “What Really Happened in Chile - The CIA, the Coup Against Allende, and the Rise of Pinochet”  το οποίο θα το βρείτε εδώ, περιέχει αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για το πως λειτουργούσαν οι υπό κάλυψη πράκτορες της CIA σε διάφορες χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Χιλής...  

Για την ώρα θα σημειώσω μόνο τα εξής για το κείμενο του Jack Devine:
1. Όταν ο ίδιος ο πρώην πράκτορας CIA [που νεαρός τότε δρούσε υπό κάλυψη με στη Χιλή] παραδέχεται ότι η CIA είχε διοργανώσει προηγουμένως κι άλλες [ανεπιτυχείς όμως] απόπειρες ανατροπής του Αλλέντε, γιατί να μην είχε οργανώσει και την τελευταίας; [Ρητορικό είναι το ερώτημα ΜΟΥ, μην μπείτε στον κόπο να το απαντήσετε!]...
2. Τι θέλει να πει ο ποιητής Devine όταν γράφει: «My fellow CIA officers and I were seriously disillusioned by the brutality and repression of the Pinochet regime. None of us ever imagined that Pinochet’s dictatorship would last until 1990. That outcome has troubled me over the years...» ... [Είχε και τύψει και ένοχες το παιδίν;]...  
3. Για το πώς δούλευαν υπόγεια και υποσκαπτικά διαβάστε κι αυτό: «I’m convinced that if the Chilean military had not intervened in September 1973, our covert-action programs would have sustained the opposition until the next election and the Allende government would have been defeated at the ballot box - a far more preferable outcome than the Pinochet regime»... [Κάτι τέτοιο κάνουν και σήμερα στη Βενεζουέλα; Και το θεωρεί ως κάτι το φυσιολογικό ρε gamoto!]...

Και πάμε στο άρθρο τού Νικόλα²...

********************************

“Επιστήμη η παραχάραξη”

[του Νικόλα Νικόλα, “Χαραυγή”, Σάββατο 21-06-2014, στήλη “επωνύμως” σελ. 6 -  link: http://www.haravgi.com.cy/site-article-54604-gr.php]

{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ}...

Η παραχάραξη της ιστορίας από τους απολογητές του βάρβαρου καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού είναι πάγια επιλογή των αστών και των υπηρετών τους.

Στην επιχείρηση “νομιμοποίησης” των ανομημάτων του ιμπεριαλισμού και της “ποινικοποίησης” των ταξικών του εχθρών έχουμε δει το άσπρο να γίνεται κατάμαυρο. Έχουμε δει την ανίερη προσπάθεια να εξισωθεί ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός, που απάλλαξε με την τεράστια συμβολή του τον κόσμο από τις ορδές του Χίτλερ, με το φασισμό. Έχουμε δει, εν μέσω της καπιταλιστικής κρίσης, την ενδυνάμωση της αντικομμουνιστικής μανίας για να ριχθεί λάσπη στο σοσιαλισμό, τη μόνη πραγματική εναλλακτική λύση στη βαρβαρότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες. Το «νέο φρούτο» σε αυτή την προσπάθεια να ξαναγραφτεί στα μέτρα των ιμπεριαλιστών η αλήθεια και να γίνει ουσιαστικά ψέμα είναι η προσπάθεια να “ξεπλυθούν” τα άπλυτα.

Να “φύγει” η ρετσινιά από ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και CIA για τον αυταπόδεικτο ρόλο τους σε φασιστικά πραξικοπήματα, φονικές Χούντες και πάει λέγοντας. Εδώ στην Κύπρο είχαμε το πρόσφατο κρούσμα με το βιβλίο του Μακάριου Δρουσιώτη, που βρίσκεται στο μισθολόγιο του Προεδρικού, ένοικος του οποίου είναι ο Νίκος Αναστασιάδης των Wikileaks και της υπεράσπισης ΕΟΚΑΒητατζήδων. Με προφανή στόχο να παραχαραχτεί το δίδυμο ΝΑΤΟϊκό έγκλημα και λίγο ή πολύ να προταχθεί ο προκλητικός ισχυρισμός ότι «έφταιγε η ΕΣΣΔ» για την τραγωδία του 1974...Φαίνεται ότι η περίπτωση της Κύπρου δεν είναι η μόνη σε αυτή τη νέα “μόδα”.

Στις 18 Ιουνίου έκανε την εμφάνισή του στον Τύπο και στο διαδίκτυο ένα άρθρο του Jack Devine. Πρόκειται για πράκτορα της CIA με υπηρεσία στη Χιλή επί του πραξικοπήματος του 1973. Ο τίτλος του άρθρου είναι «Τι πραγματικά έγινε στη Χιλή». Ουσιαστικά όμως μας γράφει τι δεν έγινε.

Ο πρώην πράκτορας της CIA πλάθει ουσιαστικά ένα παραμύθι με τις “εμπειρίες” του. Ισχυρίζεται ότι έμαθε για το πραξικόπημα σε εστιατόριο ενώ αυτό εξελισσόταν για να προτάξει ότι η CIA δεν ήξερε, πόσο μάλλον να σχεδίαζε το πραξικόπημα! Αστεία θα μου πείτε πράγματα. Και προχωρά υποστηρίζοντας ότι έμαθε από Χιλιανούς βιομήχανους με σχέσεις με το στρατό για το πραξικόπημα και έτσι ενημερώθηκε και η κυβέρνηση των ΗΠΑ... Ο ίδιος αναφέρει το ψεύδος του: «Δεν είχαν κανένα ρόλο οι ΗΠΑ»! Πάντως παραδέχεται ότι γράφει για να «διορθώσει» μια «λανθασμένη» αντίληψη που είναι κυρίαρχη και στις ΗΠΑ... Το πόνημα του Devine είναι αρκετά μεγάλο σε έκταση, αλλά εάν ονόματα όπως οι αδελφοί Γκριμ, ο Χανς Κρίστιαν Αντερσεν και ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι ανάμεσα στα αναγνώσματά σας, δείτε και αυτό το παραμύθι εξ Αμερικής. Το ηθικό δίδαγμά του όμως δεν θα το βρείτε από το κείμενο: Η παραχάραξη της ιστορίας είναι επιστήμη για τους ιμπεριαλιστές...

*********************************

Σχόλιο ΕΜΟΥ του Ιστολόγου

Δεν θα κάμω άλλα σχόλια για την “Επιστήμη της παραχάραξης”... Θα παραθέσω όμως τα links για δύο κείμενα γραμμένα από δυο έλληνες φιλελευθέρους που “αριστερίζουν”, όπως διαλαλούν ή αφήνουν να νοηθεί, για να δείτε το κατάντημα αυτού του είδους της “Αριστεράς”...

-   Το ένα [κείμενο] είναι παρμένο από το αριστερό(;) blog “LEFT G700”, κι έχει τίτλο “Η δική μας απάντηση στο προχθεσινό κουίζ: Μαρίν Λεπέν!”… Είναι ένα αστόχαστο και χωρίς αριστερή ιδεολογική συγκρότηση και συνοχή κείμενο υπέρ της Μαρίν Λεπέν, ηγέτιδας του ακροδεξιού “Εθνικού Μετώπου” της Γαλλίας, ως του σημαντικότερου παράγοντα που μπορεί τελικά να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση...
- Το δεύτερο αποτελεί ένα εξωφρενικό κι απαράδεχτο ρατσιστικό και ξενοφοβικό παραλήρημα της συμπαθέστατης κάποτε και θλιβερής σήμερα, Σώτης Τριανταφύλλου, κι έχει τίτλο “Η πλάνη της πολυπολιτισμικότητας”... 

Αν έχετε κουράγιο διαβάστε τα!  

Anef_Oriwn

[για την πραγματική ιστορία, ρε gamoto]
Σάββατο 21/6/2014